Edukira joan

Txanpon

Wikipedia, Entziklopedia askea
Txanponak

Txanpona diru bezala erabiltzen den pieza da, orokorrean metalezkoa eta disko formakoa. Txanponak ikertzen dituen zientzia numismatika da.

Badira biribilak ez diren txanponak ere. Kristo aurreko IV.-V. mendeetan, txanponetarako metal nagusia brontzea zenean, Olbia greziar kolonian, brontzezko izurde txikiak erabiltzen zituzten diru gisa merkataritzan aritzean. Gaur egun bezala, Mediterraneo itsasoan ohikoa zen izurdeek distantzia handiak egitea itsasontzien parean, eta horregatik bihurtu zen animalia horien irudia itsas garraioaren eta merkataritzaren ikur.

Kobrez egindako lingotea, Kreta irlako Zakros aztarnategian aurkitua.

Trukea objektuak edo zerbitzuak beste baliokide batzuekin trukatzea da, eta ohiko salerosketatik bereizten da dirua ez delako transakzioan sartzen. Ez zen egoera askotarako baliogarria, elkartrukatzen ziren produktu asko galkorrak baitziren, eta metatzeko zailak. Irtenbide gisa, produktu batzuk metal preziatuekin egindako objektu edo materialekin trukatzen hasi zen. Metal preziatu hauek forma asko hartzen zituzten lekuaren arabera, adibidez, adreiluak (lingoteak), uztaiak, plakak, hautsa, labanak edo aiztoak. Brontze Aroko Mediterraneoaren arroan, adibidez, luze erabili zituzten kobrezko lingote homogeneoak "txanpon" gisa, tamaina .

Arrazoi praktikoengatik forma zirkularra hartu zuten metalezko piezek, tamaina ezberdinekoak baina erraz garraiatzeko modukoak. Horrela sortu zen txanpona.

Mohenjo-Daron eta Harappan, gaur egun Pakistanen, K. a. 2500 inguruan datatutako zigiluak aurkitu dira. Ez da ziurra txanponak izan zirenik. Lehen txanponak, K. a. VII-VI. mendean inprimatu ziren.

K. a. 1100. urtean jada, Txinan brontzezko aiztoen, aizkoren eta beste erreminta batzuen miniaturak ibiltzen ziren, benetako erremintak ordezteko. 1979 eta 1980an, Loulango antzinako erresumako txanpon batzuk aurkitu ziren, dirudienez, Mesolito arokoak direnak.[1]

Lidiako Mermnada dinastiako Aliates erregearen txanpona. Circa K.a. 620/10-564/53.

Antzinateko historia

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Lingoteak eta markatu gabeko metalak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Kretako idi-larruzko lingote bat. Brontze Aroaren amaieran, metalezko lingotei forma estandarrak eman zitzaizkien, adibidez, idi-larruaren forma, balio estandarizatuak adierazten zituztela iradokiz.

Metalezko lingoteak, zilarrezko edo markatu gabeko barrak metalurgia menderatzen zuten zibilizazio askotan erabili izan ziren. Lingotearen pisua eta garbitasuna izango ziren balioa zehazteko gakoa. K.a. VI. mendearen hasieran, Ahaemenid Inperioan, ez zen dirua ezagutzen oraindik. Truke sistema, baita zilarrezko lingotea ere, merkataritzarako, haren ordez erabili ziren[2]. K.a. VI. mendean, diru bezala zilarrezko barra erabiltzeko praktika Erdialdeko Asian bazegoela dirudi[3]. Txanponak diru sistemaren bilakaera izan ziren Brontze Aro berantiarrean, non tamaina estandarreko lingoteak eta labana-txanpon bezalako fitxak erabili ziren balioa gordetzeko eta transferitzeko. Metalezko lingote feniziarrak garaiko agintariarekin zigilatu behar ziren, balioa eta indarra bermatzeko, eta horrela hasiko ziren bustoak eta diseinuak ezartzen.

Tongbei Brontze Aroan Txina (K.a. 1100)

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Txinan, Brontze Aro berantiarrean, fundizio fitxa estandarizatuak jaulki zituzten, hala nola Anyang inguruko hilobi batean aurkitutakoak[4][5]. Horiek Txinako aurreko txanponen erreplikak ziren, cauriko maskorrak, eta, hala, brontzezko maskorrak izendatu zituzten[6].

Txina, Henango txanpon fabrika (K.a. 640-550)

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Munduko txanpon fabrikarik zaharrena Guanzhuang hirian Henan probintzian induskatu zen, Txinan. Fabrikak K.a. 640 eta K.a. 550 urteen artean, pala (txanponak egiteko modurik zaharrena) itxurako brontzezko txanponak sortu zituen[7][8].

Lidiako eta Joniako elektrum txanponak (K.a. 600. urtea)
[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Lidiako Alyattesen txanpona,K.a. 620/10-564/53
Inskribatutako txanpon zaharrena: electrum Phanesen txanpona Efeso, K.a. 625–600. Aurrealdean, oreina eskuinaldean larrean, ΦΑΝΕΩΣ (atzerakoia). atzealdean, bi puntzoi zulatu, bakoitzak gurutzatutako lerro altxatuak dituena.

Lehen txanponak K.a. VII. mendearen amaierako Burdin Aroko Anatoliarekin lotuta daude gehienbat, eta batez ere Lidiako erreinuarekin[9]. Hasierako elektrum txanponak (urre eta zilar aleazio alubiala, proportzioan asko aldatzen dena eta, normalean, urrearen % 40-55 ingurukoa duena) ez ziren pisuan estandarizatuak, eta, hasiera fasean, objektu erritualak izan zitezkeen, hala nola apaizek jaulkitutako txapak edo dominak[10]. Naturan sortutako elektrumaren konposizioaren ezustekoak balio aldakorra zuela suposatzen zuen, eta horrek asko oztopatu zuen bere garapena[11].

Lidiako lehen txanpon gehienek ez dute idazkerarik (mito edo inskripzioa), animalia sinboliko baten irudia baizik. Hori dela eta, txanpon horien datazioa froga arkeologikoetan oinarritzen da batez ere, eta gehien aipatzen diren frogak Efesoko Artemisaren tenpluan egindako indusketetatik datoz, Ephesian Artemision ere deitua (gero Antzinako Munduko Zazpi Mirarietako batean bilakatuko zena). Hura izan zen elektrum txanponen gordailurik ezagunena[12]. Anatoliako Artemisa Potnia Thêrôn (Πὀτνια Θηρῶν Animalien andrea) zen, zeinaren ezaugarria oreina zen. Denbora pixka bat joan zen antzinako txanponak merkataritzarako eta negozietarako erabili arte. Izendapen txikieneko elektrum txanponak ere, beharbada egun bateko bizikidetza balio zutenak, baliotsuegiak izango ziren ogi bat erosteko[13]. Agian, eskala handiko txikizkako salmentarako erabiliko ziren lehen txanponak zilarrezko frakzio txikiak izango ziren, Hemiobol, greziar jonikoak K.a. VI. mendearen amaieran egindako antzinako greziar txanponak[14].

Aitzitik, Herodotok lidiarrek egindako berrikuntza aipatu zuen[11]:

« Dakigunez, haiek [lidiarrak] izan ziren urrezko eta zilarrezko txanponen erabilera sartu zuten lehen pertsonak, eta salgaiak txikizkaz saltzen zituzten lehenak »
Herodoto, 194[15]

Eta, bai Aristotelesek (fr. 611,37, arg. V. Rose), bai Polluxek (Onamastikon IX.83), txanpon-jaulkitzailea Hermodike/Demodike Cymekoa izan zela aipatzen dute[16]. Cyme Eoliako hiri bat zen, Lidia ondoan.

« Tokiko harrotasunaren beste adibide bat da txanponari buruzko auzia, lehenengoa Fidon Argoskoa izan ote zen, edo Demodike Kymekoa (Midas Frigiarren emaztea eta Kymeko Agamennon erregearen alaba zena), edo Atenasko Erichthonios eta Lycos, edo lidiarrak (Xenofanesek dioen bezala) edo naxiarrak (Anglostenesek uste zuen bezala) »
Julius Pollux, Onamastikon IX.83[16]

Lidiako eta Greziako lehen txanpon asko partikularren agintepean sortu ziren, eta, beraz, fitxa edo intsigniekin, antzekotasun handiagoa dute txanpon modernoekin baino[17], nahiz eta haien kopuruagatik agerikoa den batzuk estatuko gai ofizialak zirela. Inskribatutako lehen txanponak Fanesekoak dira, K.a. 625-600 urte bitartekoak, Efeson, Jonia, datatutakoak eta ΦΑΕΝΟΣ ΕΜΙ ΣHΜΑ (edo antzekoa) idazpena dutenak (Faneseko txapa/seinalea/marka/argia naiz) edo besterik gabe izenaz ΦΑΝΕΟΣ (Fanesekoa).

Errege batek jaulkitako lehen elektrum txanponak Lidiako Alyattes erregeak egin zituenak dira (K.a. 560. urtean hil zen), eta, horregatik, errege hori aipatzen da txanponaren sortzaile gisa batzuetan[18].

Kreso: Urre eta zilar hutsezko txanponak
[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Alyattesen ondorengoa, Kreso erregea (K.a. 560-546) aberastasun handiarekin lotu zen Greziako historiografian. Kreseidak jaulkitzea egozten zaio, zirkulazio orokorrerako garbitasun estandarizatua zuten benetako urrezko lehen txanponak[19] eta munduko lehen diru-sistema bimetalikoa, K.a. 550. urtea[19].

Txanponak azkar hedatu ziren K.a. VI. eta V. mendeetan, eta horrek Antzinako Greziako txanponak eta akemenestarren txanponak garatzera eraman zuen, eta, gainera, iliriar txanponak garatu ziren[20].

Akemenestar txanponak (K.a. 546–330)
[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Ziro Handia (K.a. 550–530) boterera iritsi zenean, txanponak ez ziren ezagunak bere erreinuan. Trukea eta, neurri batean, zilarrezko lingoteak erabili ziren merkataritzarako[2]. Badirudi zilarrezko barrak diru bezala erabiltzeko praktika ere Erdialdeko Asian VI. mendetik aurrera eman zela[3].

Ziro Handiak, K.a. 546. urtearen ondoren, txanponak sartu zituen Persiar Inperioan, Lidia konkistatu eta, bertako Kreso erregea garaitu ondoren historiako lehen txanponak jarri baitzituen. Lidiako konkistarekin, Zirok txanponak asmatu ziren eskualde bat eskuratu zuen; metalurgia aurreratuaren bidez garatu zen, eta, dagoeneko, 50 urte inguru zeramatzan zirkulazioan, Lidiako Erresuma garaiko merkataritza-potentzia nagusietako bat bihurtuz[2]. Badirudi Zirok, hasieran, Lidiako txanponak hartu zituela, eta Lidiaren lehoi eta zezenen txanponak jaulkitzen jarraitu zuen[2].

Akemenestar Inperioko jatorrizko txanponak K.a. 520tik K.a. 450etik K.a. 330era arte jaulki ziren. Persiar darikoa, Akemenestar Inperioko benetako urrezko lehen txanpona izan zen, eta, zilarrezko antzeko txanpon batekin batera, Siglos, Akemenestar-Persiar Inperioko diru-estandar bimetalikoa irudikatzen zuen[21].

Asia Hegoaldeko txanponak Akemenestarren Inperioaren menpe
[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Akemenestar Inperioa Indiako ateetara iritsi zen Ziro Handiaren jatorrizko hedapenean, eta Indus Haranaren konkista akemenestarra K.a. 515 urtean eman zen Dario I.aren mendean[2], eta akemenestarren administrazioa ezarri zen eremuan. Kabulgo altxorra, Chaman Hazouri-ren altxorra ere deitua[22], Kabul inguruan, Afganistan, aurkitutako txanpon-biltegia da, Akemenestar Inperioko txanpon ugari eta K.a. V. eta IV. mendeetako Greziako txanpon asko dituena[22]. Altxorraren gordailua akemenestarren garaikoa da, gutxi gorabehera K.a. 380. urtea[22]. Altxorrak ere tokian ekoiztutako eta tokiko zilarrezko txanpon asko zituen, tokiko agintariek akemenestarren agintepean egindakoak[23]. Zenbait alek mendebaldeko diseinuak jarraitzen dituzte: aurrez aurre dauden zezen-buruen, orein bat edo persiar zutabeen kapitelen irudiak aurreko aldean eta, atzealdean, puntzoi bat grabatua[23][24].

Joe Cribb numismatikoaren arabera, aurkikuntza horiek iradokitzen dute txanponaren ideia eta puntzoi bidezko tekniken erabilera Indiara Akemenestar Inperiotik sartu zirela K.a. IV. mendean[25]. Pushkalavati-n eta Bhir Mound-en akemenestar txanpon gehiago ere aurkitu ziren[25].

Greziako txanpon arkaikoa (K.a. 480 ingurura arte)
[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Eginako zilarrezko estaterra, K.a. 550–530. Ikus Itsas dortoka erdian pellet handiak dituena. Atzealdean, puntzoi zulatu karratua zortzi atalekin.
Atenasko txanpona (K.a. 500/490–485) Shaikhan Dehri gordelekuan aurkitua Pushkalavati, Antzinako India. Txanpon hau ekialde urrunean aurkitu den bere motako adibiderik zaharrena da.[27]

Aristotelesek (fr. 611,37, V. Rose arg.) eta Poluxek (Onamastikon IX.83) diotenez, greziar txanpon-jaulkitzailea Hermodike Cymekoa izan zen[16].

Lidia/Greziako lehen txanponen ehuneko txiki batek istorio bat dauka[28]. Ezagutzen den inskribatutako txanpon zaharrena inguruko Kariakoa da. Txanpon horrek phaenos emi sema[29] irakurtzen den kondaira greziar bat dauka: Ni Fanesen bereizgarria naiz edo ni argiaren seinalea naiz bezala irkur daitekeena[30]. Phanes txanponak greziar txanponetako lehenenetakoak dira; jaulkipenaren hemihekte bat Efesoko Artemisaren tenpluko fundazio-gordailuan aurkitu zen (aurkitutako elektrum txanponen gordailu zaharrena). Suposizio bat da Phanes Herodotok aipatutako mertzenario bat zela; beste bat da txanpon hori Phanes jainko primitiboarekin lotuta dagoela edo Phanes Artemisarekin identifikatutako tokiko jainkosaren epitetoa izan zitekeela. Barclay V. Head-ek iradokizun horiek sinesgaitzak aurkitu zituen, eta, ziurrenik, «Efesoko hiritar nabarmen baten izena» izan zitekeela pentsatu zuen[31].

Lehen txanponen lekurako beste hautagai bat Egina da, non Chelone (dortoka) txanponak sortu baitziren K.a. 700.[32] Handik gutxira, Atenas eta Korintoko txanponak agertu ziren, eta jakina da K.a. VI. mendearen amaieratik existitzen zirela[33].

Lehen txanponak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Ofizialki egindako lehen txanponak, Asia Txikiko Lidia erresuman egin ziren, K. a. 680 eta K. a. 560 bitartean. Ziur aski, Lidiakoaren Ardisen erregealdian hasi ziren lidiarrak txanponak egiten, ikerlari batzuek, aurreko edo ondorengo datak proposatu dituzten arren, Giges Lidiakoa (Ardisen aita) edo Kresoren (Lidiako azken erregea) erregealdietan, kasu. Txanpon horiek, ikur heraldiko bezala, Mermnada dinastia irudikatzen duen lehoi bat daramate, dinastia horrenak baitziren garaiko erregeak. Pieza elektrumez egina izan zen (urre eta zilar aleazio naturala), 4,75 gramoko pisua zuen eta Estateraren heren bateko balioa

Lidiako esperientziaren ondoren, Dario Persiakoaren aginduz txanponak egiten hasi ziren, Lidia konkistatu ondoren, eta, geroago, Grezian.

Will Durant historialari iparramerikarraren arabera, "Senaquerib Asiriako erregea (K. a. 700 inguruan) siklo erdiko txanponak egin zituen".[11]

Ondoren, txanponak azkar ugaritu ziren munduko herrialde garatu guztietan. Monarkak, aristokratak, hiriak eta erakundeak dirua egiten hasi ziren beren identifikazio-zigiluarekin, monetaren balio metalikoaren benetakotasuna ziurtatzeko.

Lehen txanponetako batzuk oso osaera egonkorra zuten, Atenasen K. a. VI. mendean igorritako drakma kasu. Hala ere, txanponak askotan limatu edo mozten ziren metal preziatua ateratzeko. Bestalde, agintariek krisi ekonomikoetan, txanpon batzuen metal portzentaiak aldatzeko tentazioa izaten zuten, metal garestiena gutxitzeko eta kostuak aurrezteko eta horri esker, epe laburrean etekinak ziurtatuz. Brontze edo kobrezko kalitate baxuko txanponak, izatez, diru fiduziarioa ziren; horrek esan nahi du euren balioa ez zetzala bere metalaren benetako balioan, baizik eta jaulkitzen zituen estatuak ematen zien bermean. Berme hori dela eta, txanpon horiek urre edo zilarrezko txanponen trukean aldatu zitezkeen, eta trukatu zitezkeen txaponen kopuruak ematen zuen benetako balioa.

Urrezko eta zilarrezko txanponak igortzen zituen herrialdetik kanpo ibiltzen ziren, euren berezko balioa zela eta; hala, Espainiako zilarraren pisua, Peruko eta Mexikoko meategietatik zetorrena, erabilera arrunteko txanpon bihurtu zen Txinan XVI. mendetik aurrera.

Txanpon baten atalak Numismatikaren arabera.
Txanpon baten atalak Numismatikaren arabera. Txanpona: Nafarroako Antso VI.aren txanponaren marrazkia.
Tang dinastiako txanpona

Behin sortuta, txanponek sistema monetarioa sortu zuten, eta sistema horren ezaugarriak, funtsean, etengabe mantendu dira milaka urtetan. Iraun duen aldaketetako bat, XVII. mendeko Europako txanponetan, ertzetako zirrikituak sartzea izan zen, karrakatu ez zitezen.

Moneta papera, lehen aldiz, Txinan sartu zen, IX. mende inguruan, Tang dinastiaren gobernurako banku pribatuek emandako ziurtagiriekin trukatu zitekeen eskudiru bezala. Txinatar estatuaren autoritate indartsuak babesturik, diru horrek bere balioa mantentzen zuen inperio osoan, honela, zilar astuna garraiatzeko beharra saihestuz. Song dinastiarenpean Estatuaren monopolio bihurtuta, moneta paperak txinatar historia osoan zehar iraun du, aldaketa politikoek eragindako asaldurak eta moneta paperaren jaulkipena zilarrak eta beste erreserba batzuek babesten ez zuten arren. Balio-galtzearen arazoak, ordutik aurrera, zilarra transakzio garrantzitsuetarako aldaketa txinatarraren patroi bezala mantentzea eragin zuen.

Aro Modernoan

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Moneta-papera XVI. mendean agertu zen lehen aldiz Mendebaldean, banketxeek beren bezeroen diru-gordailuak babesteko zor-agiriak jaulkitzen hasi zirenean. Kanbio-bide horiek ugaritu egin ziren, eta Kanadako agintari kolonial frantsesek 1685etik ordaintzeko promesa gisa erabiltzen zituzten gobernadoreak sinatutako joko-kartak, Frantziatik bidalitako dirua oso motela baitzen.

Txanpon papera XVIII. mendean zehar ospetsu egin zen, baina urrezko edo zilarrezko gordailuak babesteko jaulkitzen zen kreditu dirua izaten jarraitzen zuten. Diru fiduziarioa sortu zenean, gerra garaietarako premiazko neurri bat zen, amerikar papiroak (greenback) bezala. Banku pribatuak, pixkanaka, banku zentralek ordezkatu zituzten, paper moneta jaulkitzen zuten agintari gisa.

XIX. mendearen amaieran, urrearen balioaren beherakadak, nazioarteko urre patroi baten sorrera ekarri zuen, non txanpon guztiak urreagatik trukatu ahal ziren, eta diruaren balioa (prezioak baino altuagoa), txanponak urrearekin zuen parekotasunagatik finkatua zegoen. Ia gobernu guztiek, euren txanponen bihurgarritasuna bertan behera utzi zuten Lehen Mundu Gerran, Depresio Handiaren ondoren, nazioarteko urrezko patroia berriz sartzeko interes guztia galduz. Erresuma Batuak urrezko patroia utzi zuen 1931n, eta munduko txanponak diru fiduziario bihurtu ziren, merkatuaren eskariak erabat finkatutako baloreekin, 1971n dolar estatubatuarraren lotura bertan behera utzi zenean.

Erreferentziak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]
  1. «La moneda | Numismática española» catalogodemonedas.es (Noiz kontsultatua: 2023-02-07).
  2. a b c d e (Ingelesez) Metcalf, William E.. (2012). The Oxford Handbook of Greek and Roman Coinage. Oxford University Press ISBN 978-0-19-937218-8. (Noiz kontsultatua: 2023-03-03).
  3. a b (Ingelesez) Bivar, Adrian David Hugh. Hoard of Ingot-Currency of the Median Period from Nūsh-i Jān, near Malayir (1971). (Noiz kontsultatua: 2023-03-03).
  4. "中國最早金屬鑄幣 商代晚期鑄造銅貝-河南概況". Big5.henan.gov.cn. Archived from the original on 2012-03-17. Retrieved 2012-05-22.
  5. Giedroyc, Richard (2006-11-15). The Everything Coin Collecting Book: All You Need to Start Your Collection[Betiko hautsitako esteka]. ISBN 9781593375683. Archived from the original on 2013-05-28. Retrieved 2012-05-21.
  6. «History of China» web.archive.org 2012-05-03 (Noiz kontsultatua: 2023-03-03).
  7. (Ingelesez) «'World's oldest' coin factory discovered in China» History 2021-08-05 (Noiz kontsultatua: 2023-03-03).
  8. (Ingelesez) Zhao, Hao; Gao, Xiangping; Jiang, Yuchao; Lin, Yi; Zhu, Jin; Ding, Sicong; Deng, Lijun; Zhang, Ji. (2021-10). «Radiocarbon-dating an early minting site: the emergence of standardised coinage in China» Antiquity 95 (383): 1161–1178.  doi:10.15184/aqy.2021.94. ISSN 0003-598X. (Noiz kontsultatua: 2023-03-03).
  9. M. Kroll, review of G. Le Rider's La naissance de la monnaie, Schweizerische Numismatische Rundschau 80 (2001), p. 526. D. Sear, Greek Coins and Their Values Vol. 2, Seaby, London, 1979, 317. or.
  10. The Types of Greek Coins" An Archaeological Essay by Percy Gardner 1883 p.42 "Considering these and other facts it may be held to be probable, if not absolutely proved, that priests first issued stamped coin, and that the first mints were in Greek temples." [1]
  11. a b c (Ingelesez) Metcalf, William E.. (2012). The Oxford Handbook of Greek and Roman Coinage. Oxford University Press ISBN 978-0-19-937218-8. (Noiz kontsultatua: 2023-03-03).
  12. «CNG: Feature Auction Triton XIX. IONIA, Ephesos. Phanes. Circa 625-600 BC. EL Trite (14mm, 4.67 g).» www.cngcoins.com (Noiz kontsultatua: 2023-03-03).
  13. "Hoards, Small Change, and the Origin of Capitalism," Journal of the Hellenistic Studies 84 (1964), 89. or.
  14. M. Mitchiner, Ancient Trade and Early Coinage, Hawkins Publications, London, 2004, 214. or.
  15. Hoards, Small Change, and the Origin of Capitalism," Journal of the Hellenistic Studies 84 (1964), 89. or.
  16. a b c (Ingelesez) Muscarella, Oscar White. (2013-06-15). Archaeology, Artifacts and Antiquities of the Ancient Near East: Sites, Cultures, and Proveniences. BRILL ISBN 978-90-04-23669-1. (Noiz kontsultatua: 2023-03-03).
  17. G. Hanfmann, 73, 77 orr.. R. Seaford, 128, or. points out, "The nearly total lack of … coins in the excavated commercial-industrial areas of Sardis suggests that they were concentrated in the hands of the king and possibly wealthy merchants."
  18. A. Ramage, "Golden Sardis", King Croesus' Gold: Excavations at Sardis and the History of Gold Refining, edited by A. Ramage and P. Craddock, Harvard University Press, Cambridge, 2000, 18. or.
  19. a b (Ingelesez) Metcalf, William E.. (2012). The Oxford Handbook of Greek and Roman Coinage. Oxford University Press ISBN 978-0-19-937218-8. (Noiz kontsultatua: 2023-03-03).
  20. «invention.htm» web.archive.org 2015-03-06 (Noiz kontsultatua: 2023-03-03).
  21. (Ingelesez) Foundation, Encyclopaedia Iranica. «Welcome to Encyclopaedia Iranica» iranicaonline.org (Noiz kontsultatua: 2023-03-03).
  22. a b c d (Ingelesez) Coin. 2023-02-14 (Noiz kontsultatua: 2023-03-03).
  23. a b (Ingelesez) Metcalf, William E.. (2012). The Oxford Handbook of Greek and Roman Coinage. Oxford University Press ISBN 978-0-19-937218-8. (Noiz kontsultatua: 2023-03-03).
  24. (Ingelesez) André-Salvini, Béatrice. (2005). Forgotten Empire: The World of Ancient Persia. University of California Press ISBN 978-0-520-24731-4. (Noiz kontsultatua: 2023-03-03).
  25. a b (Ingelesez) Coin. 2023-02-14 (Noiz kontsultatua: 2023-03-03).
  26. «CNG: Feature Auction CNG 102. PERSIA, Achaemenid Empire. Uncertain mint in the Kabul Valley. Circa 500-380 BC. AR Half Shatamana (19mm, 4.72 g).» www.cngcoins.com (Noiz kontsultatua: 2023-03-03).
  27. «CNG: Feature Auction Triton XV. ATTICA, Athens. Circa 500/490-485/0 BC. AR Tetradrachm (21mm, 16.75 g, 11h).» www.cngcoins.com (Noiz kontsultatua: 2023-03-03).
  28. «Inscriptions and Titles on ancient Greek coins» web.archive.org 2012-06-08 (Noiz kontsultatua: 2023-03-03).
  29. "Electrum stater inscribed with the name of Phanes". British Museum. 2011-09-29. Archived from the original on 2012-05-15. Retrieved 2012-05-21.
  30. Newton Num. Chron., 1870, 238. or.
  31. «Ancient coinage of Ionia» snible.org (Noiz kontsultatua: 2023-03-03).
  32. «BMC 11 - Attica Megaris Aegina - 1888.pdf - Google Drive» web.archive.org 2013-12-21 (Noiz kontsultatua: 2023-03-03).
  33. C. Kraay, Archaic and Classical Greek Coins, University of California Press, Berkeley, 1976.

Ikus, gainera

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Kanpo estekak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]