Marcial Arbiza
| Marcial Arbiza | |||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Bizitza | |||||||||||||||||||||||
| Jaiotza | Urnieta, 1914ko uztailaren 8a | ||||||||||||||||||||||
| Herrialdea |  Gipuzkoa, Euskal Herria | ||||||||||||||||||||||
| Heriotza | ezezaguna (109 urte) | ||||||||||||||||||||||
| Hezkuntza | |||||||||||||||||||||||
| Hizkuntzak | gaztelania | ||||||||||||||||||||||
| Jarduerak | |||||||||||||||||||||||
| Jarduerak | futbolaria | ||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||
| Posizio edo espezialitatea | aurrelaria | ||||||||||||||||||||||
Marcial Arbiza Arruti (Urnieta, Gipuzkoa, 1914ko uztailaren 8a - Ezezaguna) ingeniari industriala eta gipuzkoar futbolaria izan zen, aurrelari moduan jokatzen zuena.[1]
Biografia[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Bere hezkuntza Irungo Maristas de San Bernardo ikastetxean hasi zen, patio bat partekatuz etorkizuneko beste futbolari batzuekin, hala nola Ignacio Goienetxerekin (Real Sociedad edo Valencia CF). 1928an erlijiosoek Frantziara egin zuten martxaren ondoren, Baionako kongregazio bereko ikastetxean sartu zen barnetegi ikasle gisa. 1930eko udazkenean Belgikara joan zen Arte eta Ofizioak ikastera.[2]
Ibilbidea[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Bere kirol ibilbidea Frantzian hasi zuen Espainiako Gerra Zibila zirauen bitartean, AS Hautmont talde xumeen mailetan, eta harekin eskualde mailako lehiaketetatik Ligue 2ra joan zen, gero Roubaixeko Excelsiorera pasatzeko.
Bigarren Mundu Gerra hasi zenean, Irunera itzuli zen emaztearekin eta bi seme-alabekin batera, Real Sociedaden ustezko interesarekin, nahiz eta azkenean Real Unión Clubean ( 2. maila ) fitxatu zuen 1939-1940 denboraldian. Bidasoako herrian arrazoi politikoengatik atxilotu zuten, zehazki erroldatzea saihestu izana leporatuta, obusak Pirinioetako alde honetan txistuka ari ziren bitartean,[2] eta Miranda Ebroko kontzentrazio esparruko Langile Batailoia sartu zuten preso.
Kartzelan egon zen bitartean, Patxi Gamborenak Deportivo Alavesen haren fitxaketa kudeatu zuen , 2. Mailara igotzeko zebilena eta zuzendariak gehienak militarrak zirenak, eta espetxeratuta eta egon arren taldearekin jokatzen utzi zioten. Arbiza (bere zigor egoeragatik bere buruari Arruti deitzen zaie zion arren) erakutsi zuen jokalari erabakiorra izan zitekeela, batez ere 1940ko urriaren 27an debuta egin zuenetik Mendizorrozan Tolosa CF-ren aurka, gol bat sartuz, eta ondoren 17 partida besterik ez zituen 58 gol egiten zituen jokalari hilgarria i
Kartzelan egon zen bitartean, Patxi Gamborenak Deportivo Alavesen haren fitxaketa kudeatu zuen , 2. Mailara igotzeko zebilena eta zuzendariak gehienak militarrak zirenak, eta espetxeratuta eta egon arren taldearekin jokatzen utzi zioten. Arbiza (bere zigor egoeragatik bere buruari Arruti deitzen zaie zion arren) erakutsi zuen jokalari erabakiorra izan zitekeela, batez ere 1940ko urriaren 27an debuta egin zuenetik Mendizorrozan Tolosa CF-ren aurka, gol bat sartuz, eta ondoren 17 partida besterik ez zituen 58 gol egiten zituen jokalari hilgarria
Kartzelan egon zen bitartean, Patxi Gamborenak Deportivo Alavesen haren fitxaketa kudeatu zuen , 2. Mailara igotzeko zebilena eta zuzendariak gehienak militarrak zirenak, eta espetxeratuta eta egon arren taldearekin jokatzen utzi zioten. Arbiza (bere zigor egoeragatik bere buruari Arruti deitzen zaie zion arren) erakutsi zuen jokalari erabakiorra izan zitekeela, batez ere 1940ko urriaren 27an debuta egin zuenetik Mendizorrozan Tolosa CF-ren aurka, gol bat sartuz, eta ondoren 17 partida besterik ez zituen 58 gol egiten zituen,[3] partida bakoitzeko 6, 5 eta 4 goleko kopurua hainbat aldiz markatuz. Taldeak igoera lortu zuen azkenean AD Ferroviaria-ren atzetik bigarren sailkatuta, igoera ligan. Aurrelari gipuzkoarraren puntuazio gaitasunari esker, Real Madrid CF ( 1. maila ) fitxatu ahal izan zuen Ligako denboraldi amaieran Generalisimoaren Kopa jokatzeko.
Merengue taldean bi denboralditan 19 partidetan 17 gol sartu zituen, 1942an ligako txapeldunorde izan zen eta 1940 eta 1943an Generalissimo Kopako txapeldunorde izan zen.[4]
1943ko udan fitxatu zuen igo berri zen Real Sociedad taldean ( 1. maila ). Hiru denboraldiz Atotxan ibili zen , guztiak Benito Díaz aulkian zutela, 2. Mailara jaitsiera ( 1943 – 1944 ) bizitzea tokatu zitzaion.
Azkenean, bere azken denboraldi aktiboa Real Union Cluben ( 3. maila ) jokatu zuen, eta horrela itzultzean atxilotu zuten herri berera itzuli zen.
Klubak[aldatu | aldatu iturburu kodea]
| Kluba | Herrialdea | Urtea | Partiduak | Helburuak |
|---|---|---|---|---|
| Real Union | Euskal Herria | 1939 – 1940 | - | - |
| Deportivo Alavés | Euskal Herria | 1940 – 1941 | 17 | 58 |
| Real Madrid FC | </img> Espainia | 1940 – 1943 | 27 | 29 |
| Real Sociedad | Euskal Herria | 1943 – 1946 | 33 | 13 |
| Real Union | Euskal Herria | 1946 – 1947 | - | - |
Ondorengo ibilbidea[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Futbola utzi ondoren, eskualdeko entrenatzaile txartela eskuratu zuen 1949an Donostian eta entrenatzaile nazional gisa 1950ean lortu zuen Burgosen,[3]
Futbola utzi ondoren, eskualdeko entrenatzaile txartela eskuratu zuen 1949an Donostian eta entrenatzaile nazional gisa 1950ean lortu zuen Burgosen, nahiz eta ez zuen inoiz talderik entrenatu.[2]
Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]
- ↑ (Gaztelaniaz) .
- ↑ a b c (Gaztelaniaz) Del campo de concentración al triunfo en los estadios. .
- ↑ a b (Gaztelaniaz) Historia Albiazul: Marcial Arbiza ARRUTI, del campo de concentración al campo de fútbol. .
- ↑ (Gaztelaniaz) Copa del Generalísimo 1943. .
Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]
- Jokalarien fitxategia BDFutbol-en
- [http://www.ceroacero.es/player.php?id=167087 Jokalari txartela Ceroaceron
| Autoritate kontrola |
|
|---|
Datuak: Q20986365