Esako urtegia

Koordenatuak: 42°36′55″N 1°10′17″W / 42.61531°N 1.17136°W / 42.61531; -1.17136
Wikipedia, Entziklopedia askea
Esako urtegia
Vista del pantano de Yesa desde Ruesta.jpg
Datu orokorrak
Garaiera488 m
Luzera10 km
Zabalera2,5 km
Azalera2.089 ha
Bolumena446 hm³
Geografia
Map
Koordenatuak42°36′55″N 1°10′17″W / 42.61531°N 1.17136°W / 42.61531; -1.17136
Herrialdea Euskal Herria
Foru erkidego Nafarroa Garaia
UdalerriaEsa
Hidrografia
Betebidea
HustubideaBardeako ubidea
Arro hidrografikoaEbro ibaiaren arroa

Esako urtegia Nafarroa Garaiko ipar-ekialdean eta Zaragozako (Aragoi) ipar-mendebaldean dagoen urtegia da. Aragoi ibaiaren ura biltzen du, Esa herrian dagoen presa baten bidez. Pirinioen oinetan dagoenez gero, Pirinioetako itsasoa ezizena ematen zaio.[1] Presaren eskuineko hegala mugitzen ari denez (horren ondorioz, Esako bi urbanizazio hustu behar izan zituzten) eta ezkerreko hegala ere egonkorra ez denez, segurtasun kezka handiak daude uretan behera dagoen Zangozan (Nafarroa Garaia) gerta litekeen hondamendiari buruz, ez baitago larrialdian herri hori husteko plan eraginkorrik. Gainera, presari altuera handiagoa ematearren egiten ari diren lanek are arrisku larriagoa dakarte.[2][3][4] Presa goratzearekin lortuko litzatekeen uraren hartzaileetako bat Zaragoza hiria litzateke, baina hango udala presa goratzearen aurka agertu da, obra horrek alferrikako arriskuak dakartzalako eta presa goratzeko arrazoitzat erabili ziren ur kontsumoko aurreikuspenak puztuegiak daudelako.[5]

Ezaugarriak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Urtegiak 446,86 hektometro kubikoko edukiera du, eta kota hauek: gutxienez, 435,00 m; gehienez, 490,00 m; gainezkabidea, 482,61 m eta gehiena egoera normalean 488,61 m. 10 kilometro luze da, eta 1 eta 2,5 kilometro bitarte zabal. Nafarroako zatia nabigagarria da. Presatik Bardeako ubidea abiatzen da, Nafarroako Bardea eta Zaragozako Cinco Villas eskualdea ureztatzen dituena. Horrez gain, Esako ura elektrizitatea sortzeko ere erabiltzen da.

Historia[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Urtegia 1960. urtean inauguratu zen. Eraikuntzak zenbait herri hustea ekarri zuen, Jazetaniako Arrosta, Tiermas eta Escó, hain zuzen ere, denetara 1.500 biztanle baino gehiago zituztenak. Horrez gain, urtegiak jalkinez bete ez zedin, Estatuak Garcipollera harana desjabetu zuen larizio pinua landatzeko.[6] Horren ondorioz, Larrosa, Villanovilla, Bescos de Garcipollera, Bergosa, Acin de Garcipollera, Cenarbe edo Yosa de Garcipollera herriak hustu ziren. Denetara, 2.400 hektarea laborantza lur urperatu ziren, horietatik 1.000 kalitate onekoak.

Urtegiko uraren erabilerak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Esako urtegia eta Bardeako ubideak, Bardea eta Cinco Villas eskualdeetako 70.000 hektarea sail ureztatu bihurtzea ekarri zuten[7] (bigarren fasea amaitzen denean 88.000 ha izatea espero da[8]). Lur horiek, batez beste, urteko 467 hektometro kubikoko emaria eskatzen dute. Ureztatutako sail horiei esker, kolonizazio 15 herri sortu ziren (bost Nafarroan: Gabarderal, El Boyeral, Figarol, Errada eta San Isidro del Pinar[9]), eta horietan kokatu ziren urtegia egin zenean beren etxea galdu zuten familia asko, hala nola, Tiermasko familia batzuk El Bayon.

Iruditegia[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]