Edukira joan

Nadezhda Tolokonnikova

Wikipedia, Entziklopedia askea
Nadezhda Tolokonnikova

(2015)
Bizitza
Jaiotzako izen-deiturakНадежда Андреевна Толоконникова
JaiotzaNorilsk1989ko azaroaren 7a (34 urte)
Herrialdea Errusia
 Sobietar Errepublika Sozialisten Batasuna
BizilekuaErrusia
Krasnoiarsk
Familia
Ezkontidea(k)Pyotr Verzilov (en) Itzuli  (2008 -  2016)
Hezkuntza
HeziketaMoscow University's Department of Philosophy (en) Itzuli
(2006 -
Hizkuntzakerrusiera
ingelesa
Jarduerak
Jarduerakmodeloa, sewing machine slave (en) Itzuli, militante politikoa, musikaria, webcam model (en) Itzuli, artista, film-zuzendaria eta anarkista
Lantokia(k)Mosku
Jasotako sariak
KidetzaPussy Riot
Voina (en) Itzuli
Izengoitia(k)Толокно
Genero artistikoapunk
Oi!a
hardcore punk
pop musika
hiperpopa
Musika instrumentuaahotsa
pianoa

IMDB: nm5247378 Facebook: tolokno Twitter: nadyariot Instagram: nadyariot Telegram: nadyariotxx VK: tolokno TED: nadya_tolokonnikova Musicbrainz: 60a8e47d-2944-48e1-ab72-208b233a06d3 Discogs: 5305600 Edit the value on Wikidata

Nadezhda Andréyevna Tolokónnikova (Надежда Андреевна Толоконникова; Norilsk, 1989ko azaroaren 7a) Nadia Toloknó (Надя Толокно), izenez ere ezaguna, errusiar ekintzaile eta performance artista da, Pussy Riot punk-rock feministako taldeko kidea.[1] 2012ko martxoan Moskuko Kristo Salbatzailearen Katedralean kontzertu inprobisatu batean parte hartzeagatik da ezaguna, eta horregatik atxilotu eta bi urteko kartzela-zigorra ezarri zioten; baina 2013ko abenduaren 23an aske utzi zuten Maria Aliojinarekin batera, Pussy Riot taldekoa hura ere, Errusiako Konstituzioaren hogeigarren urteurrena zela-eta ezarritako amnistia-lege baten indarrez.[2][3]

Nadezhda Tolokonnikova Norilsken jaio zen 1989an eta filosofia ikasi zuen Moskuko Estatu Unibertsitatean. Pyotr Verzílovekin ezkonduta dago eta elkarrekin Hera izeneko alaba bat dute.[1] Biak Voiná ("gerra", errusieraz) kaleko arte-taldearen sortzaileetako bat izan ziren. Talde hori 2008an ospetsu egin zen, Moskuko Biologia Museoan aldarrikapen-orgia gisa kalifikatutako performance bat egin ostean, Dmitri Medvedeven berrautaketaren aurkako protesta gisa.[4][5][1] Voiná taldearekin hainbat protesta egin zituen. Bere ekintzetako bat sexu organo maskulino erraldoi bat marraztea izan zen, zubi altxagarri baten gainean, Errusiako inteligentzia zerbitzuen (FSB) kuartel baten aurrean, San Petersburgon. 2010ean manifestazio baten buru izan zen Jimkin, Moskuko periferian, baso bat moztearen aurka, eta segurtasun agenteei aurre egin ostean esposatu zuten. Bere beste performance ezagun bat 2011n gertatu zen, Tolokonnikova hainbat hiritako kaleetan zehar ibili zenean, 120 bat emakume polizia agente ezustean harrapatuz, Voiná kolektiboak grabatzen zuen bitartean agenteei indarrez musu ematen saiatu ziren.[5]

Nadezhda Tolokonnikova Kanadan bizi da eta bere senarrak nazionalitate bikoitza du, kanadarra eta errusiarra.[6] Hori zela eta, Kanadan espekulatu egin zen herrialde horrek kasuan parte hartu behar ote zuen.[7]

Atxiloketa eta zigorra

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Protesta Katedralean

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

2012ko otsailaren 21ean, Errusiako Eliza Ortodoxoak 2012ko Errusiako presidentetzarako hauteskundeetan Vladimir Putinen hautagaitzari emandako babes esplizituaren aurkako protestaren zati gisa, Nadezhda Tolokonnikova, Maria Aliojina, Yekaterina Samutsévich eta Pussy Riot taldeko beste bi kide – poliziak identifikatu ez zituenak – Moskuko Kristoren Katedralean sartu ziren, gurutzearen seinalea egin zuten, aldarearen aurrean erreberentzia bat, eta punk otoitz bat interpretatzen hasi ziren. Otoitz kantatuaren leloak honelaxe zioen: "Jainkoaren Ama, Ama Birjina, bota Putin!" («Богородице Дево, Путина прогони!»). Minutu bat geroago, guardiek atxilotu egin zituzten.[8]

Abestian, taldeak Theotokosi (Jainkoaren Ama, Ama Birjina) (Errus. Богородица Bogoróditsa) eskatzen zion «Putin botatzea». Zirilo I.a Errusiako patriarka ere Jainkoarengan baino Putinengan gehiago sinesten duen norbait bezala deskribatzen du abestiak.[9] Presidentetzarako hauteskundearen aurretik Zirilo I.ak Putini babesa erakutsi ziolako gertatu zen hori.[10]

Epaiketan egin zuen hasierako deklarazioan, Tolokonnikovak barkamena eskatu zien bere jardunagatik minduta sentitu zirenei, eta ekintzaren izaera politikoa aldarrikatu zuen:

«Gure hitzek eta [[performance] [punk] osoak gertaera politiko jakin bati gure gaitzespena adierazteko helburua zuten: [patriarka] k [Vladimir Putin] ri emandako laguntzari, haren politikak norabide autoritario eta antifeminista hartu baitu. Gure performancearen edukiak ez zien entzuleei eraso nahi, Errusiako egoera politikoa hobetzeko gogo desesperatua baizik .»[11]

2012ko abuztuaren 17an bi urteko espetxe-zigorra ezarri zieten hirurei. Epaileak adierazi zuen «ordena soziala zokoratu» zutela beren protestarekin, fededunekiko «erabateko errespetu falta» erakutsiz. Tolokonnikovak erantzun zuen: «Askatasuna gure herritik desagertzen ari den sintoma argi eta garbia da epaia».[12]

Defentsa abokatuek epaia apelatuko zutela adierazi zuten, baina aukera gutxi ikusten zuten epaia baliogabetzeko. «Inolaz ere ez diote neskek Putini barkamena eskatuko», esan zuen Mark Feyguinek.[13] Errusiako Eliza ortodoxoak jakinarazi zuenez, Pussy Riot taldearen ekintzak milioika lagunentzat iraingarriak ziren arren, elizak dei egiten zien «estatuko agintariei legearen esparruaren barruan kondenatutakoekin errukia erakusteko, blasfemio ekitaldiak errepikatzeari uko egingo dzioten itxaropenarekin».[14]

Amnistia Internazionalak kontzientziaz preso deklaratu zuen Nadezhda Tolokonnikova, «Errusiako agintarien erantzunaren gogortasunagatik».[15]

Espetxeratzea

[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Nadezhda Tolokonnikova epaiketan.

Tolokonnikovak bi urteko zigorraren zati bat bete zuen IK-14 emakumeen kolonia penelean, Mordoviako Errepublikan. 2013ko irailaren 23an, espetxe-baldintzengatik eta espetxeetako langileek beren bizitzaren aurka ustez egindako mehatxuengatik gose-greba hasi zuen. Gutun batean, bizi-baldintza oso gogorrak deskribatzen zituen: hamasei eta hamazazpi ordu arteko lanaldiak, gaueko atseden ordu eskasak, ohiko zigor fisikoak, Giza Eskubideen Kontseiluko kideek baieztatutako baieztapenak.[16][17][18]

Astebeteko gose-grebaren ondoren, Tolokonnikova ospitaleratu egin zuten tratamendu medikoa jasotzeko presondegian.[19] Zigor-esparrura itzuli ondoren, Tolokonnikovak gose-grebari ekin zion berriro 2013ko urriaren hasieran. Errusiako Espetxe Zerbitzuak urriaren 18an iragarri zuen Tolokonnikovak bi urteko espetxe zigorra beteko zuela 2014ko martxora arte beste espetxe batean, "beste preso eta guardien mehatxuen kexengatik".[20][21]

Azaroaren 5ean jakin zen Tolokonnikova IK-50 espetxera eraman zutela, Nizhni Ingashetik gertu, Krasnoyarsketik (Siberia) 300 kilometrora eta senarra eta alaba bizi ziren lekutik 4.000 kilometro baino gehiagora.[22] 2013ko azaroaren 15ean, ostirala, azkenean senarrarekin hitz egin ahal izan zuen, bideokonferentzia baten bidez, espetxeko ospitaletik, eta bertan bete zuen bi urteko espetxe zigor osatzeko geratzen zena.[23]

Epaia berrikustea

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

2013ko abenduan, Auzitegi Gorenak Maria Aliojina eta Nadezhda Tolokonnikovaren espetxeratze epaiak berrikustea agindu zuen. 2012ko abuztuan emandako epaiak bere ekintzetarako gorroto erlijiosoaren arrazoia baino ez zegoela adierazi zuen, bere baieztapenaren aldeko inolako frogarik aurkeztu gabe, Gorte Gorenak baieztatu zuen eta erabakia Moskuko auzitegi eskudunari igorri zion. Gainera, "ez ziren kontuan hartu akusatuen adin txikia, haien familia-egoera eta haien ekintzen izaera ez-biolentoa". Aliojina eta Tolokonnikova haur txikien amak ziren, Errusiako legediaren arabera indultua posible egingo zukeena. “Akusaziorako arrazoi sendorik ez egoteaz gain, epaiaren idatzizko bertsioa ere ez zetorren bat auzitegiak 2012ko abuztuan epaiketan esandakoarekin”.[24][25]

Indultua eta askapena

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Estatuko Dumak 2013ko abenduaren erdialdean, Sochiko Olinpiar Jokoak zirela eta, Errusiako 25.000 presorentzako amnistia baten berri eman zuen, eta Pussy Rioteko ekintzaileak aske uztea ekar zezakeena, epai judiziala berraztertu ala ez.[25][26] Putinek 2013ko abenduaren 19an emandako prentsaurreko batean baieztatu zuen artean ez zekiela zein azkar gauzatuko zen amnistia. "Teorian, gaur atera daiteke", esan zuen Irina Chrunowak, Maria Aliojina eta Nadezhda Tolokonnikovaren abokatuak. Bi ekintzaileen senideak euren eremu penaletara joanak ziren ordurako.

Azkenik, Nadezhda Tolokonnikova eta Maria Aliojina 2013ko abenduaren 23ko arratsaldean askatu zituzten.[27] Krasnoyarkeko Kraiko Yelena Pimonenko fiskalaren laguntzailearen arabera, Putin presidenteak agindutako amnistia legeari esker utzi zuten aske Tolokonnikova.[28][3] Askatu eta gutxira, Nadezhda Tolokonnikovak amnistia kritikatu zuen, eta Mendebaldea baretzeko helburutzat jo zuen, 2014ko Sochiko Olinpiar Jokoen aurretik. Joko horiek hurrengo urteko otsailean, 2014an, egin ziren.[29] Tolokonnikovak Jokoei boikota egiteko deia egin zuen. “Gasaren eta petrolioaren ondorioz ez etortzea eskatzen dut”, adierazi zien Mendebaldeko gobernuei dei batean.[30] Tolokonnikovak kazetariei adierazi zienez, "zigor eremuak eta espetxeak herrialdearen aurpegia dira".[29] Bere lehentasuna, Aliojinarekin batera, preso errusiarren eskubideen aldeko konpromisoa hartzea zela iragarri zuen.[31] “Nire askapena presoekiko ardura bat da, nire bizkar gainean erortzen dena. Batez ere hemen eta Mordovian geratzen diren presoengana. [...] Esperientzia paregabea lortu dut. Estatua barrutik ezagutu dut bere makineria totalitarioa ikustean".[30]

Hala ere, errehabilitazioa egiteko aukera zabalik zegoen, Apelazioen Gorte Gorenaren laguntzari esker eta kondenatu zuen epaia berrikusteko aukerari esker.[32]

Presoen eskubideen defentsa

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

2013ko abenduaren 27an, Tolokonnikovak eta María Aliójinak prentsaurrekoan iragarri zuten fundazio bat sortuko zutela, Zona Prava ("Zuzenbide Eremua"), presoen eskubideak defendatzeko.[33][34][35] Fundazioaren izenak hitz-joko bat barne hartzen du, errusieraz "zona" hitz polisemikoak GULAGeko berbetan "auzolandegia" ere esan nahi baitu. "Presoen eremuetako gardentasuna, kanpo komunikazioa, gure proiektuak izango dira", esan zuen Tolokonnikovak. "Gure helburua etorkizunean agintarien gaineko kontrol handiagoa izatea da", gaineratu zuen Maria Aliojinak.[33]

Erreferentziak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]
  1. a b c Miriam Elder (8 de agosto de 2012). "Pussy Riot profile: Nadezhda Tolokonnikova: Philosophy student Nadezhda Tolokonnikova, 22, has been described as the evil genius behind Pussy Riot". The Guardian (Moscow). Consultado el 30 de agosto de 2012.
  2. Pussy Riot found guilty of hooliganism by Moscow court. BBC News 17 de agosto de 2012.
  3. a b "Толоконникова получила на руки документы об освобождении" (en ruso). Gazeta.ru. 23.12.2013. Consultado el 23 de diciembre de 2013.
  4. Peter, Tom, "Witness to Pussy Riot's activist beginnings". Reuters.com. Consultado el 30 de agosto de 2012.
  5. a b Nadezhda Tolokónnikova, la transgresora líder de las Pussy Riot, The Clinic Online. Consultado el 30 de agosto de 2012
  6. "Pussy Riot's Canadian Connection". CBC. 17 de mayo de 2012. Consultado el 30 de agosto de 2012
  7. John Bowman (17 de agosto de 2012). "UPDATE: Should Canada intervene in the Pussy Riot case?". CBC. Consultado el 30 de agosto de 2012.
  8. Mark Feigin. (19 de abril de 2012). Интервью | Гости | Русская служба новостей. Rusnovosti.ru.
  9. Pussy Riot. (21 de febrero de 2012). The text of the song in Russian. .
  10. Bennetts, Marc. (13 de agosto de 2012). «In Putin’s Russia, Little Separation Between Church and State» The Washington Times.
  11. (Ingelesez) Elder, Miriam. (2012-08-08). «Pussy Riot profile: Nadezhda Tolokonnikova» The Guardian ISSN 0261-3077. (Noiz kontsultatua: 2024-09-25).
  12. Pussy Riot found guilty of hooliganism by Moscow court. BBC News 17 de agosto de 2012.
  13. "Anti-Putin Pussy Riot band members get 2 years in prison".CBC.ca.
  14. Pussy Riot: Russian Church Urges State To Show 'Mercy'. Reuters.
  15. "Russia: Release punk singers held after performance in church". Amnesty International. 3 de abril de 2012. Consultado el 11 de septiembre de 2012.
  16. The Russian Reader 27/9-2013: http://therussianreader.wordpress.com/2013/09/28/tolokonnikova-nothing-personal/
  17. ITAR-TASS 30/9-2013: Tolokonnikova’s report on abuse in colony partly confirmed
  18. Rights in Russia: Member of Human Rights Council says Tolokonnikova’s complaints based on facts. .
  19. Pussy Riot Member Nadezhda Tolokonnikova Transferred To Prison Hospital On 5th Day Of Hunger Strike. 27 de setiembre de 2013, por Hunter Stuart. The Huffington Post.
  20. Abendzeitung München online: Pussy-Riot-Mitglied nimmt Hungerstreik wieder auf. Consultado el 25 de octubre de 2013.
  21. TAZ online: Pussy-Riot-Musikerin wird verlegt. Consultado el 25 de octubre de 2013.
  22. Huffingtonpost.com (5 de noviembre de 2013), en Agence France Presse: Nadezhda Tolokonnikova, Pussy Riot Member, 'Transferred To Siberia'. Consultado el 10 de noviembre de 2013.
  23. Roland Oliphant, "Pussy Riot's Nadezhda Tolokonnikova 'may serve rest of jail term in hospital'", The Telegraph, 15 de noviembre de 2013. Consultado el 22 de noviembre de 2013.
  24. El Tribunal Supremo de Rusia ordena revisión de la condena a Pussy Riot[Betiko hautsitako esteka]. Rusia Hoy. Consultado el 20 de diciembre de 2013.
  25. a b Tages-Anzeiger online.Gericht muss Pussy-Riot-Urteile überprüfen.Consultado el 20 de diciembre de 2013.
  26. Amnesty International Suiza online (12 de diciembre de 2013): Putin: Nicht mit Olympia von Menschenrechtsverletzungen ablenken. Consultado el 22 de noviembre de 2013.
  27. "Pussy Riot member Nadezhda Tolokonnikova freed in Russia". BBC. 23 December 2013. Consultado el 23 de diciembre de 2013.
  28. "Liberada una segunda Pussy Riot tras la amnistía decretada por Putin". El País. Consultado el 23 de diciembre de 2013.
  29. a b "Pussy Riot zeigen sich kämpferisch". Die Zeit. Consultado el 23 de diciembre de 2013.
  30. a b "Las dos Pussy Riot renuevan su desafío a Putin tras ser liberadas". El País. Consultado el 24 de diciembre de 2013.
  31. ZDF heute.de (23 de diciembre de 2013): Zweite Pussy-Riot-Musikerin ist frei. Consultado el 23 de diciembre de 2013.
  32. 20 Minuten online (19 de diciembre de 2013): Charmeoffensive vor Sotschi. Consultado el 20 de diciembre de 2013.
  33. a b "Pussy Riot will Kooperation mit Chodorkowski und Nawalny. Der Spiegel. Consultado el 27 de diciembre de 2013."
  34. Las Pussy Riot anuncian proyecto por los derechos de los presos. cmi.com. Consultado el 28 de diciembre de 2013.
  35. "Las Pussy Riot defenderán los derechos de los presos", El País. Consultado el 27 de diciembre de 2013.

Kanpo estekak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]