Mariona Caldentey

Wikipedia, Entziklopedia askea

 

Mariona Caldentey

(2024)
Bizitza
JaiotzaFelanitx, 1996ko martxoaren 19a (28 urte)
Herrialdea Espainia
Hezkuntza
Hizkuntzakgaztelania
katalana
Jarduerak
Jarduerakfutbolaria
Ibilbidea
Taldeak Urteak J G
UD Collerense2012 / 20144615
Bartzelona Futbol Kluba2014 / 2024ko ekainaren 30a9033
19 urtetik beherako emakumezkoen Espainiako selekzioa2014 / 20151412
Spain women's national under-20 association football team2016 / 201642
futbol femeninoko Espainiako selekzioa2017 / 4412
 
Posizio edo espezialitateaerdilaria
Pisua61 kilogramo
Altuera164 zentimetro
Twitter: mariona8co Instagram: mariona8co FIFA: 398097 UEFA: 250054309 Edit the value on Wikidata

Maria Francesca Caldentey Oliver, ezagunagoa Mariona Caldentey izenez (Felanitx, Mallorca, Balear Uharteak, 1996ko martxoaren 19a) Mallorcako futbolaria da, Espainiako Lehen Mailako Bartzelona Futbol Klubeko aurrelaria. Selekzio absolutuarekin nazioartekoa da.[1]

Lorpen garrantzitsuak eskuratu ditu: 4 liga, Espainiako Superkopa bat, 4 Erregina Kopa, eta UEFAko txapeldunen liga bat. Nazioartean, 19 urtez beherakoen Europako txapeldunordea izan zen 2014. urtean. Munduko Frantzia 2019 eta Australia 2023 Futbol Txapelketan parte hartu zuen talde mundialeko kide izan zen.[2][3]

2023ko Emakumezkoen Munduko Futbol Txapelketan Espainiako selekzioaren partaide izan zen Australian eta Zeelanda Berrian. Espainiako emakume futbolariek bere historian lehen aldiz Munduko Txapeldunak izatea lortu zuten finalean Ingalaterrari irabazita.[4] [5]

Bizitza[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Mallorcako Felanich herrian jaioa. Miguel Ángel Caldentey eta María Oliver erizainaren alaba da.[2][6] Aita bat-batean hil zen 2018an, 55 urte zituela.[7][8] Neba zaharragoa du.'[9]

Herriko taldean hasi zen futbolean bost urterekin.[2][10] La Masian trebatu ez den arren, betiko Barçakoa da; 18 urterekin iritsi zen talde horretara.[10][11] Els Tamarells Blaugrana taldearen bultzatzaileetako bat izan zen aita.[10]

Jarduera Fisikoaren eta Kirolaren Zientzietan graduatua da, eta irakasle izateko eta irakaskuntzan aritzeko asmoa adierazi du.[12][13].

Caldenteyk pianoa jotzen du eta ohikoa da sare sozialetan tresna hori jotzen bideoak ikustea Espainiako selekzioarekin edo Bartzelonarekin egindako kontzentrazioetann. [9] [12] [14]

2020ko udan bere jaioterriko Felanicheko udal zelaiari bere izena jarri zioten.[15]

Ibilbidea[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Collerense U.D.[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Collerensen hasi zuen karrera, Rabassako Coll d'en taldean, eta futbolari gisa trebatu zen.[16] Han, hamazortzi urte arte jokatu zuen; Bartzelonak fitxatu zuen arte.[11] Balearretako klubean, Caldenteyk hainbat lesio gainditu behar izan zituen.[2] Lehen mailan egin zuen debuta, 15 urte besterik ez zituela, eta bi denboraldi egin zituen Iberdrola eta Collerense ligan, bartzelonara joan aurretik, kamiseta urdinxka janzteko.[9]

FC Barcelona[aldatu | aldatu iturburu kodea]

2014/2015 denboraldia[aldatu | aldatu iturburu kodea]

2014ko udan, F. C. Barcelonak ofizial egin zuen mallorcarraren fitxaketa.[17][18] Lehen denboraldian, Caldentey Kataluniako Kopako eta Espainiako Ligako txapelduna izan zen bere lagunekin batera.[2][19]

2015/2016 denboraldia[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Denboraldiaren hasieran, klubak jakinarazi zuen Marionak dortsala aldatuko zuela eta harrezkero mantendu duen '9' zenbakia hartuko zuela. 2015. urtean, profesional egin zen lehen emakume-taldeko partaidea izan zen. Profesinalizatu zen Espainiako lehen emakume-taldea izan zen.[20][21][22]

2016/2017 denboraldia[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Bartzelonan egin zuen hirugarren denboraldian, Caldentey Erregina Kopako txapelduna izan zen, Atlético Madril taldeari irabazi ondoren. Gainera, taldeak Champions (UEFAko Txapeldunen Liga) txapelketako finalerdietara iristea lortu zuen, baina Frantziako Paris Sant-Germainek (PSG) kanporatu egin zuen.[23]

2017/2018 denboraldia[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Laugarren denboraldia, urdinkara gisa, lesio larri batek markatu zuen, eta lau hilabetez egon zen jokalekuetatik urrun.[24] 2017. urteko azaroan lesionatu zen Champions txapelketako final-zortzireneko partidan, Miniestadin. Klubeko zerbitzu medikoek azaldu zuten ezkerreko belauneko alboko lokailuaren zaintiratua zuela.[25] Lesioa izan arren, Caldenteyk 14 partida jokatu zituen ligan eta 8 gol sartu zituen, baina ez zen bahikoa izan Bartzelona ligako txapelduna izateko. Ekainean, lesioa gaindituta, Erregina Kopako finala jokatu ahal izan zuen Atlético Madrilen aurka, eta taldearen heroia izan zen, luzapenaren azken minutuetan garaipenaren gola markatu ondoren.[26]

Caldentey, taldekideekin batera, 2019ko Emakumezkoen Txapeldunen Txapelketako Finaleko Lyongo Olympique partidan lehia hasi aurretik.

2018/2019 denboraldia[aldatu | aldatu iturburu kodea]

2018ko abuztuan, Caldenteyk lesio bat izan zuen Espainiako selekzioarekin kontzentratuta zegoela, eta horrek denboraldia normaltasunez hastea eragotzi zion .[10][27] Denboraldiaren erdian, klubak bere kanal ofizialen bidez jakinarazi zuen kontratua berritu egingo zuela 2022ra arte.[28][29]

Atlético Madrilek irabazi zuen berriro Bartzelona ligako txapelketa. Marionak bosgarren kanpaina itxi zuen Bartzelonan: 20 partida jokatu zituen eta 9 gol sartu. Europako lehiaketan, 7 partidu jokatu zituen eta 2 gol lortu zituen. Horietako batek klubeko emakumezkoen futboleko sekzioaren historiako lehen finala jokatzeko balio izan zuen.[11][30] Caldentey hasierako hamaikakoaren parte izan zen finala jokatzeko, eta Bartzelonak 4-1 galdu zuen Olympique Lyonnaisen aurka.[31]

2019/2020 denboraldia[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Otsailean, historiako emakumezkoen lehen Espainiako Superkopa jokatu zen; urdinxkek Realaren aurka jokatu zuten, eta 1-10 irabazi zuten.[32] 2020ko urtarrilaren 7an, taldeak 15. jardunaldiko ligako partida jokatu zuen San Mames estadioan Athleticen aurka, 32.068 ikusleren aurrean. Caldenteyk ireki zuen markagailua.[33][34] 2020ko maiatzean, Lluís Cortésen taldea Iberdrola Ligako (Esainiako Emakumezkoen Futboleko Superliga) txapelduna izan zen, zortzi jardunaldi falta zirela, eta Covid-19ren pandemiaren ondorioz, etxeko lehiaketa bertan behera geratu zelako.[35] Denboraldia amaitu ondoren, 17 partida jokatu zituen, 6 gol eta 5 emanaldi.

Erregina Kopa ere atzeratu egin zen pandemiaren ondorioz, eta lehiaketaren azken zatia 2021eko otsailean jokatu zen. Bartzelonak, azkenean, Logroñoko Futbol Eskolaren aurka jokatu zuten Malagako La Rosaleda estadioan, eta 3-0 Irabazi zuten.[36] Europako lehiaketari dagokionez, zirenaurkako partidan taldea kanporatua nizan zen finalerdietan.[37]

2020/2021 denboraldia[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Taldea historiako lehen klasiko femeninoarekin hasi zen, Valdebebas kirol-hirian jokatutako partidarekin, eta 0-4ko emaitza lortu zuen madrildarren aurrean.[38][39] Denboraldian hainbat partida atzeratu behar izan ziren, Covid-19an aurkako taldeetan izandako kasu positiboen ondorioz. Urtarrilaren 6an, derbia jokatu zen Espanyolen aurka eta emakumezkoen taldeak 50 urteetan lehen aldiz jokatu zuen Klubeko Camp Noun estadio nagusian.[40] Partida horretan, Caldentey-ren jokaldi bat, regate bat egiten, birala bihurtu zen sare sozialetan.[41][42] Azulgranek Ligako Txapelketa irabazi zuten, bigarren aldiz jarraian, 2021eko maiatzaren 9an, lehia amaitzeko 8 partida falta zirela.[43]

2021eko urtarrilean, Espainiako Superkoparen bigarren edizioa jokatu zen, 4rako azken formatuan. Taldeak finalaurrekoa jokatu zuen Atlético Madrilen aurka, eta 1-1 berdinketa lortu zuten partidan. Penalti-txandan kanporatuta geratu ziren eta ezin izan zuten aurreko kanpainaren titulua baliozkotu.[44]

2021eko martxoan, taldea Txapeldunen Ligako finalerdiak jokatzeko sailkatu zen, final-laurdenetan Manchester City kanporatu ondoren.[45] Finalerdietan PSG kanporatu ondoren, Barçak Champions finala jokatu zuen Chelsearen aurka 2021eko maiatzaren 16an, Suediako Gotenburgo hirian. Urdinxkek Ingalaterrako neskei irabazi zieten alde handiarekin, 0-4 hain zuzen ere. Horrelaxe lortu zuten lehen aldiz Europako txapelketa irabaztea.[46][47]

Maiatzaren amaieran, Erregina Kopa jokatu zen, laurako formatuan, Butarqueko udal estadioan. Taldeak finalerdietan 4-0 irabazi zion Madril taldeari eta Levanteren aurka jokatu zuen.[48] Lluís Cortésen laugranak 4-2 irabazi zuten. Taldea txapelduna izan zen bigarren aldiz jarraian, eta historiaako zortzigarren txapela. Gainera, denboraldiaren amaieran hirukoitz historikoa egin zuten Espainiako klubarentzat eta emakumezkoen futbolarentzat.[49]

Caldenteyk denboraldia amaitu zuen, denboraldiko partida guztiak jokatuta. Ligako 34 partidak, Txapeldunen Ligako 9 partidak eta Espainiako Erregina Kopa eta Superkopako partidak jokatu zituen.[50][51] Haren goleatzaile erregistroek, bere karrerako onenek, taldeko goleatzaile handienaren postuan jarri zuten.[51]

Hautaketa nazionala[aldatu | aldatu iturburu kodea]

19 urtez azpikoak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

2013ko urrian 19 urtez azpikoen Espainiako selekzioarekin jokatzeko deitu zuten lehen aldiz.[52] 2014ko udan, Jorge Vilda hautatzailearen zerrendan parte hartu zuen, Norvegian jokatutako 19 urtez azpiko europar txapelketan parte hartzeko.[53] Espainiarrek txapelketaren finalera iristea lortu zuten, baina Herbeheretako selekzioak garaitu zituen finalera.[17]

2015. urtean Israelgo munduko txapelketarako deialditik kanpo geratu zen lesio baten ondorioz.[54]

20 urtez azpikoak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

2016ko udan, Papua Ginea Berriko 20 urtez beherakoen txapelketan parte hartzeko deitu zuten.[55] Selekzioa final laurdenetan kanporatua izan zen Ipar Korearen aurka galdu baitzuten.[56] Caldentey izan zen Kanadaren aurrean munduko selekzioaren lehen gola markatzeko arduraduna. Hilabete batzuk geroago, FIFAk txapelketako gol onena zela onartu zuen.[57]

Absolutoa[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Selekzio absoluturako lehen deialdia 2017an egin zuen, beheragoko kategorietan entrenatzaile zian zuen Jorge Vilda hautatzaile nazionalaren eskutik.[58] Maila absolutuko lehen txapelketa handia Herbeheretan jokatutako Emakumezkoen 2017 Eurokopa izan zen.[59][60] Han, 'La roja' final laurdenetara iritsi zen, eta Austriako selekzioak kanporatu egin zuen penalti-txandan.[61]

2020ko urtarrilean, Ameriketako Estatu Batuetara joan zen selekzioa, She Believes Cup-en lehen aldiz parte hartzeko.[62] Vildako taldeak txapelketa amaitu zuen: 3-1 irabazi zuen Japoniaren aurka, Munduko Txapeldunen (Estatu Batuak) aurkak galdu egin zuten gutxiengoagatik (1-0) eta Ingalaterraren aurkako garaipena ere antzera, (1-0).[63] Gorria, Txapeldunaordea, bigarren postuan geratu zen txapelketan, estatubatuarren atzetik, .[64]

Munduko Txapeldunak 2023[aldatu | aldatu iturburu kodea]

2023ko Emakumezkoen Munduko Futbol Txapelketan Espainiako selekzioaren partaide izan zen Australian eta Zeelanda Berrian. Espainiako emakume futbolariek bere historian lehen aldiz Munduko Txapeldunak izatea lortu zuten finalean Ingalaterrari irabazita. Jokalari hauexek izan ziren munduko txapeldunak: finalean jokatu zuten Cata Coll, Ona Batlle, Irene Paredes, Laia Codina (73. min, Ivana Andrés), Olga Carmona; Teresa Abelleira, Aitana Bonmati; Jenni Hermoso, Alba Redondo (60. min, Oihane Hernandez), Mariona Caldentey (90. min, Alexia Putellas) eta Salma Paralluelo; baita Rocío Gálvez, María Pérez Rabaza, Esther González, Athenea del Castillo, Eva Navarro, Enith Salón, Irene Guerrero, Misa Rodriguez eta Claudia Zornoza ere.[65][4][5]

Nazioarteko partaidetzak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Txapelketa Egoitza Emaitza
Europan, 2014ko 19 urtez azpikoak  Novegia Txapeldunordeak
2016ko 20 urtetik beherakoen txapelketa  Papua Ginea Berria Final-laurdenak
2017 Eurokopa Herbehereak Final-laurdenak
2019ko munduko txapelketa  Frantzia Final-zortzirenak
2023ko munduko txapelketa  Australia eta Zeelanda Berria Txapeldunak

Klubak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Kluba Herrialdea Urtea
UD Collerense Espainia Espainia 2012-2014
FC Barcelona Espainia Espainia 2014 - ...

Estatistikak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Kluba Maila Denboraldia Liga Kopa Kontinentala Guztira
Part. Golak Part. Golak Part. Goles Part. Golak
U. D. CollerenseEspainia Espainia 1.a 2010-11 1 0 - - - - 1 0
2011-12 21 2 - - - - 21 2
2012-13 22 7 - - - - 22 7
2013-14 24 8 - - - - 24 8
Guztira taldean 68 17 - - - - 68 17
F. C. BarcelonaEspainia Espainia

 1.a 2014-15 26 11 - - 3 0 29 11
2015-16 13 2 - - - - 13 2
2016-17 18 3 - - 4 1 22 4
2017-18 14 8 4 2 5 3 23 13
2018-19 20 9 1 0 7 2 28 11
2019-20 17 6 6 0 6 1 29 7
2020-21 34 13 4 2 9 2 47 17
2021-22 10 4 - - 4 1 14 5
Guztira taldean 152 56 15 4 38 10 205 70
Guztira ibilbidean 220 73 15 4 38 10 273 87
2021eko abenduaren 31ra arte eguneratua.

Palmaresa[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Txapelketa nazionalak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Emakumezkoen FC Barcelona taldeko jokalariek eta langileek Kataluniako eta Bartzelonako kontseiluen harrera jaso zuten Bartzelonako Plaça Sant Jaumen, 2023ko Txapeldunen Liga irabazi eta hurrengo egunean.
Izenburua Klub Herrialdea Urtea
Espainiako Liga F. C. Barcelona Espainia Espainia 2015
Erregina Kopa F. C. Barcelona Espainia Espainia 2017
Erregina Kopa F. C. Barcelona Espainia Espainia 2018
Supercopa de España F. C. Barcelona Espainia Espainia 2020
Erregina Kopa F. C. Barcelona Espainia Espainia 2020
Espainiako Liga F. C. Barcelona Espainia Espainia 2020
Erregina Kopa F. C. Barcelona Espainia Espainia 2021
Espainiako Liga F. C. Barcelona Espainia Espainia 2021
Supercopa de España F. C. Barcelona Espainia Espainia 2022
Lehen Mailako Iberdrola F. C. Barcelona Espainia Espainia 2022
Supercopa de España F.C. Barcelona Espainia Espainia 2023
Lehen Mailako Iberdrola F. C. Barcelona Espainia Espainia 2023

Nazioarteko txapelketak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Titulua Taldea Herrialdea Urtea
Txapeldunen Liga F. C. Barcelona Suedia 2021
Txapeldunen Liga F. C. Barcelona Herbeheerak 2023
Munduko Kopa Espainiako Selekzioa Australia Australia

Zeelanda Berria Zeelanda Berria

2023

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  1. ↑ Ficha de la jugadora en Laliga.es
  2. ↑ a b c d e Artigues Ribas, Maria. (2020-09-21). «¿Cómo que Mariano? Es Mariona» Marca.com.
  3. ↑ Parra, Pablo. (2019-11-12). «Mariona Caldentey, la futbolista que prefiere no 'ficharse' en el Fantasy» Marca.com.
  4. ↑ a b «Irene Paredes eta Oihane Hernandez, munduko txapeldunak Espainiako selekzioarekin» EITB 2023-08-20 (Noiz kontsultatua: 2023-08-28).
  5. ↑ a b (Gaztelaniaz) Asenjo, Isaac. (2023-08-20). «Una España Mundial para la eternidad» El Correo (Noiz kontsultatua: 2023-08-28).
  6. ↑ Menayo, David. (2020-03-26). «Mariona: "Lo primero que haga cuando se pueda salir es ir a un japonés a comer un buen sushi"» Marca.com.
  7. ↑ «Fallece el padre de Mariona Caldentey» Mundo Deportivo 2018-11-04.
  8. ↑ Santiago, Lucía. (2019-06-15). «Mariona Caldentey: "El fútbol fue mi vía de escape cuando se murió mi padre"» Diario de Mallorca.
  9. ↑ a b c Giovio, Eleonora. (2019-06-10). Mariona Caldentey, la pianista de La Roja. ISSN 1134-6582..
  10. ↑ a b c d Giner, Christian. (2019-04-07). «Quién es Mariona Caldentey, la 'salvadora' del Barça que creció en la calle» El Confidencial.
  11. ↑ a b c Gil, Aimara. (2019-04-29). «Mariona, ADN de La Masía» AS.com.
  12. ↑ a b Fra, Amalia. (2019-11-10). «Mariona: "Toco el piano porque me ayuda a desconectar"» AS.com.
  13. ↑ «Las futbolistas del FC Barcelona serán leyenda» Fashion and Arts Magazine 2020-01-28.
  14. ↑ Castañeda, Ángela. (2019-06-11). «Mariona Caldentey da con la tecla en el Mundial femenino: la pianista de la selección española» El Español.
  15. ↑ Gil, Aimara. (2020-07-10). «Mariona Caldentey ya tiene un campo con su nombre en Felanitx» AS.com.
  16. ↑ Pacheco, Isabel. (2019-06-15). «El barrio de Mallorca en el que nacen las internacionales de la Roja» La Razón.
  17. ↑ a b Vallès, Jaume. (2014-07-31). «Mariona Caldentey ficha por el Barcelona de Primera División» Diario de Mallorca.
  18. ↑ Villarubia, Begoña. (2014-07-30). «Arranca la temporada para el Femenino» Mundo Deportivo.
  19. ↑ Soria, Miki. (2015-04-18). «El FC Barcelona femenino, campeón de liga por cuarta vez consecutiva» sport.
  20. ↑ Los dorsales del Femenino para la temporada 2015/16. .
  21. ↑ Irigoyen, Juan. (2015-12-27). Del desván al escaparate. ISSN 1134-6582..
  22. ↑ Hidalgo, Mamen. (2020-10-11). «María Teixidor, artífice de la profesionalización del Barcelona Femení» Newtral.
  23. ↑ EFE. (2017-03-29). «Fútbol femenino | El Barça femenino logra un histórico pase a semifinales de la Champions» RTVE.es.
  24. ↑ «Mariona Caldentey permanecerá cuatro meses de baja» Diario de Mallorca 2017-11-23.
  25. ↑ Morlà, Pedro. (2018-03-06). «Caldentey en la fase final de recuperación» Cadena SER.
  26. ↑ Expósito, José María. (2018-06-02). «Un milagroso gol de Mariona da la Copa de la Reina al Barça» elperiodico.
  27. ↑ «Mariona Caldentey abandona concentración de la selección por lesión» Noticias de Mallorca.
  28. ↑ Jiménez, Juan. (2019-04-25). «Renovación múltiple en el Barcelona femenino» AS.
  29. ↑ García, Elena. (2019-04-25). «Mariona Caldentey renueva con el Barça hasta 2022» Diario de Mallorca.
  30. ↑ «Mariona Caldentey clasifica al Barça para la final de la Champions» Última Hora 2019-04-28.
  31. ↑ Pérez, Ángel. (2019-05-19). «El Barça femenino, 'orgulloso' en el día después de la final» Mundo Deportivo.
  32. ↑ Muñoz, Felip. (2020-02-09). «El Barcelona se da un festín ante la Real y levanta la primera Supercopa de la historia» Mundo Deportivo.
  33. ↑ «Mariona Caldentey: 'Ha sido un día para no olvidar'» Mundo Deportivo 2020-01-05.
  34. ↑ Jiménez, Mayca. (2020-01-05). «Mariona y Oshoala rescatan al Barça ante 32.068 espectadores» AS.com.
  35. ↑ Jiménez, Mayca. (2020-05-08). «El Barça, pentacampeón» AS.com.
  36. ↑ Poquí, Joan. (2021-02-13). «¡Las azulgranas, Reinas de la Copa!» Mundo Deportivo.
  37. ↑ Gascón, Javier. (2020-08-25). «'Estamos fastidiadas, hemos perdonado al Wolfsburgo'» Mundo Deportivo.
  38. ↑ Menayo, David. (2020-09-16). «Real Madrid-Barcelona para comenzar el nuevo curso en la Primera Iberdrola» Marca.com.
  39. ↑ Menayo, David. (2020-10-04). «El Barcelona marca diferencias en la primera vez» Marca (periódico).
  40. ↑ Jiménez, Mayca. (2021-01-06). «El Barça debuta en el Camp Nou con una manita histórica» AS.com.
  41. ↑ Villarrubia, Begoña. (2021-01-08). «Hope Solo se rinde al genial regate de la azulgrana Mariona Caldentey» Mundo Deportivo.
  42. ↑ «El espectacular regate de Mariona Caldentey: Messi, ¿te atreves?» La Razón 2021-01-06.
  43. ↑ «¡El Barça se proclama campeón de liga!» Sport 2021-05-09.
  44. ↑ Villaescusa, Luis. (2021-01-13). «El Atlético resiste el asedio del Barcelona y jugará la final de la Supercopa femenina» EL PAÍS.
  45. ↑ Menayo, David. (2021-03-31). «El Barcelona más terrenal sella su pase a la semifinales de la Champions» Marca (periódico).
  46. ↑ «El Barça reina en Europa con una exhibición de fútbol» Sport 2021-05-16.
  47. ↑ Pascual, Roger. (2021-05-16). «El Barça conquista a lo grande su primera Champions femenina ante el Chelsea» El Periódico.
  48. ↑ «A la final de la Copa al más puro estilo Barça» Sport 2021-05-26.
  49. ↑ Martínez, Patricia. (2021-05-30). «Son leyenda: el Barça conquista su octava Copa... ¡y el triplete!» Sport.
  50. ↑ Jiménez, Mayca. (2021-04-29). «Mariona Caldentey, la gran intocable del Barça» AS.com.
  51. ↑ a b Menayo, David. (2021-06-21). «La incombustible Mariona Caldentey» MARCA.
  52. ↑ «Mariona Caldentey convocada por primera vez con la selección española sub-19 - Federación, Femenino, Selecciones» FutbolBalear.es 5/10/2013.
  53. ↑ «Mariona Caldentey, al Europeo sub-19 - Femenino, Selecciones» FutbolBalear.es 5/07/2014.
  54. ↑ Sport. (2015-07-15). «El Barça coloca a cuatro jugadoras en la selección española sub'19» sport.
  55. ↑ «Las mallorquinas Patricia Guijarro y Mariona Caldentey al mundial sub-20 de Papua Nueva Guinea» FutbolBalear.es 31/10/2016.
  56. ↑ «Corea del Norte deja a España sin semifinales en el Mundial sub-20» El Español 2016-11-24.
  57. ↑ «Mariona Caldentey, autora del mejor gol del Mundial Sub-20 de Papúa» Real Federación Española de Fútbol 2016-12-13.[Betiko hautsitako esteka]
  58. ↑ «⚽ ¿Quién es Mariona Caldentey, jugadora de la Selección Femenina de Fútbol Española?» 20 Minutos 2019-06-06.
  59. ↑ «Mariona Caldentey: "El equipo está listo y con ganas de competir"» VAVEL 2018-09-24.
  60. ↑ «Listas de convocadas para la Eurocopa femenina 2017» MarcadorInt 2017-07-22.
  61. ↑ Orenes, David. (2017-07-30). «Eurocopa Femenina 2017, Austria-España: Sin gol, no hay premio (0-0, penaltis 5-3)» Eurosport España.
  62. ↑ Hernández, Gabriela. (2020-03-08). «Parón Internacional con protagonismo azulgrana» Mundo Deportivo.
  63. ↑ López, José Luis. (2020-03-12). «0-1: España se doctora ante la potente Inglaterra» Mundo Deportivo.
  64. ↑ Sánchez, Inés. (2020-03-09). «Seis futbolistas del Barça jugaron en el Estados Unidos-España» Mundo Deportivo.
  65. ↑ (Gaztelaniaz) Romero, Fernando. (2023-08-20). «Ante el partido de sus vidas: las 23 jugadoras de La Roja» El Correo (Noiz kontsultatua: 2023-08-28).

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

"https://eu.wikipedia.org/w/index.php?title=Mariona_Caldentey&oldid=9662234"(e)tik eskuratuta