Bigarren Mundu Gerrako Mediterraneoko eta Ekialde Hurbileko frontea

Mediterraneoko Gerra
	Mediterraneoko Frontea Bigarren Gerra Mundialean Alemaniako tankeek Egipton zehar aurrera egiten El Alameingo Bigarren Guduan
Data	1940ko ekainaren 10etik – 1945eko maiatzaren 2ra
Lekua	Mediterraneo itsaso inguruko lurraldeak
Koordenatuak	40°N 20°E / 40°N 20°E

Mediterraneoko Frontea, Potentzia Aliatuen eta Ardatzaren Indarren artean Mediterraneo itsasoan eta harekin muga egiten duten herrialdeen kontrolerako, Bigarren Mundu Gerran izandako borroka izan zen. Benito Mussoliniren Italia faxistak (Luftwaffe eta Adolf Hitlerren alemaniar itsaspekoek lagunduta) Royal Navy eta RAFen (1942tik Estatu Batuek indartutakoa) aurka izandako borrokak Mediterraneoko itsas frontea ezaugarritu zuten. Europa hegoaldean, Balkanetako italiar kanpainen porrotek Alemaniako esku-hartzea bultzatu zuten, eta Jugoslaviako Erresumaren eta Greziako Erresumaren menderatzearekin amaitu zuten. Afrikako iparraldean, Afrika Korps-ek eta haien aliatu italiarrek britainiarrekin talka egin zuten italiar Libia eta Egiptoko Erresumaren kontrola lortzeko. Jugoslaviako eta Greziako partisanoen gerrak, aliatuek Afrikako iparraldeko konkistak eta, ondorioz, Italiako Erresumaren inbasioak 1943an osatzen dute oso garrantzitsua izan zen gerra fronte hori, Italiarentzat eta Erresuma Batuarentzat berebiziko garrantzia izan zuena baina askoz txikiagoa Alemaniarentzat edo AEBrentzat.

Potentzia aliatuek (berdea), Ardatza (laranja) eta neutralak (grisak) Mediterraneoko liskarrak hasi zirenean erakusten dituen mapa bat.

Bigarren Mundu Gerran, Hego Europan, Afrika iparraldean eta Mediterraneo itsasoan izandako borrokak sei kanpaina hauetan banatu daitezke:

Ardatzaren kanpaina Balkanetan: Grezia-Italia Gerra, Jugoslaviaren inbasioa, Marita operazioa eta Kretako gudua
itsas eta konboien gerra Mediterraneo itsasoan: Mediterraneoko gudua
Balkanetako partisanoen borroka
Ipar Afrikako kanpaina: Ipar Afrikako kanpaina
Aliatuen Italiaren inbasioa: Italiako kanpaina
Frantziako hegoaldeko lehorreratzea: Dragoon operazioa.

Fronte horretara, beren armada kopuru esanguratsuak bidali zituzten herrialdeak hauek izan ziren: Alemania, Estatu Batuak, Frantzia (Frantzia Askea eta Vichyko Frantzia), Erresuma Batua (Commonwealth-eko aliatuak barne: Australia, Zeelanda Berria, Hegoafrikar Batasuna, Kanada eta Britainiar India), Italiako Erresuma eta Polonia. Greziako eta Jugoslaviako Erresumako partisano eta gerrillariek, Kroaziako estatu panpina barne, aurre egin zieten Ardatzaren indarren tropei armada antolatu baten antzeko baldintza beretan. Brasilgo eta beste herrialde aliatu batzuetako tropek ere parte hartu zuten, nahiz eta haien ekarpenak erabakigarriak ez izan. Borroka batzuk italiar Albanian, frantziar Aljerian, Egiptoko Erresuman, italiar Libian, Marokoko Frantziako Protektoratuan eta frantziar Tunisian gertatu baziren ere, herrialde horietako tropek ez zuten borrokatu, edo haien laguntza puntuala edo etenekin izan zen.