Momentu angeluar

Wikipedia, Entziklopedia askea

Momentu angeluarra edo momentu zinetikoa objektu batek duen biraketa kantitatea da. L ikurdun magnitude bektoriala eta mekanikaren teoria fisiko guztietan magnitude fisiko garrantzitsu bat da, bai mekanika klasikoan bai mekanika kuantikoan.

Fisika klasikoan, posizio bektorearen (r) eta momentu linealaren (p) arteko biderkadura bektoriala da, hots:

non momentu lineala (p) masa (m) eta abiaduraren (v) arteko biderkadura den, baldin eta objektua txikia bada jatorrirako distantziarekin alderatuz (adibidez, planeta baten orbita izar batekiko).

Orduan, honela ere idatz dezakegu momentu angeluarra momentu linealaren baitan:

Erradioa (r), indarra (F) eta indar paraleloen (τ) arteko erlazioa, eta aldi berean, erradioa (r), momentu lineala (p) eta momentu angeluarrraren (L) arteko erlazioa ere ikus liteke.

Nazioarte Unitate Sistema eratorria newton metro segundoko (N·m·s edo kg·m2/s) edo joule segundoko (J·s) da.

Kanpoko indar momenturik (torke) ez badago momentu angeluarra kontserbatu egiten da.


Ikus gainera[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]


Fisika Artikulu hau fisikari buruzko zirriborroa da. Wikipedia lagun dezakezu edukia osatuz.