Ejea de los Caballeros
| Ejea de los Caballeros Ejea de los Caballeros | |||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Aragoiko udalerria | |||||||||||
 | |||||||||||
| |||||||||||
| Administrazioa | |||||||||||
| Estatu burujabe |  Espainia | ||||||||||
| Autonomia |  Aragoi | ||||||||||
| Probintzia |  Zaragozako probintzia | ||||||||||
| Alkatea | Teresa Ladrero (en)  | ||||||||||
| Izen ofiziala | Ejea de los Caballeros | ||||||||||
| Jatorrizko izena | Ejea de los Caballeros | ||||||||||
| Posta kodea | 50600 | ||||||||||
| INEk ezarritako kodea | 50095 | ||||||||||
| Herriburua | Ejea de los Caballeros | ||||||||||
| Geografia | |||||||||||
| Koordenatuak | 42°07′38″N 1°08′18″W / 42.1273°N 1.1384°W | ||||||||||
 | |||||||||||
| Azalera | 609.922781 km² | ||||||||||
| Altuera | 346 m | ||||||||||
| Mugakideak | Sádaba, Biota, Luesia, Asín, Orés, Luna, Erla, Castejón de Valdejasa, Deustia eta Errege Bardea | ||||||||||
| Demografia | |||||||||||
| Biztanleria | 17.135 (2023) 11 (2022) | ||||||||||
| |||||||||||
| Dentsitatea | 28,09 bizt/km² | ||||||||||
| Informazio gehigarria | |||||||||||
| Ordu eremua | UTC+01:00 | ||||||||||
| Hiri senidetuak | Marmande eta Portogruaro | ||||||||||
| Matrikula | Z | ||||||||||
| Hizkuntza ofiziala | gaztelania | ||||||||||
| ejea.es | |||||||||||
Ejea de los Caballeros (aragoieraz: Exeya d'os Caballers; euskaraz —testu berezi, historia lan edo eleberrietan— Exea ere erabil daiteke[1]) Aragoiko bosgarren udalerririk jendetsuena da, hiru probintzia hiriburuen eta Calatayuden ondoren. Zaragozako probintzian dago, eta Cinco Villas eskualdeko herri nagusia da. 16.785 biztanle zituen 2006an.
Historia[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Ptolomeok eta Pliniok aipatu zuten Segia edo Setia, egungo Ejea, hiri baskoia zen; euskalduna beraz. Aragoiko eta Nafarroako errege Alfontso I.a Borrokalariak hartu zien Ejea arabiarrei 1106. urtean. 1467. urtean, Nafarroako erregina Leonorrek eta Joana Enrikezek (Fernando Katolikoaren ama) hitzarmena sinatu zuten Ejea de los Caballerosen. Haren arabera, Leonorri aitortu zitzaion Nafarroako koroa eta Fernandori Aragoikoa. Hitzarmena hutsean geratu zen, ordea, eta errege etxeko oinordekoen arteko tirabirek gori-gori iraun zuten, harik eta Aragoiko eta Nafarroako koroek bat egin ondoren Nafarroa konkistatu zuten arte (1512).[2]
Demografia[aldatu | aldatu iturburu kodea]
| 1900 | 1910 | 1920 | 1930 | 1940 | 1950 | 1960 | 1970 | 1981 | 1991 | 2001 | 2009 |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 5.271 | 5.861 | 7.829 | 8.666 | 9.652 | 9.604 | 11.242 | 14.777 | 15.842 | 15.337 | 16.048 | 17.331 |
Ejeatar ezagunak[aldatu | aldatu iturburu kodea]
- San Gaudioso (482- 541), Tarazonako apezpikua.[3]
- Vicente Berdusán (1634-1697), margolaria.
- Juliana Larena (1790-1835), Zaragozako setioen heroia.
- Mamés Esperabé (1830-1906), Salamancako Unibertsitateko errektorea.
- Antonio Posa González (1933-), borrokalaria.
- Miguel Peropadre, «Cinco Villas» (1946-1983), toreatzailea.
- Alberto Zapater (1985), futbolaria.
Hiri senidetuak[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Ejea de los Caballeros ondorengo hiriekin senidetuta dago:
Ikus, gainera[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]
- ↑ Euskaltzaindiaren 149. araua: Euskal Herri inguruko exonimoak
- ↑ Lur entziklopedietatik hartua.
- ↑ de la Fuente, Vicente. España sagrada. XLIX, 83-85 eta 315-317 or..
Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]
- Udal webgunea (Gaztelaniaz)
- Webgune ez ofiziala
Datuak: Q817204
Multimedia: Ejea de los Caballeros / Q817204
