Henrike VII.a Ingalaterrakoa
Txantiloi:Agintari infotaula Henrike VII.a Ingalaterrakoa (1457ko urtarrilaren 28a – 1509ko apirilaren 21a), Henrike Tudor (galesez: Harri Tudur) ere deitua, 1485-1509 bitarteko urteetan Ingalaterrako erregea eta Irlandako jauna izan zen, Tudor leinuaren lehendabizikoa.
Bizitza
Edmundo Tudorren eta Margarita Beaufortkoaren semea zen; Lancastertarren azkenekoa izan zen. Eduardo IV.ak Frantziara erbesteratzera behartu zuen. Rikardo III.aren aurka altxatu zen eta menderatu egin zuen 1485eko Bosworthko guduan; Bi Arrosen Gerraren amaiera izan zen hura. Horren ostean, Ingalaterrako errege bilakatu zen. Guduzelaian tronua lortu zuen Ingalaterrako azken erregea izan zen.
Elisabet Yorkekoarekin ezkonduta, Tudor dinastia sortu zuen. Irlandarren aurka borrokatu eta nagusitu zen, eta Jakobo IV.a Eskoziakoarekin ezkondu zuen Margarita alaba. Era horretan Ingalaterra Britainiar uharteetan nagusi izatea lortu zuen.
Erreferentziak
- Artikulu honen edukiaren zati bat Lur hiztegi entziklopedikotik edo Lur entziklopedia tematikotik txertatu zen 2014/11/22 egunean. Egile-eskubideen jabeak, Eusko Jaurlaritzak, hiztegi horiek CC-BY 3.0 lizentziarekin argitaratu ditu, Open Data Euskadi webgunean.
Aurrekoa Rikardo III.a Ingalaterrakoa |
Ingalaterrako erregea eta Irlandako jauna. 1485eko abuztuaren 22a–1509ko apirilaren 21a |
Ondorengoa Henrike VIII.a Ingalaterrakoa |
Wikimedia Commonsen badira fitxategi gehiago, gai hau dutenak: Henrike VII.a Ingalaterrakoa |