Toyo Ito

Toyo Ito
	; (2009) Irudi gehiago
Bizitza
Jaiotza	Seul, 1941eko ekainaren 1a (82 urte)
Herrialdea	Japonia
Hezkuntza
Heziketa	Tokioko Unibertsitatea
Hizkuntzak	japoniera
Ikaslea(k)	ikusi Kazuyo Sejima;
Jarduerak
Jarduerak	arkitektoa
Lantokia(k)	Tokio; Londres; Bartzelona eta Yatsushiro (en)
Enplegatzailea(k)	Tama Art University (en)
Lan nabarmenak	ikusi Porta Fira Hotela; National Stadium (en) ; Sendai Mediatheque (en) ;
Jasotako sariak	ikusi Pritzker Saria (2013) ; Royal Gold Medal (2006) ; Praemium Imperiale (2010) ; Golden Lion (2002) ; Japan Art Academy Prize ; Frederick Kiesler Prize ; The Order of the Rising Sun, Gold Rays with Rosette ;
Kidetza	Arteen eta Zientzien Ameriketako Estatu Batuetako Akademia
	toyo-ito.co.jp

Toyo Ito (japonieraz: 伊東豊雄, Itō Toyō^?, Seul, Japoniar Korea, 1941eko ekainaren 1a) japoniar arkitektoa da.

Biografia[aldatu | aldatu iturburu kodea]

1965ean amaitu zituen arkitektura-ikasketak, Tokion. 1971n bere estudioa sortu zuen. Japoniar uhin berria izeneko arkitektoen belaunaldikoa da, Tadao Ando, Arata Isozaki edota Kisho Kurokawa bezala. Arata Isozakiren eragina nabari zaio, eta baita bere irakasle izan zen Kazuo Shinohararena ere.

Toyo Itoren arkitektura muturreko teknologiaren zerbitzura dago eta organikoa da; berak dioenez, arkitektura moderno ankerraren aurkako protesta da. Bere lan askotan, bera bizi den etxean, "Zilarrezko Txabola" izenekoan (1984), esate baterako, nabaria da kultura primitiboekiko duen interesa, nomadekikoa, batik bat. Interes hori klimaren zenbait ezaugarri tratatzeko duen eran nabarmentzen da, esate baterako, haizea.

Haren obra urbanorik handiena Nagoyako PMT eraikina da (1978). Interesgarriak dira, era berean, Sapporoko gonbidatuen etxea (1989), garagardo-fabrika baten azpian kokatua eta lurzoruaren topografiari egokitua; edota "Haizeen dorrea" (1986), "Haizeen eklipsea" (1989), "Aluminiozko etxea" (1971), "Nomaden Kluba" (Tokio, 1989), eta Yatsuhiro Museoa (1991). "Haizeen dorrea" eta "Haizeen eklipsea" dira bere lanik adierazgarrienak; egiazko eskultura urbanoak dira eta bietan teknologia berriak, argia eta irudia hertsiki loturik daude arkitekturarekin.

2013an Pritzker Saria irabazi du.

Sendaiko mediateka.
Mikimoto.
Taoyuango nazioarteko aireportua, Taiwan

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Artikulu honen edukiaren zati bat Lur hiztegi entziklopedikotik edo Lur entziklopedia tematikotik txertatu zen 2011/12/27 egunean. Egile-eskubideen jabeak, Eusko Jaurlaritzak, hiztegi horiek CC-BY 3.0 lizentziarekin argitaratu ditu, Open Data Euskadi webgunean.

Datuak: Q333585
Multimedia: Toyo Ito / Q333585