Eskolapio

Wikipedia, Entziklopedia askea
Eskolapio
Pietas et Litterae, Piedad y Letras, Pietat i lletres, Piedat y Letras, Piety and Learning eta Pobožnost in pisma
Datuak
Izen ofiziala
Ordo Clericorum Regularium Pauperum Matris Dei Scholarum Piarum, Order of Poor Clerks Regular of the Mother of God of the Pious Schools eta Orden de los Clérigos Regulares pobres de la Madre de Dios de las Escuelas Pías
Izen laburraSch.P.
Motaerlijio-ordena katolikoa
HerrialdeaItalia, Espainia, Eslovakia, Polonia, Hungaria, India, Japonia, Filipinak, Argentina, Txile, Puerto Rico, Ameriketako Estatu Batuak, Mexiko, Brasil, Bolivia, Peru, Ekuador, Austria, Kuba, Costa Rica, Nikaragua, Haiti, Venezuela, Dominikar Errepublika, Ukraina, Bielorrusia, Ekuatore Ginea, Kamerun, Gabon, Kongoko Errepublika Demokratikoa, Boli Kosta, Senegal, Frantzia, Kolonbia, Vietnam eta Txekia
Jarduera
Kide kopurua1.338 (2023ko urriaren 1a)
Honen parteCalasanz family (en) Itzuli
Agintea
LehendakariaPedro Aguado Cuesta (en) Itzuli
Osatuta
Zeren jabe
Historia
Sorrera1597
Sortzailea
SorlekuaErroma
webgune ofiziala

Eskola Jainkozaleetako elizgizon erregularren Ordena (latinez: Ordo Clericorum Regularium pauperum Matris Dei Scholarum Piarum, Sch.P.oS.P.), eskuarki Eskolapioak edo Piaristak deitua, erlijio-ordena katolikoa da, irakaskuntzan jarduten duena. José de Calasanzek fundatu zuen 1617an, Erromako ume behartsuei heziketa emateko helburuz[1]. Handik Italia eta Erdialdeko Europara hedatu ziren. 2012an 1.318 kide zituen, mundu osoko 208 etxetan banatuak[2].

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  1. History of the Order. piaristfathers.org (Noiz kontsultatua: 2016-01-19).
  2. Ephemerides Calasanctianae, 2013ko apirila, 321–322

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]