Sabana

Wikipedia, Entziklopedia askea
Tanzaniako Tarangire parkeko sabana

Sabana belartza tropikal edo subtropikal hedatsua da, landaredi lehorte-jasailez eratua eta zuhaitz bakanak dituena: normalean, basoen eta estepen arteko eremua da. Hitza amerindiarrek larredia izendatzeko erabiltzen zuten. Hala ere, sailkapena deskribapen fisikoa baino konplexuagoa da.

Tropikoen arteko sabanak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Sabana arketipikoak dira. Tropikoen arteko biomak dira, baina batzuetan eskualde azpitropikaletan ere agertzen dira.

Ngorongoro sabana, Tanzanian.

Ezaugarriak:

Mota horretako sabanak Afrikako Serengeti eta Hego Amerikako Llanos dira.

Sabana epelak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Bost kontinenteetako erdialdeko latitudeetan daude. Bioma hori larredia da.

Ezaugarriak:

Mediterranear sabanak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Klima mediterraneoa duten bost kontinenteetako erdialdeko latitudeetan daude.

Ezaugarriak:

  • Ura: sasi-aridoa.
  • Lurzorua: emankortasun txikikoa.
  • Landareak: endemikoak.

Adibidez, Kaliforniako chaparrala mota horretakoa da.

Sabana paduratsua[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Mota horretako sabanetako ezaugarri nagusia sasoiko edo ohiko uholdeak da.

Ezaugarriak:

Adibidez, Zambezi ingurukoa edo Estatu Batuetako Everglades.

Sabana menditsuak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Normalean, Tropiko inguruko eskualde alpinoetan edo azpialpinoetan daude. Adibidez, Hego Amerikako Altiplanoan edota Madagaskarren daudenak.

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]