Blanca de la Torre

Aldatu loturak
Wikipedia, Entziklopedia askea
Blanca de la Torre

Bizitza
Jaiotza1977ko otsailaren 14a (47 urte)
Jarduerak
Jarduerakerakusketa-komisarioa

Blanca de la Torre García (León, 1977ko otsailaren 14a) leondar komisarioa, artearen historialaria eta ikertzailea da. Bere lana ikusizko arteen, ekofeminismoen, ekologia politikoaren eta sorkuntza-praktika iraunkorren arteko elkargunean kokatzen da. Bere jarduera profesionalak, erakusketaz gain, proiektu, mintegi, tallerrak, 'sendategi' eta nazioarteko sinposioen zuzendaritza ere hartzen du. Gainera, liburu, katalogo eta aldizkarietan espezializatutako ehun testutik gora argitaratu ditu.[1][2][3][4]

Lanbide esperientzia[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Artearen Historian lizentziaduna da (Leongo Unibertsitatea), eta Madrilgo Unibertsitate Konplutentseko Egokitzapen Pedagogikoaren Ziurtagiria (CAP) eta Antonio Camuña Fundazioko Arkitekturako Goi Mailako Zentroak Erakustokien Diseinuan masterra lortu ditu. Azken erakunde horretako Arte Ederren Fakultatean doktorego-programa egin du, eta José María Parreñok zuzendu zuen doktorego-tesi berria (2023).

Nazioarteko ibilbide profesional zabala du De la Torrek, eta hainbat alderdi hartu ditu bere baitan: erakusketa-komisarioa izateaz gain, hizlaria, mintegien zuzendaria, artistentzako eta kultura-kudeatzaileentzako tailerren antolatzailea, egoitza kuratorialetan eta nazioarteko sinposioetan eta egoitza teorikoetan partaidea.[5]

De la Torrek nazioartean garatu du bere jarduera profesionalaren zati handi bat. Hala ere, bere ibilbide profesionala Espainiako erreferentzia-zentroekin ere lotu du. Horien artean, nabarmentzekoak dira 2009 eta 2014 arteko ibilbidea (2017ra arteko urruneko lankidetzekin) ARTIUMen, Arte Garaikideko Euskal Zentro Museoan (Gasteiz, Araba). Zentro horretan komisarioa, kontserbadorea, proiektu-zuzendaria eta erakusketa-arduraduna izan zen.[6][7][8]

2020ko abenduaren 30ean, Cuencako (Cuenca, Ekuador) biurtekoaren antolatzaileek jakinarazi zuten Blanca de la Torre izendatu zutela haren 15. edizioko komisario. 2021ean egin zen, eta Bienal del Bioceno, Cambiar el verde por azul izenburupean, bere hitzetan, "iraunkortasuna izan zen jarduteko eta pentsatzeko modua, estetikaren eta etikaren arteko distantziak laburtuz, aukerak eta alternatibak sortuz lan eginez, ingurumena entzun eta kontuan hartuz".[9][10]

Batzordeak eta aholkularitzak erakundeetan[aldatu | aldatu iturburu kodea]

De la Torre hainbat batzorde, elkarte profesional eta erakundetako aholkularitzetako kide da, esaterako:

  • Atlantikoko Argitalpen Kontseiluko kidea. Arte Modernoaren Zentro Atlantikoko Arte eta Pentsamendu Aldizkaria (Las Palmas Kanaria Handikoa, Espainia).
  • Artport Making Waves nazioarteko proiektuko komisarioa.
  • Alfons Martinellek zuzendutako Kultura eta Jasangarritasuna ikerketa-taldeko kidea. REDS, Garapen Iraunkorrerako Espainiako Sarea (Kultura Ministerioaren ondoan).
  • Gaztela eta Leongo (Leon, Espainia) Arte Garaikideko Museoaren (MUSAC) aholku-batzordea (2017-2020).
  • White Box-en artekaritza-batzordea (New York, AEB)
  • Kultura eta Herritartasunari buruzko VII. Topaketako Aholkularitza Batzordeko kidea: “Etorkizunen irudimena eta pandemiaren ondoren kulturarako proposamenak egitea”, Kultura eta Kirol Ministerioa.
  • Kultura Iraunkorraren Plataformako kidea.
  • IKT International Association of Curators of Contemporary Art-eko kidea.
  • AHMko kidea, Emakumeak Ikusizko Arteetan.
  • Arte Garaikidearen Institutuko (IAC) kidea, Zuzendaritza Batzordeko kide ere izan zena (2019 – 2020).
  • Pro-Helvetia aholkularia, Latin American Cultural Exchange Program (2016).
  • Erosketa eta Bilduma Batzordea, ARTIUM, Zentroa - Arte Garaikideko Euskal Museoa (Gasteiz) (2009-2014)
  • Cisnerosko Patricia Phelps de Cisneros bildumaren laguntzailea (2014-2015).

Egoitzak eta ikerketa proiektuak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Azken urteotan, De la Torrek hainbat egonaldi eta ikerketa-proiektu egin ditu, Espainian zein nazioartean:

  • Pilchuck Glass Schooleko komisarioa (Stanwood, AEB).
  • Addayako (Palma Mallorcakoa, Balearrak) ikerketa-egoitzako komisarioa.
  • ArtSail Residencyko ikerketa-egoitzako komisarioa. South Florida Arts Center eta Frost Art Museum of Science (Miami, AEB).
  • Espainiako Akademia Erroman (Erroma, Italia) bisitari-programara gonbidatutako komisarioa.
  • Wabi Etxeko komisarioa (Puerto Esconde, Mexiko).
  • Espacio Fonte egoitzako komisarioa (Recife, Brasil).
  • Komisario gonbidatua Location One-n (New York, Ameriketako Estatu Batuak).
  • Komisario gonbidatua IASPISen (Stockholm, Malmö eta Umeå, Suedia).
  • Komisarioa Curabodrum-en (Gölkoy, Turkia).
  • Ikerketa Mappings Cite, Site, Sights: Recife. Brasil. Cisnerosko Patricia Phelpsen bilduma (New York, AEB).
  • Ikerketa Mappings Cite, Site, Sights: Guadalajara. Mexiko. Patricia Phelps de Cisnerosen bilduma (New York, AEB).
  • Ikerketa Mappings Cite, Site, Sights: Cali. Kolonbia. Patricia Phelps de Cisneroens bilduma (New York, Estatu Batuak).

Ponentziak, hitzaldiak, mahai-inguruak eta ekintza teorikoak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Estatu espainiarreko museo eta erakundeetan, MNCARS Museo Nacional Centro de Arte Reina Sofía, Universidad Complutense de Madrid, UPV Universidad del País Vasco, Universidad de La Laguna, Universidad de La Laguna, Arte Eskolako VIII. Ondarea Marcelino Sanz de Sautuola, CAAM Arte Modernoko Atlantikoko Zentroa, TEA - Arte Espazioa, MUSAC Gaztela eta Leongo Arte Garaikideko Museoa, ARTIUM Arte Garaikidearen Euskal Zentroa-Museoa, IVAM Arte Modernoko Valentziako Institutua, ARCO, Sergio Arboleda Nazioarteko Bikaintasun Zentroa, Cervantes Institutua, Bòlit_StNicolau, César Manrique Fundazioa, Oviedoko Arte eta Lanbide Eskola, La Casa Encendida, UIMP Menéndez Pelayo Nazioarteko Unibertsitatea, CENDEAC, El Almacén Kultur Zentroa edo Valentziako Unibertsitatea, besteak beste.

Museoetan eta nazioarteko erakundeetan parte hartu du, besteak beste, Muze'on Tel Aviv Lamanut (Tel Aviv, Israel), PROA (Buenos Aires, Argentina), UNAM Mexikoko Unibertsitate Autonomo Nazionala (Mexiko Hiria, Mexiko) bezalako erakundeetan, San Joseko Unibertsitatea (Costa Rica), Yaku Parque Museo del Agua (Quito, Ekuador), Latinoamerikako Espainiako Kultur Zentroen Sarea (Uruguai, Costa Rica, Honduras, Dominikar Errepublika, Guatemala, El Salvador eta Argentina), Nazionala Academy of Science (Washington, Ameriketako Estatu Batuak), Jan Van Eyck Academie (Maastricht, Herbehereak), MA*GA Museum (Gallarate, Italia), GNAM National Gallery of Modern Art (New Delhi, India), A Foundation (Londres, Erresuma Batua) ), Manifesta Off (Palermo, Italia), Bangladesh Shilpakala Akademia (Dhaka , Bangladesh), Belgradoko Instituto Cervantes (Serbia), Shanghaiko Instituto Cervantes (Txina), Habanako XIII. biurtekoa (Kuba), MOCAB Museo de Arte Contemporáneo de Belgrado (Serbia), International Curators Forum (Yokohama, Japonia), Art:gwangju (Gwangju, Hego Korea), Parsons Art and Design School (New York, Ameriketako Estatu Batuak), White Box (New York, Estatu Batuak), PAM Pérez Art Museum ( Miami, Estatu Batuak), Uniwersytet Gdański (Gdansk, Polonia), Diagonal Escuela Libre (Guadalajara, Mexiko), SOMA (Mexiko Hiria, Mexiko), Salzburger Kunstverein (Salzburgo, Austria), MUCA Roma (Mexiko Hiria, Mexiko) ), Artea Center South Florida (Miami, Ameriketako Estatu Batuak), NC-Arte (Bogotá, Kolonbia) edo MAXXI (Erroma, Italia).

Epaimahakide lanak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  • Arte Plastikoetako Sari Nazionaleko epaimahaia (Madril, Espainia).
  • Daniel Fundazioaren eta Nina Carassoren (Madril, Espainia eta Paris, Frantzia) Artista Konprometitua Sariaren epaimahaikidea (batzorde hautatzailea).
  • 18th Asian Art Biurtekoko epaimahaikidea (Dhaka, Bangladesh).
  • Bideoartearen Unibertsitate arteko Beken epaimahaikidea. BBVA Fundazioa (Madril, Espainia).
  • César Manrique Fundazioaren beketako epaimahaikidea (Lanzarote, Espainia).
  • Valentziako Epaimahai kide Irekia (Valentziako Erkidegoa, Espainia).
  • Se busca comisario saioko epaimahaikidea (Madrilgo Erkidegoa, Espainia).
  • Epaimahaikidea: Open Call 2014 Serious Interests Agency (Skopje, Iparraldeko Mazedonia).
  • VIP Photo epaimahaikidea (Gasteiz, EAE).
  • Juan de Otaola beka-epaimahaikidea (Basauri, Bizkaia, EAE).
  • Amurrioko pintura-lehiaketako epaimahaikidea (Amurrio, Araba, EAE).
  • BANG Festival de Videoarteko epaimahaikidea (Bartzelona, Espainia).
  • IN OUT bideoarte-jaialdiko epaimahaikidea (Gdansk, Polonia).
  • Queens Council of Arts Grant Program Videoart & Film-eko epaimahaikidea (New York, AEB).

Komisariatuak (hautaketa)[aldatu | aldatu iturburu kodea]

2009. urtera arte hainbat erakusketa egin zituen: New Yorken (Rally For Dreams eta Ars Sublimis), Pragan (The Threeshold of the Noosphere), Londresen, Madrilen eta Gdansk-en (Some Politics of the Appropriation).

2014tik 2015era bitartean, Invisible Violence (Violencia invisible, gaztelaniaz) erakusketen trilogiaren komisarioa izan zen, eta hiru egoitza izan zituen: MoCAB (Belgrado, Serbia), ARTIUM (Gasteiz, EAE) eta Salzburger Kunstverein (Salzburgo, Austria).[5]

2017an "HYBRIS. Balizko hurbilketa ekoestetikoa" Leongo MUSAC museoan, non artearen eta naturaren, ingurumenaren eta klima-aldaketaren arteko harremana aztertzen zuen.[11]

2018an, Montevideoko II. Cervantino Jaialdian egindako "APEIRON: Muestra de videoarte vasco" erakusketa komisariatu zuen, eta euskal artista batzuk aurkeztu zituen, ARTIUM Zentro Garaikideko Euskal Museoaren laguntzarekin.[12]

2018aren amaieran, Eugenio Ampudia artista multimediaren bakarkako erakusketa antolatu zuen Madrilgo Autonomia Erkidegoko Alcalá 31 aretoan. Ondoren, hainbat herrialdetan ibili zen.[13]

2019an "La Huella de España" proiektua egin dzuenu, Habanako Biurtekoaren 13. edizioan, "Komunikacionismos" izeneko proiektua komisariatuz. Kuban bosgarren mendeurrena ospatzen zen urtean.[7][14]

Aldi berean, erakusketak komisariatu ditu nazioarteko museoetan eta arte-zentroetan, besteak beste:

  • MoCAB Belgradeko Arte Garaikidearen Museoa (Belgrado, Serbia)[15]
  • Salzburger Kunstverein (Salzburgo, Austria)
  • EFA Project Space (New York, URL 0).
  • Centro de las Artes (Monterrey, Mexiko)
  • Carrillo Gil Museoa (Mexiko Hiria, Mexiko)
  • Oaxacako Arte Garaikideko Museoa (Oaxaca de Juárez, Mexiko)
  • OE Artea (Bogota, Kolonbia)
  • Espainiako Akademia Erroman (Erroma, Italia)
  • Micro Center for Contemporary Art (Gdansk, Polonia)
  • CentroCentro (Madril, Espainia)
  • NGMA National Gallery of Modern Art (Delhi, India)

Emandako tailerrak (hautaketa)[aldatu | aldatu iturburu kodea]

2017an César Manrique Fundazioan "Ecoestéticas, El arte como medio para repensar la ecología/ Ekoestetikoak, Artea ekologia birpentsatzeko bitarteko".[16][17]

2019an Lanzaroten "Como presentar un dosier artístico/ Nola aurkeztu txosten artistiko bat" tailerra aurkeztu zuen.[18]

Argitalpenak (hautapena, 2018 eta 2019 urteak)[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Liburuetan eta komunikabideetan argitaratutako testuak eta 2018ko eta 2019ko aldizkari espezializatuen hautatzea

  • El libro verde del Cervantes: Sostenibilidad e Instituciones Culturales. Cervantes Institutua, Madril. 2019
  • Informe sobre el estado de la cultura 2018. Observatorio de Cultura y Comunicación, Fundación Alternativas. Madril. 2019
  • An Art Walk Through Madrid.  Hart Magazine Belgium. Belgika. 2019
  • Hyperobject. Visions btw borders, energy & ecology. An interview with Stefano Cagol. MA*GA Museum. Contemporary Art Museum. Gallarate, Milan, Italia. 2019
  • Cuadra Minerale. Tierras raras y minerales críticos. Rosell Meseguer.Marcelino Botín Fundazioa, Santander 2019
  • Sostener el infinito en la palma de la mano. Esther Pizarro. Tabacalera Madril. Madril. 2018
  • A modo de complejo paisaje de datos. Tabacalera Madril. Kultura ministerioa. Madril. 2018
  • Sostener el infinito en la palma de la mano. Sala de Exposiciones Alcalá 31. Madrilgo Erkidegoa. Madril. 2018
  • Unclassifiable Water Ecologies. Miami, Florida: Exile Books, (Upcoming). 2018
  • Breve tratado de ecología cromática. (Upcoming). En Cromática. Tania Candiani. Museo de Arte Contemporáneo de Oaxaca. México. 2018.

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  1. ↑ Blanca de la Torre – Culture & Sustainability Art Curator, Writer, Director of Projects and Cultural Agent. .
  2. ↑ Programa Confluencias. .
  3. ↑ «La revolución de las emociones» Quiero 17 de septiembre de 2019.
  4. ↑ «Actividades culturales del Instituto Cervantes» cultura.cervantes.es.
  5. ↑ a b «Blanca de la Torre» Colección Patricia Phelps de Cisneros 14 de mayo de 2014.
  6. ↑ ARTEINFORMADO. (20140603). «Blanca de la Torre. Comisario» ARTEINFORMADO.
  7. ↑ a b Press, Europa. (31 de julio de 2009). «EUSKADI.-La comisaria independiente Blanca de la Torre será la nueva conservadora asociada del museo Artium de Vitoria» www.europapress.es.
  8. ↑ «Blanca de la Torre | ARTIUM - Biblioteca y Centro de Documentación» catalogo.artium.eus.
  9. ↑ 15 BIENAL DE CUENCA | Bienal del Bioceno. Cambiar el verde por azul. .
  10. ↑ bienal. (2020-12-30). «Blanca de la Torre es la curadora de la 15 Bienal de Cuenca 2021» Blog Bienal de Cuenca.
  11. ↑ García, Ángeles. (19 de junio de 2017). El museo de León explora la relación entre arte y naturaleza. ISSN 1134-6582..
  12. ↑ «APEIRON: Muestra de videoarte vasco» CCE Montevideo.
  13. ↑ «Histórico de exposiciones en la Sala Alcalá 31» Comunidad de Madrid 8 de junio de 2017.
  14. ↑ «Arte y pasión de España en la Bienal | Arte por Excelencias» www.arteporexcelencias.com.
  15. ↑ «Blanca de la Torre» PROYECTOR / Plataforma de Videoarte.
  16. ↑ Taller: «ECO-ESTéTICAS. El arte como medio para repensar la ecología» impartido por Blanca de la Torre los días 27 y 28 de noviembre – Fundación César Manrique. .
  17. ↑ «La FCM organiza un taller sobre “el arte como medio para repensar la ecología” | Diario de Lanzarote» www.diariodelanzarote.com.
  18. ↑ «Blanca de la Torre, comisaria y crítica de arte, impartirá el taller 'Cómo presentar un dossier artístico'» Cooltura 28 de octubre de 2019.

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

"https://eu.wikipedia.org/w/index.php?title=Blanca_de_la_Torre&oldid=9608292"(e)tik eskuratuta