Asturierazko literatura

Wikipedia, Entziklopedia askea

Asturierazko literatura Asturiaseko hizkuntza gutxituaz idazten eta idatzi izan duten idazleek eta euren lanek osatzen dute. Gaspar Melchor de Jovellanos ilustratua izan zen bultzatzaile handienetarikoa garai hartan, eta Xosefa Xovellanos arreba izan zen nabarmentzeko lehen emakumea.

XIX. mendean aipagarriak dira Xosé Caveda y Nava, Xuan María Acebal eta Teodoro Cuesta poetak eta, agian hauen guztien gainetik, Fernán Coronas. Egile garaikideen artean, Manuel Asur eta Xuan Bello dira azpimarratzekoa.

Historia[aldatu | aldatu iturburu kodea]

1639an Antón de Marirreguera apaizak argitaratutako Pleitu ente Uviéu y Mérida poles cenices de Santolaya liburua da asturieraz egindako lehen idazlana.1839an, argitaratu zuten Uvieun Colección de poesías en dialecto asturiano, Xosé Cavedak antolaturik.1974tik aurrera, berriz, Surdimientu ('loraldia') izeneko kultur mugimendua piztu zen, Francoren azkeneko urteetan eta Conceyu Bable elkartearen sorrerak bultzaturik.

Idazleak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

XVII. mendekoak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

XVIII. mendekoak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

XIX. mendekoak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

XX. mendekoak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Ikus, gainera[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]