Serbokroaziera

Wikipedia, Entziklopedia askea
Serbokroaziera
srpskohrvatski jezik — hrvatskosrpski jezik — хрватскосрпски језик — српскохрватски језик — хрватскосрпски — српскохрватски — hrvatskosrpski — srpskohrvatski
Serbokroazieraren eremua.
Datu orokorrak
Lurralde eremuaBosnia-Herzegovina, Serbia, Montenegro eta Kroazia
Hiztunak16,4 milioi[1]
OfizialtasunaInon ez (Jugoslaviako hizkuntza ofiziala izana, 1918tik 1991 arte)
EskualdeaBalkanak
AraugileaEz du (gaur egun ez du forma estandarrik)
Hizkuntza sailkapena
giza hizkuntza
indoeuropar hizkuntzak
balto-eslaviar hizkuntzak
Eslaviar hizkuntzak
Hegoaldeko eslaviar hizkuntzak
Western South Slavic (en) Itzuli
Informazio filologikoa
Hizkuntza-tipologiasubjektu aditza objektua, ordena libreko hizkuntza, nominatibo-akusatibo hizkuntza, hizkuntza azentuala eta hizkuntza fusionatzailea
AlfabetoaGaj's Latin alphabet (en) Itzuli, Serbian Cyrillic alphabet (en) Itzuli, alfabeto zirilikoa eta latindar alfabetoa
Hizkuntza kodeak
ISO 639-1sh
ISO 639-2baliorik ez
ISO 639-3hbs
Ethnologuehbs
Glottologsout1528
Wikipediash
Linguasphere53-AAA-g
ASCL3507
IETFsh

Serbokroaziera[2] eslaviar hizkuntza bat da, 1918tik 1991 arte lehenik Jugoslaviako Erresumako eta gero Jugoslaviako Errepublika Federal Sozialistako hizkuntza ofiziala izana. Haren dialektoak kroaziera, serbiera, montenegroera eta bosniera dira, egun politika-arrazoiengatik bereizten badira ere. Idazteko bi alfabeto erabiltzen dira: latindar alfabetoa (aldaera guztietan) eta alfabeto zirilikoa (serbiera eta montenegroerarako, latindar alfabetoarekin batera).

Diasistema kroaziera, serbiera, montenegroera eta bosniera aldaerak (1990ean).

Alderaketa[aldatu | aldatu iturburu kodea]

kroaziera bosniera serbiera
Glede ispušnih plinova i zagađivanja zraka u Jeruzalemu, bilo bi potrebito poduzeti mjere sigurnosti! U pogledu izduvnih gasova i zagađivanja vazduha u Jerusalimu, bilo bi potrebno preduzeti mjere bezbjednosti! У погледу издувних гасова и загађивања ваздуха у Јерусалиму, било би потребно предузети мере безбедности!

Dialektoak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Herri dialektoak bi modutan sailka daitezke: alde batetik, zer esateko erabiltzen den hitza kontuan hartuta: kaj, ča (/txa/ ahoskatua) ala što (/xto/); beste alde batetik, e, je (/ye/ ahoskatua) ala i erabiltzeko ohituraren arabera: adibidez, ibaia esateko, batzuek reka eta beste batzuek rijeka erabiltzen dute.[3]

Dialektoetan hiru talde bereizten dira:

  • kajkaviarra, sei azpidialektotan bereizita. Kroaziaren iparraldean eta Zagreb inguruan zabalduta dago. Eslovenierarekin lotura du.
  • cakaviarra, Istrian mintzatzen da, Dalmaziako kostaldean eta Adriatikoaren uharteetan. Horrek ere sei azpidialekto ditu.
  • stokaviarra, dialekto nagusia. Hamaika azpiadialekto ditu, Kroazian, Bosnia-Herzegovinan, Serbian eta Motenegron mintzatuak.[3]

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  1. (Ingelesez)Serbokroaziera Ethnologuen
  2. Hala agertzen da, gidoirik gabe, Euskaltzaindiaren 38. arauan.
  3. a b http://www.proel.org/index.php?pagina=mundo/indoeuro/eslavo/serbocro

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Hizkuntza honek bere Wikipedia du: Bisita ezazu.