Rocío Gálvez

Wikipedia, Entziklopedia askea

 

Rocío Gálvez
Bizitza
JaiotzaKordoba1997ko apirilaren 14a (27 urte)
Herrialdea Espainia
Hezkuntza
Hizkuntzakgaztelania
Jarduerak
Jarduerakfutbolaria
Ibilbidea
Taldeak Urteak J G
Atletico Madril /
futbol femeninoko Espainiako selekzioa /
 
Posizio edo espezialitateaatzelaria
Altuera1,72±0,001 metro

IMDB: nm14403857 Twitter: Galvez_Rocio Instagram: rociogalvez5 UEFA: 250058200 Edit the value on Wikidata

Rocío Gálvez Luna (Kordoba, Andaluzia, 1997ko apirilaren 14a) kordobar futbolaria da, eta Espainiako Emakumezkoen Lehen Mailako Futbol Klubaren (Real Madril) defentsan jokatzen du.[1][2] 2018tik Espainiako selekzioaren ohiko partaidea da.[3]

2023ko Emakumezkoen Munduko Futbol Txapelketan Espainiako selekzioaren partaide izan zen Australian eta Zelanda Berrian. Espainiako emakume futbolariek bere historian lehen aldiz Munduko Txapeldunak izatea lortu zuten finalean Ingalaterrari irabazita.[4][5][3]

Bizitza[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Aita Paco Galvez da. Txikitan tenisean hasi zen. Futbolarekiko maitasuna amaren aitarengandik datorkio.[6]

Futbolari ibilbidea[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Hamaika urterekin hasi zen Rocío Gálvez Deportivo Cordoba taldean. 2011n, Sevilla FC gazte-taldera joan zen, eta klubeko B taldera igo zen 2012-2013 denboraldirako. Denboraldi horretan, 2013ko martxoaren 17an, lehen taldearekin debuta egin zuen Valentzia CF aurkako ligako partida batean.

Gero, Betis Sevilla hiriko aurkariengana joan zen, eta haiekin lehiatu zen 2013-2014 denboraldian Bigarren Dibisioan. 2014ko udan, Atlético Madrilekinsinatu zuen. 2014/2015 denboraldian, berak eta bere taldeak bigarren amaitu zuten txapelketa, eta UEFAko Txapeldunen Ligarako saikaltu ziren lehen aldiz. 16. txandan Olympique Lyoen aurka galdu zuten. 2016ko apirilean, lotailu gurutzatu bat eta meniskoa hautsi zuen eskuineko belaunean, eta ebakuntza egin behar izan zioten.[7] Atletico Madrilek irabazi zuen Espainiako Kopa denboraldi horretan. Urte bete baino gehiago behar izan zuen osatzeko eta urrian itzuli zen, Betis Sevilla talde zaharraren aurkako liga batean, baina azaroaren 16an U-20 Mundu Kopan belauneko beste lesio bat izan ondoren, utzi behar izan zuen. Bere taldeak denboraldi horretan irabazi zuen txapelketa. Rocío Gálvez errekuperatua, orduan, Betis Sevillari lagata eman zioten; bitartean, Lehen Mailara igo ziren, eta ligan seigarren postuan amaitu. Mailegu-kontratua amaitu ondoren, beste denboraldi batez Betisen egon zen 2019an Levante UDra itzuli aurretik. 2019/2020an eta 2020/2021ean amaitu zuen hirugarren liga Valentziako klubarekin; UD Levantek, berriz, 2021. kopako finala egin zuen, baina FC Bartzelonarekin galdu egin zuen. 2021eko udan, Rocio Gálvez Real Madrilekin elkartu zen.[8]

Nazioartean[aldatu | aldatu iturburu kodea]

2013tik ohiko jokalaria da selekzioan.[8] Betis taldeko selekzioan parte hartu duen lehen jokalaria izan da.[9][10]

Rocío Gálvez U-17 talde espainiarrean lehiatu zen Euro 2013n, eta hirugarren postua lortu zuen bere taldearekin. 2013aren amaieran egin zen Euro 2014 ekitaldian, Espainiarekin amaitu zen, eta Alemaniaren aurkako zigorrak galdu zituen han. 2014. urtean, Rocío Gálvez berriro egon zen 17 Mundu Kopako finaleko eskuadroian, eta bere eskuadroi nazionalarekin iritsi zen finalera, baina 2–0 galdu zuen Japonia. U-19ekin berriro jokatu zuen 2015eko Europako Txapelketako finalean; oraingo honetan, Espainiak 3–1 galdu zion Suediari. 2016ko U-20 Munduko Kopan, Rocío Gálvez espainiarrentzako eskuadroira itzuli zen, baina bigarren taldeko jokoan belauna zauritu zion eta ezin izan zuen parte hartu txapelketaren hurrengo ikasturtean.[11]

Rocío Gálvezek 2018ko martxoaren 5ean egin zuen debuta Zipreko Kopan. Azkenean, espainiarrek Italia 2–0 jo zuten finalean.

Munduko Futbol Txapeldunak 2023[aldatu | aldatu iturburu kodea]

2023ko Emakumezkoen Munduko Futbol Txapelketan Espainiako selekzioaren partaide izan zen Australian eta Zelanda Berrian. Espainiako emakume futbolariek bere historian lehen aldiz Munduko Txapeldunak izatea lortu zuten finalean Ingalaterrari irabazita. Jokalari hauexek izan ziren munduko txapeldunak: finalean jokatu zuten Cata Coll, Ona Batlle, Irene Paredes, Laia Codina (73. min, Ivana Andrés), Olga Carmona; Teresa Abelleira, Aitana Bonmati; Jenni Hermoso, Alba Redondo (60. min, Oihane Hernandez), Mariona Caldentey (90. min, Alexia Putellas) eta Salma Paralluelo; baita Rocío Gálvez, María Pérez Rabaza, Esther González, Athenea del Castillo, Eva Navarro, Enith Salón, Irene Guerrero, Misa Rodriguez eta Claudia Zornoza ere.[12][3][13]

Klubak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Kluba Herrialdea Urtea
Real Betis Espainia Espainia   2013-2014
Atlético Madril Espainia Espainia 2014-2018
Real Betis (lagata) Espainia Espainia 2017-2018
Real Betis Espainia Espainia 2018-2019
Levante Espainia Espainia 2019-2021
Real Madril F.K. Espainia Espainia 2021- ...

Palmaresa[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Txapelketa nazionalak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Titulazioa Kluba Urtea
Kopa[3] Espainia

Atletico Madril

2016
Liga Txapelketa[3] 2017

Nazioarteko txapelketak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Titulazioa Kluba Urtea
Munduko Kopa[4] Espainia

Espainiako selekzioa

2023

Aintzatespenak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  • 2023ko irailean jaioterrian, Kordoban, omenaldia Munduko txapeldunari.[14][15][16]

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  1. (Gaztelaniaz) «Rocío Gálvez | Web Oficial | Real Madrid CF» Real Madrid C.F. - Web Oficial (Noiz kontsultatua: 2023-08-28).
  2. [1] en Laliga.es
  3. a b c d e (Gaztelaniaz) Romero, Fernando. (2023-08-20). «Ante el partido de sus vidas: las 23 jugadoras de La Roja» El Correo (Noiz kontsultatua: 2023-08-28).
  4. a b «Irene Paredes eta Oihane Hernandez, munduko txapeldunak Espainiako selekzioarekin» EITB 2023-08-20 (Noiz kontsultatua: 2023-08-28).
  5. (Gaztelaniaz) «Rocío Gálvez, la cordobesa campeona del mundo: con humildad hasta la élite» ABC de Sevilla 2023-08-21 (Noiz kontsultatua: 2023-08-28).
  6. (Gaztelaniaz) González, Toni Cruz. (2023-08-21). «El padre de Rocío Gálvez y su primer técnico: “Iba para tenista, pero era demasiado competitiva"» COPE (Noiz kontsultatua: 2023-08-28).
  7. (Gaztelaniaz) «Rocío Gálvez dice adiós a la temporada por una grave lesión de rodilla» Mundo Deportivo 2016-03-29 (Noiz kontsultatua: 2023-08-28).
  8. a b (Gaztelaniaz) Raya, Antonio. (2021-05-11). «La central cordobesa Rocío Gálvez se acerca al Real Madrid» Diario Córdoba (Noiz kontsultatua: 2023-08-28).
  9. (Gaztelaniaz) Fernández, Menchu. (2018-02-26). «Rocío Gálvez, primera jugadora del Betis que va con la Selección» Diario AS (Noiz kontsultatua: 2023-08-28).
  10. (Gaztelaniaz) «Rocío Gálvez: el origen de una campeona del mundo» ABC de Sevilla 2023-08-22 (Noiz kontsultatua: 2023-08-28).
  11. (Gaztelaniaz) «Rocío Gálvez causa baja definitiva con España por lesión» AS.com 2016-11-22 (Noiz kontsultatua: 2023-08-28).
  12. «Irene Paredes eta Oihane Hernandez, munduko txapeldunak Espainiako selekzioarekin» EITB 2023-08-20 (Noiz kontsultatua: 2023-08-28).
  13. (Gaztelaniaz) Asenjo, Isaac. (2023-08-20). «Una España Mundial para la eternidad» El Correo (Noiz kontsultatua: 2023-08-28).
  14. ISSN https://www.cope.es/actualidad/espana/noticias/psoe-propone-realizar-homenaje-futbolista-rocio-galvez-campeona-del-mundo-con-seleccion-espanola-20230828_2871846..
  15. (Gaztelaniaz) CÓRDOBA, Diario. (2023-08-28). «El PSOE de Córdoba propone un homenaje a la campeona mundialista Rocío Gálvez» Diario Córdoba (Noiz kontsultatua: 2023-08-28).
  16. Press, Europa. (2023-08-28). «El PSOE propone realizar un homenaje a la futbolista cordobesa Rocío Gálvez, campeona del mundo con España» www.europapress.es (Noiz kontsultatua: 2023-08-28).

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]