Vicente Mortes Alfonso

Wikipedia, Entziklopedia askea
Vicente Mortes Alfonso

Gorte frankistetako prokuradorea

1971ko azaroaren 11 - 1973ko uztailaren 16a
José Solís - José Utrera Molina
Hautetsia: Gorte Frankisten 10. Legegintzaldia

Gorte frankistetako prokuradorea

1969ko urriaren 29a - 1971ko azaroaren 12a
José María Martínez y Sánchez-Arjona (en) Itzuli
Hautetsia: Gorte Frankisten 9. Legegintzaldia

Minister of Housing of Spain (en) Itzuli

1969ko urriaren 29a - 1973ko ekainaren 9a
José María Martínez y Sánchez-Arjona (en) Itzuli - José Utrera Molina

Gorte frankistetako prokuradorea

1964ko uztailaren 3a - 1967ko azaroaren 15a
Hautetsia: Gorte Frankisten 8. Legegintzaldia

Gorte frankistetako prokuradorea

1961eko maiatzaren 31 - 1964ko ekainaren 6a
Hautetsia: Gorte Frankisten 7. Legegintzaldia

Gorte frankistetako prokuradorea

1958ko maiatzaren 16a - 1959ko apirilaren 6a - Miguel Ángel García-Lomas (en) Itzuli
Hautetsia: Gorte Frankisten 6. Legegintzaldia

Gorte frankistetako prokuradorea

1957ko maiatzaren 23a - 1958ko apirilaren 14a
Luis Valero Bermejo (en) Itzuli
Hautetsia: Gorte Frankisten 5. Legegintzaldia
Bizitza
JaiotzaPaterna1921eko irailaren 8a
Herrialdea Espainia
HeriotzaIruñea1991ko maiatzaren 22a (69 urte)
Hezkuntza
Hizkuntzakgaztelania
Jarduerak
Jarduerakingeniaria eta politikaria
Lantokia(k)Madril
Jasotako sariak
Sinesmenak eta ideologia
Alderdi politikoa FET y de las JONS

Vicente Mortes Alfonso (Paterna, Valentzia, 1921eko irailaren 8a - Madril, 1991ko maiatzaren 22a) espainiar politikaria izan zen.

Madrilgo Unibertsitate Politeknikoan Bideetako Ingeniaritza-ikasketak egiten hasi zen, eta gero Lovainan, Belgikan, osatu zituen. Espainiako Gerra Zibilaren ondoren, Falangean sartu zen. 1940rako, oraindik oso gaztea zela, Valentziako Falange Españolako buruzagitzako zenbait kargu beteak zituen, eta handik gutxira Unibertsitateko Sindikatu Espainiarrean ere politika karguak hartu zituen bere gain. 1957an Etxebizitza saileko zuzendari nagusi izendatu zuten, eta 1960an Errepideetako zuzendari nagusi. Handik hiru urtera Herri Lanetako idazkariorde mailara igo zen, eta 1965ean, Laureano López Rodóren zuzendaritzapeko ekonomia-taldeko kide izatera igaro zen. Ordurako falangismotik urrunduta zegoen, eta Espainiako ekonomia zuzentzen zuen Opus Deiko eremu teknokratikoan sartuta zebilen. 1957az geroztik Gorteetako prokuradore zelarik, 1969an Francok Etxebizitzen ministro izateko deitu zuen; kargua hurrengo urtean hartu zuen, eta 1973an utzi. Ondoren, bere kontura jarri zen lanean: zenbait enpresatako presidentetza hartu zuen -Nestlé Española, Eurest, IASA-, eta negozio-gizon garrantzitsua izan zen hil arte.

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]