Lankide:Lsanchez074/Proba orria

Wikipedia, Entziklopedia askea

Epoka moderno (konputazio baino lehen)[aldatu | aldatu iturburu kodea]

1610ean Ludolph van Ceulen matematikariak pi-ren lehenengo 35 hamartar kalkulatu zituen. Badirudi esan zuen bere hilarrian zenbakia grabatzea oso harro zegoelako. Urte askoan Luldolph-en zenbakia deitzen zuten alemaniar matematikazko liburuek. 1665ean Isaac Newton hurrengo seriezko garapena[1] egin zuen:

balioa sartzen, lortu zuen:

1655ean, John Wallis matematikari ingelesak Wallisen Biderkadura garatu zuen:

1699an, Abraham Sharp (1651-1742) matematikari ingelesak pi zenbakia kalkulatu zuen 71 zenbaki zehaztasunarekin Gregory seriea erabiltzen:

egiten lortzen da:

Zehaztasun hori lortzeko seriezko hirurehun gai inguruan erabili behar izan zen. 1720an frantziarra Thomas de Lagny metodo berdina erabili zuen 127 zenbaki hurbilketa egiteko, baina bakarrik 112 ziren egokiak.

1682an, Leibniz kalkulatu zuen, zailago era batean, bere izena daraman seriea:

Ingeles William Oughtred zirkunferentzia baten luzeraren eta beren diametroren arteko zatidurako ikurra adierazteko greko hizki π erabili zuen. 1706, William Jones esan zuen: «3.14159 = π», eta π ikurra beti erabiltzea proposatu zuen. Baina π ikurra ezagutarazi zuena Leonhard Euler zen, 1737an.

1722an, Takebe matematikari japoniarra Arkimedesek adierazi zuen metodoarekin pi kalkulatzea hasi zen, poligonoren alde kopurua handitzen, 1024 alde eduki arte. Lana hauekin 41 hamartar lortu ziren.

1789an Jurij Vegak, John Machin formularekin, 1706an aurkituta, 140 hamartar lortu zituen. Haien artean, lehenengo 126 egokiak ziren errekorra lortzen. Errekorra 52 urte iraundu zen, baina 1841an, William Rutherford 208 hamartar aurkitu zuen, 152 egokiak.

William Shanks matematikaria 20 urtean zehar landu zuen, 707 hamartar lortzen 1873an. 1944an D. F. Ferguson 528aren hamartarran errore bat aurkitu zuen, eta honen aurrean, guztiok gaizki zeunden Shank seriean[2].

1948an Ferguson elektroniko kalkulagailu batekin 808 hamartar lortu zituen[3]

Hurrengo taulan agertzen dira pi-ren zenbait hurbilketak:


Urtea Matematikaria edo dokumentua Kultura Hurbilketa Errorea (ppm)
~1900 K.a. Ahmesen Papiroa Egiptoar 28/34 ~ 3.1605 6016 ppm
~1600 a. C. Susaren Taula Babiloniako 25/8 = 3.125 5282 ppm
~600 a. C. Biblia (Erregueak I, 7:23) Judu 3 45Txantiloi:Esd070 ppm
~500 a. C. Bandhayana Indiar 3.09 16Txantiloi:Esd422 ppm
~250 a. C. Arquímedes de Siracusa Greko entre 3 10/71 y 3 1/7

empleó 211875/67441 ~ 3.14163

<402 ppm

13.45 ppm

~150 Klaudio Ptolomeo Greko-egiptoar 377/120 = 3.141666... 23.56 ppm
263 Liu Hui Txinatar 3.14159 0.84 ppm
263 Wang Fan Txinatar 157/50 = 3.14 507 ppm
~300 Chang Hong Txinatar 101/2 ~ 3.1623 6584 ppm
~500 Zu Chongzhi Txinatar entre 3.1415926 y 3.1415929

empleó 355/113 ~ 3.1415929

<0.078 ppm

0.085 ppm

~500 Aryabhata Indiar 3.1416 2.34 ppm
~600 Brahmagupta Indiar 101/2 ~ 3.1623 6584 ppm
~800 Al-Juarismi Persiar 3.1416 2.34 ppm
1220 Fibonacci Italiar 3.141818 72.73 ppm
1400 Madhava Indiar 3.14159265359 0.085 ppm
1424 Al-Kashi Persiar 2π = 6.2831853071795865 0.1 ppm

Epoka moderna (konputazioarekin)[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Lehenengo ordenagailua sortu zuenetik, pi-ren hamartarrak kalkulatzeko edozein programa garatzen hasi ziren. Horrela, 1949an, ENIAC bat 2037 hamartar lortu zituen, 70 ordutan, errekorrak gainditzen. Pixkanaka errekorrak gainditzen zituen ordenagailuek sortzen ziren, eta urte batzuk geroago (1954an) NORAC bat 3092 zifra lortu zituen. 1960ko hamarkadan IBM ordenagailuek errekorrak gainditzen jarraitu zituzten. 1966an, IBM 7030 bat 250 000 hamartar lortu zuen 8 ordutan eta 23 minututan. Epoka honen bitartean ordenagailu berriak frogatzen ari ziren. Ordenagailu horiek pi-tik datozen serieak sortzeko algoritmoak zeukaten.

2000ko hamarkadan, ordenagailuek hamartar anitz dituen zenbakiek lortu dezakete. 2009an, T2K Tsukuba System ordeganailua erabiliz, bi billoi eta erdi pi-ren hamartar baino gehiago aurkitu. T2K Tsukuba System ordeganailua 640 ordenagailu konposatuta dago, eta guztien artean 95 teraflops prozesaketa-abiadura lortzen dituzte. 73 ordu eta 36 minututan lortu zituzten.

Urtea Descubridor Ordenagailua Hamartarrak
1949 G.W. Reitwiesner y otros[4] ENIAC 2037
1954   NORAC 3092
1959 Guilloud IBM 704 16 167
1967   CDC 6600 500 000
1973 Guillord y Bouyer[4] CDC 7600 1 001 250
1981 Miyoshi y Kanada[4] FACOM M-200 2 000 036
1982 Guilloud   2 000 050
1986 Bailey CRAY-2 29 360 111
1986 Kanada y Tamura[4] HITAC S-810/20 67 108 839
1987 Kanada, Tamura, Kobo y otros NEC SX-2 134 217 700
1988 Kanada y Tamura Hitachi S-820 201 326 000
1989 Hermanos Chudnovsky CRAY-2 y IBM-3090/VF 480 000 000
1989 Hermanos Chudnovsky IBM 3090 1 011 196 691
1991 Hermanos Chudnovsky   2 260 000 000
1994 Hermanos Chudnovsky   4 044 000 000
1995 Kanada y Takahashi HITAC S-3800/480 6 442 450 000
1997 Kanada y Takahashi Hitachi SR2201 51 539 600 000
1999 Kanada y Takahashi Hitachi SR8000 68 719 470 000
1999 Kanada y Takahashi Hitachi SR8000 206 158 430 000
2002 Kanada y otros[4] [1] Hitachi SR8000/MP 1 241 100 000 000
2004 Hitachi 1 351 100 000 000
2009 Daisuke Takahashi[5] T2K Tsukuba System 2 576 980 370 000
2009 Fabrice Bellard[6] Core i7 CPU, 2.93 GHz; RAM: 6GiB 2 699 999 990 000
2010 Shigeru Kondo 2 x Intel Xeon X5680, 3.33 GHz 5 000 000 000 000
2011 Shigeru Kondo 10 000 000 000 000

Konputazional epokan, pi-ren hamartarrak gora egin dira, bi arrazoiengatik: kalkuluen indarra handitu da eta ordenagailu bat errekor zerrendan agertzen denean izena ematen du ordenagailuaren markari.

  1. 1964-, Arndt, Jörg,. (2001). Pi-unleashed. Springer ISBN 3540665722. PMC 45394279. (Noiz kontsultatua: 2018-11-21).
  2. 1914-, Gardner, Martin,. ([1986]). Nuevos pasatiempos matemáticos. Alianza Editorial ISBN 8420613916. PMC 433984779. (Noiz kontsultatua: 2018-11-21).
  3. Khan, Nayeem; Abdullah, Johari; Khan, Adnan Shahid. (2015-08). «Towards vulnerability prevention model for web browser using interceptor approach» 2015 9th International Conference on IT in Asia (CITA) (IEEE)  doi:10.1109/cita.2015.7349842. ISBN 9781479999392. (Noiz kontsultatua: 2018-11-21).
  4. a b c d e Bailey. David H. «Some Background on Kanada’s Recent Pi Calculation» (2003). Disponible en este enlace. Consultada:22 de abril de 2008
  5. Txantiloi:Cita web
  6. Txantiloi:Cita web