Ojacastro |
---|
Espainiako udalerria |
 |
|
Administrazioa |
---|
|
Estatu burujabe | Espainia |
---|
Autonomia | Errioxa |
---|
Alkatea |
Juan Martin del Val Puras (en)  |
---|
Izen ofiziala |
Ojacastro |
---|
Posta kodea |
26270 |
---|
INEk ezarritako kodea |
26110 |
---|
Herriburua |
Ojacastro |
---|
Geografia |
---|
Koordenatuak |
42° 20′ 47″ N, 3° 00′ 18″ W / 42.346388888889°N,3.005°W / 42.346388888889; -3.005Koordenatuak: 42° 20′ 47″ N, 3° 00′ 18″ W / 42.346388888889°N,3.005°W / 42.346388888889; -3.005 |
---|
 |
 |
Azalera |
44.32 km² |
---|
Altuera |
792 m |
---|
Mugakideak |
Redecilla del Camino, Villarta-Quintana, Santurde de Rioja, Santurdejo, Pazuengos, Ezkarai, Zorraquín eta Valgañón |
---|
Demografia |
---|
Biztanleria |
182 (2020)
0 (2019) |
---|
 | 73 (%40.1) | 109 (%59.9) |  |
|
|
Dentsitatea |
4,11 bizt/km² |
---|
Matrikula |
LO |
---|
ojacastro.org |
Ojacastro Errioxako hego-mendebaldeko udalerria da, Oja ibaiaren ertzean dagoena, Ezkarai ondoan. 2005ean 216 biztanle zituen.
Beroiek (zelta edo zeltiberiar herria) okupatu zuten inguru hura erromatarren garaian. Iruñeko Erreinuko lurra izan zen XII. mendearen erdialde arte. Euskarazko hitzak zituen dokumentu bat, XIII. mendearen hasierakoa, herri honetako seme eta alkate izan zen José Juan Bautista Merino Urrutia ikertzaileak ikertu zuen. Dokumentu horretan azaltzen denez, 1240. urtearen inguruan, Fernando III.a Gaztelakoaren garaian, Ojacastroko alkate nagusiak harreman publikoetan euskara erabiltzeko baimena (fazanya) eman zuen.[1]