Ottorino Respighi
Ottorino Respighi | |
---|---|
Bizitza | |
Jaiotzako izen-deiturak | Ottorino Respighi |
Jaiotza | Bolonia, 1879ko uztailaren 9a |
Herrialdea | Italiako Erresuma Italia |
Heriotza | Erroma, 1936ko apirilaren 18a (56 urte) |
Hobiratze lekua | grave of Respighi Olivieri (en) Certosa di Bologna (en) |
Heriotza modua | berezko heriotza: bihotz-gutxiegitasuna |
Familia | |
Aita | Giuseppe Respighi |
Ezkontidea(k) | Elsa Respighi |
Hezkuntza | |
Heziketa | Conservatorio Giovanni Battista Martini (en) |
Hizkuntzak | italiera |
Irakaslea(k) | Giuseppe Martucci Nikolai Rimski-Korsakov Luigi Torchi (en) |
Ikaslea(k) | ikusi
|
Jarduerak | |
Jarduerak | musikagilea, orkestra zuzendaria, musikologoa, musika-irakaslea, unibertsitateko irakaslea, biola-jotzailea eta baliorik ez |
Enplegatzailea(k) | Accademia Nazionale di Santa Cecilia |
Lan nabarmenak | ikusi
|
Genero artistikoa | poema sinfonikoa inpresionismoa musikana |
Musika instrumentua | biolina biola |
ottorinorespighi.it | |
| |
Ottorino Respighi (Bolonia, 1879ko uztailaren 9a - Erroma, 1936ko apirilaren 18a) italiar musikagile eta orkestra zuzendaria izan zen.
Bizitza
[aldatu | aldatu iturburu kodea]1901. urtean Rimski-Korsakovekin egin zituen ikasketak, eta hark eragin handia izan zuen Respighiren musikagintzan. Urtebete geroago, musika-ikasketak Berlinen osatu zituen Max Bruchekin. 1913. urtean Erromako Santa Zezilia kontserbatorioko konposizio irakaslea izan zen, eta 1923-1925 urteetan, berriz, ikastetxe horretako zuzendaria. Ondoren, karguak utzi zituen musika idazteko eta orkestra-zuzendaritzan aritzeko. I. Pizzetti eta Malipierorekin batera, ahaleginak egin zituen Italian opera berriro indartzeko eta italiar kutsuko molde berriak sortzeko.
Opera asko idatzi bazituen ere, orkestrarako idatzi zituen lanak dira ezagunenak. Rimski-Korsakovez gainera, Richard Straussek eta Claude Debussyk eragin handia izan zuten Respighiren lanetan. Aipagarrienak ditu: Belfagor (1923) opera; La boutique fantastique (1919, Denda miragarria) balleta, Rossiniren gaietan oinarritua; orkestrarako Fontane di Roma (1914-16, Erromako iturriak); Pini di Roma (1924, Erromako pinuak); Txoriak (1927); Erromatar festa (1929); kontzertuak eta ganbera-musika.
Erreferentziak
[aldatu | aldatu iturburu kodea]- Artikulu honen edukiaren zati bat Lur hiztegi entziklopedikotik edo Lur entziklopedia tematikotik txertatu zen 2011/12/27 egunean. Egile-eskubideen jabeak, Eusko Jaurlaritzak, hiztegi horiek CC-BY 3.0 lizentziarekin argitaratu ditu, Open Data Euskadi webgunean.
Wikimedia Commonsen badira fitxategi gehiago, gai hau dutenak: Ottorino Respighi |