Irene Guerrero

Wikipedia, Entziklopedia askea

 

Irene Guerrero

Bizitza
JaiotzaSevilla, 1996ko abenduaren 12a (27 urte)
Herrialdea Espainia
Hezkuntza
Hizkuntzakgaztelania
Jarduerak
Jarduerakfutbolaria
Ibilbidea
Taldeak Urteak J G
Real Betis Féminas /
Levante Unión Deportiva /
 
Posizio edo espezialitateaerdilaria
Altuera1,68±0,001 metro
Twitter: irenegs8 Instagram: irene96gs UEFA: 250137212 Edit the value on Wikidata

Irene Guerrero Sanmartín (Sevilla, 1996ko abenduaren 12a) sevillar futbolari profesionala da. Atlético Madril taldean zein Espainiako Lehen Mailako Emakumezkoen Selekzio absolutuarekin erdilari jokatzen du.[1] Nazioartekoa da Espainiako selekzioarekin, 2019tik. 2023an irabazi zuen Erregina Kopa Atlético Madrilekin.

2023ko Emakumezkoen Munduko Futbol Txapelketan Espainiako selekzioaren partaide izan zen Australian eta Zeelanda Berrian. Espainiako emakume futbolariek bere historian lehen aldiz Munduko Txapeldunak izatea lortu zuten finalean Ingalaterrari irabazita.[2] [3]

Futbolari ibilbidea[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Irene Guerrero Betisekin 2017-18 denboraldian
Irene Guerrero Atlético Madrilekin jolasten 2022ko abuztuan
Irene Guerrero Atlético Madrilekin 2022ko abuztuan
Irene Guerrero Atlético Madrilekin 2022ko urrian

Hastapenak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Irene Guerrero Las Almenas auzoan hazi zen.[4] 5 urte zituela, Rafa Gordillok ikusi eta beste kirol batzuekin uztartu ondoren hasi zen futbolean. Gero Híspalis, Azahar eta Sevillan izan zen. Beti izan zuen gurasoen laguntza, biak ere gurpil-aulkian, gurasoek El Día Después saioan muga hori zelan gainditu adierazi zuten.

2012an, Real Betis taldeko emakumezkoen talde sortu berrian sartu zen. Talde horren zalea zen eta Bigarren Mailako jokalaria.[5] Hirugarren urtean, mailaz igotzeko play-offak lortu zituzten, baina ez zuten lortu Lehen mailara igotzerik Granadilla Teneriferen aurkako kanporaketan, Kanarietako partidan 3-1 galdu zuten eta Andaluzia jokatu zutenean 3-3.[6][7]

Lau denboralditan 111 partidatan 30 gol sartu zituen. Lehen Mailara igo ziren eta Irene kapitaina izan zen 19 urterekin.[8][9]

Lehen mailako debuta Betisekin[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Kategoria goreneko lehen denboraldian ohiko titularra izan zen, eta hamaikagarren postuan geratu ziren. Irene Guerrero partidu guztietan jokatu zuen jokalari bakarra izan zen eta 3 gol sartu zituen.[10] Ligak jokoaren ikuspegi handiena zuen jokalarietako bat izendatu zuen.

Bigarren denboraldian seigarren postuan geratzea lortu zuten, eta, horri esker, Erregina Kopan parte hartu zuten, baina final-laurdenetan kanporatuak izan ziren. Ligako Hamaika Idealean aukeratu zuten.[11] Draft Futboleko urrezko Hamaikakoan ere aukeratu zuten.[12]

2018-2019 denboraldian, ligan arrakasta errepikatu zuten beste seigarren postu bat lortuta, eta Erregina Kopan final-zortzirenetan kaleratu zituen Atlético Madril taldeak. Denboraldi horretan partida guztiak jokatu zituen, gol bat sartu zuen eta bost pase eman zituen. Horren ondorioz, denboraldi hasieran Espainiako selekzioarekin batera deitu eta apirilean jokatu zuen.[13] Ligaren amaieran, Hamaika Idealean aukeratu zuten.[14]

2019-2020 denboraldian, María Pry entrenatzailea Levante Unión Deportivara joan zen, eta taldeak ez zuen lortu aurreko emaitza ona errepikatzea, eta 12. postuan geratu zen, eta Erregina Kopako final-laurdenetar iritsi ziren. Urte horretan Eboluzioa saria jaso zuen DEX Sarien III. Galan.[15] Denboraldia bukatutakoan, klubean 8 urte eta 100 partida baino gehiago Lehen Mailan eman ondoren, erronka berriak bilatzea erabaki zuen.[16]

Levante eta Txapeldunen Ligako debuta[aldatu | aldatu iturburu kodea]

2020an, Levante UD taldearekin fitxatu zuen. Han, talde betikoan izandako azken emakume entrenatzailearekin, María Pryrekin, elkartu zen. Urriaren 3an egin zuen debuta Logroñoko EDFren aurrean, eta ligako lehen jardunaldian EDF Logroñoren aurka gola markatu zuen.[17] Ohiko jokalaria izan zen, eta Superkopako finaleko titularra izan zen, Atlético Madrilen aurka galduta.[18] Urtarrilean lesionatu eta hiru hilabetez jokalekuetatik aldendu behar izan zuen.[19] Maiatzean lesionatu zen berriro, eta ezin izan zuen jokatu Erregina Koparen finalean,[20] F. C. Barcelonaren aurka galduta.[21] Hirugarren postuan geratu ziren ligan eta hurrengo denboraldirako Txapeldunen Ligarako sarbidea lortu zuten.[22]

2021-2022 denboraldian Txapeldunen Ligan egin zuen debuta, eta horregatik erabaki zuen Betis taldea utzi eta Levante taldera pasatzea, aurreko fasean 2-1 irabazi zuteta Celtic taldearen aurka.[23][24] Bigarren Errondan sartu ziren, luzapenean Rosenborg taldea kaleratu ondoren. Han, amaieran txapelduna izan zen Olympique Lyonnnais taldeak kaleratu zituen. Joanean 1-2 galdu zuten eta itzuleran 2-1. Irene Guerrerok Levanteren golaren pasea eman zuen.[25] Urte hasieran emaitza onak izan zituzten, eta Levanteko hilabeteko jokalari hautatu zuten, baina denboraldian gainbehera izan zuten eta seigarren postuan amaitu zuten.[26] Erregina Kopan zortzirenetan Betis taldeari gol piloa sartu zioten. Ondoren final-laurdenetara heldu, baina Real Madriden aurka, pase bat eman bazuen ere, galdu egin zuten.[27][28] Superkopako Atlético Madrilen aurka jokatutako finalaurrekoan galdu egin zuten, Irene Guerrerok partida zirraragarri bat egin arren.[29] Bere ekarpen erasokorraz gain, estatistiken azterketa taktiko baten arabera, bere taldeak baloia ez zeukanean zelaian jartzen jakiteagatik nabarmendu zen.[30]

Atlético Madril[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Granotako klubean bi denboraldi egin ondoren, Atlético de Madriden sartu zen. Talde horrek fitxatzean zera nabarmendu zuen:

"Baloiaren erabilera egokia distantzia luzeko tiro handiarekin, jokalekuaren erdiko lurzatiko entrega alde batera utzi gabe" .[31]

2022ko irailaren 17an, ligako lehen partidan Sevilla F.C. taldearen aurka titular jokatu zuen, 1-3 irabazita.[32][33] Denboraldian taldea erregularra izan ez zenez, teknikaria aldatu zuten, eta laugarren postua lortu zuen ligan. Arazo fisikoak zirela, talde berrira egokitzea zela, Irene Guerrerori hamaikakoan sartzea kosta egin zitzaion.[34] Erregina Kopan finalerako sendo sailkatu ziren: Real Madrili aurre egin zioten Leganesko Butarque estadioan eta bigarren zatian atera zen Guerrero. Taldeak penalti-txandan irabazi zuen saria. Deskontu garaian kontrako 2-0 markadoreari buelta eman zioten eta penalti-txandara iritsi ziren. Guerrerok, bigarren jaurtiketaren arduradunak, penaltia burutu zuen.[35]

Selekzioa[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Hasiera[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Espainiako selekzioarekin entrenatzeko deitu zuten 2018ko irailean.[36] Selekzio absolutoarekin 2019ko apirilaren 5ean hasi zen, eta Alexia Putellas ordezkatu zuen Brasilen aurkako lagunarteko batean, 2-1 irabazita.[37] Handik hilabetera, gol bat markatu zuen lagunarteko beste batean, Kamerungo selekzioaren aurrean.[38]

Harrezkero, selekzioarekin noizbehinka jokatu du, eta 2021ean lesiotik sendatu ondoren, erregulartasun handiagoz.[39][40] Eurokoparako sailkapeneko 3 partidatan parte hartu zuen.[41] Ondoren, 2023ko Munduko Txapelketarako sailkapeneko 5 partida jokatu zituen, beste gol bat sartu eta Feroe Uhartekoen aurka bi aldiz eman zuen pasea.[42][43] 2022ko Eurokoparako hautatuen lehen zerrendan sartu zuten.[44] Australiaren aurkako lagunarteko partida batean bi gol sartu ondoren, ekainaren 27an Eurokoparako azken deialdian parte hartu zuen.[45][46] Finlandiaren aurka jokatu zuen debuteko partidan, 4-1 irabazi zuten, eta ordezkoa izanda, partidako azken minutuetan zelairatu zen Alemaniaren aurka, 2-0 galdu zutela.[47][48] Hirugarren partidan ez zuen minuturik izan. Partida horretan Espainia final-laurdenak jokatzeko sailkatu zen Danimarkari 1-0 irabazi ondoren. Ingalaterrak luzapenean Espainia kanporatu zuen partidan ere ez zuen jokatu.

2023ko munduko txapelketa[aldatu | aldatu iturburu kodea]

2022-23 denboraldian, maiz jokatu zuen selekzioarekin. Munduko txapelketa prestatzeko 30 jokalariren zerrendan egon zen, eta bi aldiz parte hartu zuen eta penalti-gol bat markatu zuen Panamaren aurkako lagunarteko partida batean.[49][50] Ekainaren 30ean, Jorge Vilda hautesleak deialdiko behin betiko zerrenda iragarri zuen, Irene Guerrero barne zela.[51] Ez zuen minuturik izan 3-0 irabazi zuten Costa Ricaren aurkako partidan.[52] Munduko Futbol Txapelketan debuta egin zuen Zambiaren aurkako bigarren topaketaren bigarren erdian sartzean, eta topaketaren laugarren golean parte hartu zuen, erdiko makilan jo baitzuen eta Jenni Hermosok hartu eta bosgarren golaren jokaldia sortu zuen. Partida 5-0 irabazi zuten, eta Espainiak final-zortzirenetarako sailkatzeko aukera izan zuen azken partidaren aurretik liderrak izateko.[53] Talde-faseko azken partidan, Espainiak 4-0 galdu zuen Japoniaren aurrean Irene Guerreroren parte-hartzerik gabe, Beraz, final-zortzirenetan taldeko bigarren sailkatu ziren.[54][55] Final-laurdenetan, Herbehereen aurrean, arauzko denboraren azken minutuetan zelairatu zen, eta 1-1 berdinduta amaitu zuten. Luzapenean, Espainia finalerdietarako sailkatu zen, 2-1 emaitzarekin.[56]

Munduko Txapeldunak 2023[aldatu | aldatu iturburu kodea]

2023ko Emakumezkoen Munduko Futbol Txapelketan Espainiako selekzioaren partaide izan zen Australian eta Zeelanda Berrian. Espainiako emakume futbolariek bere historian lehen aldiz Munduko Txapeldunak izatea lortu zuten finalean Ingalaterrari irabazita. Jokalari hauexek izan ziren munduko txapeldunak: finalean jokatu zuten Cata Coll, Ona Batlle, Irene Paredes, Laia Codina (73. min, Ivana Andrés), Olga Carmona; Teresa Abelleira, Aitana Bonmati; Jenni Hermoso, Alba Redondo (60. min, Oihane Hernandez), Mariona Caldentey (90. min, Alexia Putellas) eta Salma Paralluelo; baita Rocío Gálvez, María Pérez Rabaza, Esther González, Athenea del Castillo, Eva Navarro, Enith Salón, Irene Guerrero, Misa Rodriguez eta Claudia Zornoza ere.[57][2][3]

Estatistikak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Taldeak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

2023ko maiatzaren 27an jokatutako azken partidan eguneratua.

PaseakBa

Taldea Maila Denboraldia Liga Nazioko kopak Nazioateko kopak Guztira Batez besteko golak
Partidak Golak Paseak Partidak Golak Paseak Partidak Golak Paseak Partidak Golak Paseak
Real Betis

Espainia Espainia
2.a 2012-13 - - - - - -
2013-14 - - - - - -
2014-15 - - - - - -
2015-16 - - - - - -
1.a 2016-17 30 3 - - - - - - 30 3 0.10
2017-18 30 2 2 2 0 - - - 32 2 2+ 0.08
2018-19 29 1 5 1 0 - - - 30 1 5+ 0.03
2019-20 17 0 6 1 0 0 - - - 18 0 6 -
Guztira taldean 221 36 13+ 4 0 225 36 13+ 0.16
Levante UD

Espainia Espainia
1.a 2020-21 19 3 3 1 0 0 - - - 20 3 3 0.15
2021-22 27 1 3 2 0 2 4 0 1 33 1 6 0.03
Guztira taldean 46 4 6 3 0 2 4 0 1 53 4 9 0.08
Atlético de Madrid

Espainia Espainia 		1.a 2022-23 22 0 3 3 0 0 25 0 3 -
Guztira taldean 22 0 3 3 0 0 25 0 3 -
Guztira ibilbidean 289 40 22+ 10 0 2+ 4 0 1 303 40 25+ 0.14

Selekzioak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

2023ko abuztuaren 11n jokatutako azken partidan eguneratua.

Selekzioa Denboraldia Europa ( 4 ) Mundukoak ( 4 ) Lagunartekoak Guztira Batez besteko golak
Partyidak Golak Paseak Partidak Golak Paseak Partidak Golak Paseak Partidak Golak Paseak
Absolutoa



Espainia Espainia
2019 3 1 0 3 1 0 0,33
2020 3 0 0 - - - 3 0 0 -
2021 4 1 2 1 0 0 5 1 2 0,20
2022 2 0 0 1 0 0 4 2 0 7 2 0 0,28
2023 3 0 0 5 1 2 8 1 2 0,12
Guztira 5 0 0 8 1 2 13 4 2 26 5 4 0,20
(4) Sailkapen faseetako partidak barne hartzen ditu, ez ditu Salbuetsitako Torneoa edo UEFAko Garapen Txapelketa.
Iturria: Espainiako Futbol Selekzioa.

Munduko partaidetzak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Txapelketa Maila Herrialdea Emaitza Partidak Golak
2023ko Munduko Kopa Selekzioa absolutua

Espainia Espainia

Australia Australia / Zeelanda Berria Zeelanda Berria Espainiako Txapelduna 3 0
Guztira – 3 0

Eurokopetako partaidetzak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Txapelketa Maila Herrialdea Emaitza Partidak Golak
Emakumezkoen Eurokopa 2022 Selekzio absolutoa

Espainia Espainia

Inglaterra Final laurdenak 2 0
Guztira – 2 0
Erregina Koparen irabazleei omenaldia Madrileko udalak, 2023

Palmaresa[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Txapelketa nazionalak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Titulua Kluba Herrialdea Urtea
Erregina Kopa Atlético MadrilEspainia Espainia España España 2022-2023

Nazioarteko txapelketak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Txapelketa Taldea Herrialdea Urtea
Munduko Kopa Espainiako selekzioa

Espainia Espainia

 Australia Nueva Zelanda Nueva Zelanda 2023

Banakako goraipamenak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Bereizketa Urtea
Ligako izendapena jokoaren ikuspegi gehien duen jokalariarentzat 2017
Golden Eleven Draft Futbol [58] 2017
Ligako XI onena 2018
Ligako XI onena 2019
Evolution Saria III DEX Sarien Galan 2020
Abenduko Levanteko jokalari onena 2021

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  1. ↑ Ficha de la jugadora en Laliga.es
  2. ↑ a b «Irene Paredes eta Oihane Hernandez, munduko txapeldunak Espainiako selekzioarekin» EITB 2023-08-20 (Noiz kontsultatua: 2023-08-28).
  3. ↑ a b (Gaztelaniaz) Asenjo, Isaac. (2023-08-20). «Una España Mundial para la eternidad» El Correo (Noiz kontsultatua: 2023-08-28).
  4. ↑ Pérez, Álex. (11 de abril de 2019). «Irene Guerrero: Resiliencia verdiblanca» panenka.org.
  5. ↑ Aguilera, Iván. (8 de enero de 2020). «Irene Guerrero, una increíble historia de superación» vavel.com.
  6. ↑ Mazazo en Tenerife con un gol para la esperanza. (3-1). .
  7. ↑ El Real Betis se juega el ascenso con el UD Granadilla Tenerife Sur. 2 de junio de 2015.
  8. ↑ Menayo, David. (11 de octubre de 2016). Irene Guerrero, la mujer a la que Gordillo convenció para ser futbolista. Unidad Editorial.
  9. ↑ Pineda, Rafael. (21 de noviembre de 2016). Irene, la inteligencia del Betis. Grupo PRISA.
  10. ↑ «El Real Betis renueva a Paula Moreno, Bea Parra e Irene Guerrero» Real Betis Balompié.
  11. ↑ «Irene Guerrero: “Reconocimientos de esta talla resultan muy gratificantes”» Real Betis Balompié.
  12. ↑ «Paula Perea e Irene Guerrero ya han recibido sus premios Futbol Draft» futboldraft.com 16 de mayo de 2018.
  13. ↑ Morán, Miguel Á.. El Real Betis Féminas renueva a su capitana Irene Guerrero hasta 2020. Unidad Editorial.
  14. ↑ «El XI Ideal de la Liga Femenina Iberdrola» La Liga 22 de mayo de 2019.
  15. ↑ Trigo, María. (13 de enero de 2020). «El "vamos" que acompaña a Irene Guerrero desde el cielo: una historia que recordar» eldesmarque.com.
  16. ↑ «Irene Guerrero y Merel van Dongen comunican su decisión de no continuar en el Real Betis Féminas» Real betis Balompié.
  17. ↑ «Un dominador Levante UD Femenino arranca la temporada con remontada» Levante UD 3 de octubre de 2020.
  18. ↑ «El Levante UD no pudo cumplir su sueño de levantar la Supercopa ante el Atlético de Madrid» Levante U. D. 16 de enero de 2021.
  19. ↑ «Lesión de Irene Guerrero» Levante UD 27 de enero de 2021.
  20. ↑ «Irene Guerrero, sometida a una artroscopia en su rodilla izquierda» Levante UD 8 de mayo de 2021.
  21. ↑ «El Levante UD Femenino, Subcampeón de la Copa SM La Reina» Levante U. D. 30 de mayo de 2021.
  22. ↑ «¡A la Champions! Victoria contundente ante el Athletic y retorno a Europa por la puerta grande» Levante U. D. 6 de junio de 2021.
  23. ↑ Irene Guerrero: "Nuestro objetivo es volver a quedar en los puestos Champions". Unidad Editorial 6 de septiembre de 2021.
  24. ↑ «El Levante UD supera al Celtic FC y accede a la final de la primera ronda de la Women's Champions League» Levante UD 18 de agosto de 2021.
  25. ↑ «Lyon - Levante - UEFA Women's Champions League» UEFA 8 de septiembre de 2021.
  26. ↑ [https://www.instagram.com/p/CYOTZe0Lb6h/?hl=es «🌟 𝐏𝐋𝐀𝐘𝐄𝐑 𝐎𝐅 𝐓𝐇𝐄 𝐌𝐎𝐍𝐓𝐇 🌟 (Diciembre) 🧭 IRENE GUERRERO 🧭 🎖 By @germaine_esp 💙❤ ¡Felicidades, @irene96gs 👏🏼!
    1. OrgullGranota»] Instagram 2 de enero de 2022.
  27. ↑ «El Levante UD se queda a un paso de la Final Four de la Copa de la Reina al caer frente al Real Madrid» Levante UD 14 de abril de 2022.
  28. ↑ «El Levante UD Femenino prolonga su momento dulce con un triunfo contundente ante el Betis en Copa» Levante UD 3 de marzo de 2022.
  29. ↑ «El Levante UD Femenino dio la batalla pero se vio apeado de la Supercopa por el Atlético» Levante UD 20 de enero de 2022.
  30. ↑ «Entrevista 'BeSoccer' a Irene Guerrero: "El Mundial es el lugar idóneo para seguir creciendo"» holdena370.wixsite.com 4 de abril de 2022.
  31. ↑ «Irene Guerrero, primer fichaje rojiblanco» Atlético de Madrid 9 de junio de 2022.
  32. ↑ «Solvente triunfo en Sevilla» Atlético de Madrid 17 de septiembre de 2022.
  33. ↑ «Siete jugadoras debutaron como atléticas» Atlético de Madrid 17 de septiembre de 2022.
  34. ↑ Menayo, David. (26 de mayo de 2023). «Irene Guerrero y la mochila que se vacía en el diván» Diario Marca.
  35. ↑ Griñán, Marta. (28 de mayo de 2023). Remontada de coraje y corazón para alzar la segunda Copa. Grupo PRISA.
  36. ↑ «Lista de la Absoluta femenina para las próximas jornadas de entrenamiento» Selección española de fútbol 25 de septiembre de 2018.
  37. ↑ «Triunfo de prestigio, esperanza de Mundial (2-1)» Selección española de fútbol 5 de abril de 2019.
  38. ↑ «Embaladas hacia el Mundial (4-0)» Selección española de fútbol 17 de mayo de 2019.
  39. ↑ Orenes, David. (26 de octubre de 2021). «Irene Guerrero, haciendo honor a su apellido» spherasports.com.
  40. ↑ Romero, Ángela M.. «Entrevista 'BeSoccer' a Irene Guerrero: "El Mundial es el lugar idóneo para seguir creciendo"» besoccer.com.
  41. ↑ «Irene Guerrero San Martin Estadísticas - España - Campeonato de Europa Femenino de la UEFA» UEFA.
  42. ↑ «Irene Guerrero San Martin Estadísticas - España - Mundial femenino» UEFA.
  43. ↑ «La Selección española femenina es el vendaval en Islas Feroe (0-10)» Selección española de fútbol 16 de septiembre de 2021.
  44. ↑ «Esta es la primera lista de convocadas por la Selección española femenina con vistas a la EURO 2022» UEFA 31 de mayo de 2022.
  45. ↑ «CRÓNICA - España se impone a Australia antes de la EURO 2022 (7-0)» Selección Española de Fútbol 25 de junio de 2022.
  46. ↑ «OFICIAL - Esta es la lista de convocadas por la Selección española femenina para la EURO 2022» Selección Española de Fútbol 27 de junio de 2022.
  47. ↑ «España - Finlandia - Campeonato de Europa Femenino de la UEFA 2022» UEFA 8 de julio de 2022.
  48. ↑ «Alemania - España - Campeonato de Europa Femenino de la UEFA 2022» UEFA 12 de julio de 2022.
  49. ↑ «Esta es la lista de preparación para el Mundial de Australia y Nueva Zelanda» RFEF 12 de junio de 2023.
  50. ↑ «La Selección abandona España regalándole una goleada a su afición (7-0)» RFEF 29 de junio de 2023.
  51. ↑ «Esta es la lista oficial para el Mundial de Australia y Nueva Zelanda» RFEF 30 de junio de 2023.
  52. ↑ «España vence y convence ante Costa Rica en su estreno en la Copa Mundial Femenina» UEFA.com 21 de julio de 2023.
  53. ↑ «España consigue el pase a octavos de final en un Hermoso día para Jenni» FIFA.com 26 de julio de 2023.
  54. ↑ «Las lecciones que aprende España en su dura derrota ante Japón» FIFA.com 31 de julio de 2023.
  55. ↑ «España arrolla a Suiza y recupera sensaciones para acceder a los cuartos de final por primera vez en su historia» FIFA.com 5 de agosto de 2023.
  56. ↑ «España entró en la historia y llegó a las semifinales por primera vez» FIFA.com 11 de agosto de 2023.
  57. ↑ (Gaztelaniaz) Romero, Fernando. (2023-08-20). «Ante el partido de sus vidas: las 23 jugadoras de La Roja» El Correo (Noiz kontsultatua: 2023-08-28).
  58. ↑ «Histórico 2017» futboldraft.com.

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

"https://eu.wikipedia.org/w/index.php?title=Irene_Guerrero&oldid=9663568"(e)tik eskuratuta