Txinako geografia

Wikipedia, Entziklopedia askea
Txinako mapa fisikoa

Txinako geografia oso aldakorra da herrialdeak duen tamaina dela eta. Mugakide hauek ditu: Errusia eta Mongolia iparraldean; Ipar Korea, Itsaso Horia eta Txinako itsasoa ekialdean; Vietnam, Laos, Myanmar edo Birmania, India, Bhutan, Sikkim eta Nepal hegoaldean; eta Pakistan, Afganistan, Tadjikistan, Kirgizistan eta Kazakhstan mendebaldean.

Azalera, berriz, 9.600.000 km²-koa du. Tibet konkistatu zuenetik munduko hirugarren herrialderik handiena da, Errusiaren eta Kanadaren atzetik. Bere tamaina dela eta klima eta inguru ezberdinak ditu. Ekialdean, Itsaso Horia eta Txinako Itsasoaren kostaldetan lautada oso populatu handiak daude. Hegoaldeko Txinako Itsasoko kostaldea menditsua da eta hegoaldean muino txikiak daude. Zentruan Ibai Horia eta Yangtze ibaiak daude, beraien delta handiekin. Gainera Mekong, Brahmaputra, Amur, Huai He eta Xi Jiang ibaiak daude Txinan.

Mendebaldean mendilerro handiak daude, Himalaia kasu, zeinen punturik altuena, Everest mendia, Txinan dagoen. Goi-ordokietan paisaia erdi-lehor edo desertu klima daude, Takla-Makan eta Gobin kasu.

Topografia[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Mendiak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Klima[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Sakontzeko, irakurri: «Txinako klima»

Hidrologia[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Sakontzeko, irakurri: «Txinako ibaien zerrenda»

Ibaiak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Lakuak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Ikus, gainera[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]


Geografia
Txinako Herri Errepublika
Artikulu hau Txinako geografiari buruzko zirriborroa da. Wikipedia lagun dezakezu edukia osatuz.