Emilia Pardo Bazán

Emilia Pardo Bazán
Irudi gehiago
Bizitza
Jaiotzako izen-deiturak	Emilia Antonia Socorro Josefa Amalia Vicenta Eufemia Pardo Bazán y de la Rúa-Figueroa
Jaiotza	Coruña, 1851ko irailaren 16a
Herrialdea	Espainia
Lehen hizkuntza	gaztelania
Heriotza	Madril, 1921eko maiatzaren 12a (69 urte)
Hobiratze lekua	Church of La Concepción (en) San Lorenzo and San José graveyard (en)
Familia
Ezkontidea(k)	José Quiroga y Pérez de Deza (en)  (1868ko uztailaren 10a -  1912ko azaroaren 12a)
Bikotekidea(k)	ikusi Benito Pérez Galdós
Seme-alabak	ikusi Jaime Quiroga y Pardo Bazán (en) María de las Nieves Quiroga y Pardo Bazán (en) María del Carmen Quiroga y Pardo Bazán (en)
Familia	ikusi José Cavalcanti (en) (suhi) Saturnino Esteban Miquel de Collantes (en) (co-father-in-law (en) )
Hezkuntza
Hizkuntzak	gaztelania ingelesa alemana
Jarduerak
Jarduerak	saiakeragilea, literatura-kritikaria, eleberrigilea, kazetaria, salonnièrea, idazlea, poeta eta editorea
Lan nabarmenak	The House of Ulloa (en) La cuestión palpitante (en) Q12391421 Q16578932 Q16588138 Q5575234 Q16606269
Kidetza	Real Academia Galega
Mugimendua	errealismoa
Genero artistikoa	eleberria ipuina

Emilia Pardo Bazán (Coruña, 1851ko irailaren 16a - Madril, 1921eko maiatzaren 12a) idazle, saiogile eta kazetari galiziarra izan zen. Familia noble batean jaio zen.

Naturalismo eta Errealismoaren mugimenduaren kidea izan zen. Egile erabat emankorra izan zen, kontuan hartuta 41 eleberri, 580 ipuin baino gehiago, ehundaka saio eta 7 drama eta 2 sukalde-liburu idatzi zituela, Los pazos de Ulloa lana guztien artean nabarmenetarikoa izanda. Feminismoaren inguruko bere planteamenduak plazaratu zituen, bere garaian oso jarrera aurrerakoia azalduz. Azpimarratu behar da Galiziako bi figura nagusietakoak emakumeak izatea ere bai, Rosalía de Castro eta bera hain zuzen ere.

Bere ekimen eta beste batzuenari esker, Real Academia Galega fundatu zuten 1906an, galiziera arautzeko eta bultzatzeko asmoaz. Hala ere, bere lan guztiak gaztelaniaz egin zituen.

Emakumeen hezkuntza-eskubideen sustatzailea izan zen.

Pazo de Meirás. Idazlearen bizilekua urte askotan.

«

"Ezin zaio, hertsiki, emakumearen egungo hezkuntzari heziketa deitu, otzantze baizik, zeren obedientzia, pasibotasuna eta menekotasuna proposatzen baitira azken finean".

»

Bibliografia

Narratiba

• Pascual López (1879).
• Un viaje de novios (1881).
• La tribuna (1882).
• El Cisne de Vilamorta (1885)
• La dama joven (1885)
• Los pazos de Ulloa (1886-1887).
• La madre naturaleza (1887).
• Cuentos de mi tierra (1888).
• Una cristiana (1890).
• La prueba (1890).
• La piedra angular (1891).
• Cuentos escogidos (1891).
• Cuentos de Marineda (1892).
• Cuentos sacroprofanos (1899).
• La quimera (1905).
• Dulce sueño (1911).

Saio eta kritika

• Estudio crítico de las obras del padre Feijoo (1876).
• La cuestión palpitante (1883).
• La revolución y la novela en Rusia (1887).
• Nuevo Teatro Crítico (1891-1892).
• Polémicas y estudios literarios (1892).
• Los poetas épicos cristianos (1895).
• Lecciones de literatura (1906)
• La literatura francesa moderna (1910).
• La cocina española antigua (1913).
• Porvenir de la literatura después de la guerra (1917).

Bidaia liburuak

• Al pie de la torre Eiffel (1889)
• Por Francia y por Alemania (1889)
• Por la España pintoresca (1895)
• Por la Europa católica (1905).

Biografiak

• San Francisco de Asís, 1882.
• Hernán Cortés, 1914.

Lírica

• Jaime (1876).

Ikus, gainera

• Gaztelaniazko idazle galiziarrak.

Kanpo estekak

• Emilia Pardo Bazáni buruzko atala Cervantes liburutegi birtualean

• Datuak: Q275929
• Multimedia: Emilia Pardo Bazán