Rusiniera
| Ruteniera | |
|---|---|
| Русиньскый язык — русиньскый язык | |
 | |
| Datu orokorrak | |
| Hiztunak | 623.500 |
| Ofizialtasuna |  Txekiar Errepublika Hungaria Serbia Eslovakia Ukraina |
| Eskualdea | Europako ekialdea |
| UNESCO sailkapena | 2: kaltebera |
| Hizkuntza sailkapena | |
| giza hizkuntza indoeuropar hizkuntzak balto-eslaviar hizkuntzak Eslaviar hizkuntzak Ekialdeko eslaviar hizkuntzak | |
| Informazio filologikoa | |
| Hizkuntza-tipologia | subjektu aditza objektua, hizkuntza azentuala eta hizkuntza fusionatzailea |
| Alfabetoa | ruteniar alfabetoa eta alfabeto zirilikoa |
| Aurrekaria | Ruteniera |
| Hizkuntza kodeak | |
| ISO 639-3 | rue |
| Ethnologue | rue |
| Glottolog | rusy1239 |
| Wikipedia | rue |
| Linguasphere | 53-AAA-ec |
| UNESCO | 407 |
| IETF | rue |
Rusiniera[1] edo ruteniera[2] (русиньскый язык; руски язик) ekialdeko eslaviar hizkuntza da. 600.000 hiztun baino gehiago ditu: rusiniarrak.
Bere izaera zalantzazkoa da: aditu batzuek hizkunetzat[3] eta besteek ukrainerazko hego-mendebaldeko dialektotzat hartzen dute.[4]
Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]
- ↑ «Europa Erdialdeko kurduak» www.argia.eus (Noiz kontsultatua: 2022-03-31).
- ↑ Berria. Estilo Liburua: Eslovakia. .
- ↑ Comrie, Bernard. (1992). Slavic Languages. in: International Encyclopedia of Linguistics. 3 Oxford, 452–456 or..
Ethnologue, 16. edizioa - ↑ Shevelov, George Y.. (1993). Bernard Comrie & Greville G. Corbett ed. Ukrainian. in: The Slavonic Languages. Routledge, 947–998 or..
 |
Hizkuntza honek bere Wikipedia du: Bisita ezazu. |
Kanpo-estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Datuak: Q26245
Multimedia: Rusyn language / Q26245