Altai (mendiak)

Altai Altai mendi urrekarak¹ UNESCOren gizateriaren ondarea
Belukha, Altai mendietan
Mota	Naturala
Irizpideak	x
Erreferentzia	768
Kokalekua	Errusia
Eskualdea²	Asia eta Ozeania
Izen ematea	1998 (XXII. bilkura)
¹ UNESCOk jarritako izen ofiziala (euskaratua) ² UNESCOren sailkapena

Artikulu hau mendikateari buruzkoa da; beste esanahietarako, ikus «Altai».

Altai^[1] (altaieraz: Алтай туулар, Altay tuular; kazakheraz: Алтай таулары, Altay tawları; errusieraz: Алтайские горы, Altajskije gory; txinera tradizionalez: 阿爾泰山脈; txinera sinplifikatuz: 阿尔泰山脉, Xiao'erjing: اَعَرتَىْ شًامَىْ; dunganeraz: Артэ Шанмэ; mantxueraz: ᠠᠯᠲᠠᠢ ᠶᠢᠨ ᠨᠢᠷᠤᠭᠤ, Altai-yin niruɣu) Erdialdeko Asiako mendikatea da, Errusia, Txina, Mongolia eta Kazakhstan artean kokaturik. Mendietan Irtish, Obi eta Jenisei ibaiek dute ahoa. Bere mugak Ipar-mendebaldeko 52º iparrean, ekialdeko 84º - 90º ekialdean (non Saian mendiak hasten diren), eta hego-ekialdean Gobi basamortuan daude.

Alitau edo Altai turkieraz "Urrezko mendiak" esan nahi du. Mendikateak Ek-tagh izena ere badu.

Eduki-taula

Geografikoki mendiak hiru eskualdetan banatuta daude:

Hona hemen mendikatearen mendi nagusiak:

UNESCOk 16.175 km² azalera duen eskualdea Gizateriaren ondare izendatu zuen: 'Altai mendi urrezkoak'(Altai eta Kutun erreserbak, Teletskoie lakua, Belukha mendia eta Ukok goi-ordokiak osatuta). Hantxe daude elurretako lehoinabarra eta argali ugaztun arraroak.

2003ko irailaren 27an 7,3 graduko lurrikarak hegoaldeko Chuya arroa suntsitu zuen.