Matilde de la Torre

Wikipedia, Entziklopedia askea
Matilde de la Torre

Espainiako Errepublikako Gorteetako diputatua

1936ko otsailaren 25a - 1939ko otsailaren 2a
Barrutia: Oviedo
Hautetsia: 3rd legislature of the Second Spanish Republic (en) Itzuli

Espainiako Errepublikako Gorteetako diputatua

1933ko abenduaren 5a - 1936ko urtarrilaren 7a
Barrutia: Oviedo
Hautetsia: 2nd legislature of the Second Spanish Republic (en) Itzuli
Bizitza
Jaiotzako izen-deiturakMatilde de la Torre Gutiérrez
JaiotzaCabezón de la Sal1884ko martxoaren 14a
Herrialdea Espainia
HeriotzaMexiko eta Mexiko Hiria1946ko martxoaren 19a (62 urte)
Hobiratze lekuaSpanish Cemetery (en) Itzuli
Familia
Familia
Hezkuntza
Hizkuntzakgaztelania
Jarduerak
Jarduerakpolitikaria, kazetaria eta idazlea
Lantokia(k)Madril
Sinesmenak eta ideologia
Alderdi politikoa Espainiako Langile Alderdi Sozialista

Matilde de la Torre Gutiérrez (Cabezón de la Sal, Kantabria, 1884ko martxoaren 14aMexiko, 1946ko martxoaren 19a) kazetaria, idazle pedagogoa eta politikari sozialista[1] izan zen, Kantabriako nekazari-etxeen sustatzailea.

Biografia[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Eduardo de la Torre eta Ana Gutiérrez Cuetoren alaba, tradizio liberaleko eta klase ertaineko hidalgo-familia batekoa izan zen. Aita Cabezón de la Sal-eko notarioa zuen. Aitonak La Abeja Montañesa egunkaria sortu zuen 1856an, eta osaba Enriquek El Atlántico, 1886an. Gainera, lehengusinak izan zituen bi ahizpa hauek: Santanderreko margolaria edo María Blanchard (María Gutiérrez Cueto) margolaria eta Aurelia Gutiérrez-Cueto Blanchard pedagogoa .

Ibilbidea[aldatu | aldatu iturburu kodea]

1917an Familiakoen idazteko zaletasunarekin jarraituta, literaturaren munduan estreinatu zen bere lehen lana argitaratuz, Maria Blancharden pintura baten izen bereko lana: Dama bitxien lorategia: feminismoari buruzko epistolarioa. Handik aurrera, hainbat saiakera idazten hasi zen, besteak beste, Don Quijote, Espainiako erregea (1928) edo El Agora (1930), non erregimen politikoaren Berrezarkuntzaren, birsorkuntzaren korrontea eta Ortega eta Gasset bezalako autoreak goraipatzen baitziren.

1920ko hamarkadan, Matilde de la Torrek Torre Akademia sortu zuen Cabezón de la Sal-en, eta hezkuntza integraleko Irakaskuntza Erakunde Librearen printzipioak erabiltzen hasi zen. 1924an Voces Cantabras, Kantabriako kantu-abesbatza eta herri-dantzen taldea sortu zuen. Bertan, Kantabriako dantza eta kanta tradizionalak bildu eta berreskuratu zituen, hala nola Ibio Dantza edo Lara kondearen Erromantzea. Taldeak 1932an English Folk Dance folklore-jaialdian parte hartu zuen.

Matilde de la Torreren oroigarria jaioterrian, Cabezón de la Salen (Cantabria)

Primo de Riveraren diktaduraren amaieran, Espainiako Langile Alderdi Sozialistan afiliatu zen 1931n. 1933an eta 1936an, PSOEk diputatu hautatu zuen Oviedoko[1] barrutirako hauteskundeetan, eta bost emakume diputatuetako bat izan zen. Kazetaritzan, bere ekoizpenaren gailurrera iritsi zen, El Sozialistan eta La Regional-en egindako lankidetzetan. 1931ko El banquete de Saturno eleberria ere garai hartakoa da.

Gerra zibilean Merkataritza eta Muga-zergen Politikako zuzendaritzako nagusia izan zen Largo Caballeroren gobernuetan 1937ko martxora arte.[1]

Erbesteratzea[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Gerra Zibilean bando porrotaren ondorioz Frantziara erbesteratu behar izan zuen. Han, 1940an, Asturiasko gerraren ikuspegi dramatikoari buruzko Mares en la sombras lana argitaratu zuen. Iparraldean ere kolaboratu zuen. Aldizkari hori Julián Zugazagoitiak kaleratu zuen eta "negrinista" deiturikoen adierazpen-organoa zen.

Urte hartako udaberrian Kuban ontziratu zen Bordeletik Mexikora joateko, eta handik sei urtera, 1946ko martxoaren 19an, espainiarren panteoian lurperatu zuten. PSOEko talde negrinistako kidea izan zen, eta 1946ko apirilean kanporatu zuten, Mexikoko Jaime Vera Zirkuluko Juan Negrínen beste batzuekin batera. 2008ko uztailean egin zen PSOEren XXXVII. kongresuan, berriz ere onartu zuten sinbolikoki eta hil ondoren alderdiaren diziplinan, beste 36 militanterekin batera, Negrin buru zutela. Txartelak emateko ekitaldia 2009ko urriaren 24an egin zen, PSOEren egoitza nagusian, Madrilen.[2][3]

Aintzatespenak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  • Cabezón de la Salen (Kantabria) oroigarria
  • 2008ko uztailean egin zen PSOEren XXXVII. kongresuan, berriz ere onartu zuten sinbolikoki eta hil ondoren alderdiaren diziplinan. Txartelak emateko ekitaldia 2009ko urriaren 24an egin zen, PSOEren egoitza nagusian, Madrilen

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  1. a b c Montagut, Eduardo. Matilde de la Torre Gutiérrez, una intensa mujer socialista. .
  2. El compañero Negrín: los militantes readmitidos fueron Juan Negrín López, Julio Álvarez del Vayo, Ramón Lamoneda Fernández, Ramón González Peña, Jerónimo Bujeda, Juan Simeón Vidarte, Julia Álvarez Resano, Matilde de la Torre, Edmundo Lorenzo, Antonio Pasagali, Ángel Galarza, Vicente Ruiz Sarmiento, Mariano Moreno Mateo, Miguel Amilibia, Nicolás Jiménez Molina, Veneranda García Manzano, Adrián García, Leandro Pizarro, José Rodríguez Vega, Antonio Huerta, Gabriel Morón, Vidal Rebora, Suárez Guillen, Carlos Abad, José Moreno Remacha, César Rodríguez González, Amaro del Rosal, Modesto Moyro, Juan Bautista Alvarado, Saturnino Gimeno, Matilde Cantos, Max Aub, Juan Pablo García, Jesús Ibáñez, Jesús Vallina y Felipe García.
  3. Negrín y 35 viejos militantes socialistas, por Ángel Viñas, El País, 8 de julio de 2008.

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]