Edukira joan

Dima Khatib

Wikipedia, Entziklopedia askea
Dima Khatib

(2019)
Bizitza
JaiotzaDamasko1971ko uztailaren 14a (53 urte)
Herrialdea Siria
BizilekuaDoha
Familia
AitaHussam al-Khatib
Hezkuntza
HeziketaGenevako Unibertsitatea
Hizkuntzakarabiera
Jarduerak
Jarduerakkazetaria, poeta, idazlea eta itzultzailea

Twitter: Dima_Khatib Edit the value on Wikidata

Dima Khatib (arabieraz: ديمة الخطيب); (Damasco, Siria, 1971ko uztailaren 14a) kazetari, poeta, blogari eta itzultzaile siriarra da. AJ+eko zuzendari kudeatzailea da, Al Jazeera Media Network-ek San Franciskon (AEB) argitaratutako ingelesezko, arabierazko eta gaztelaniazko albiste-zerbitzu digital saridun bat.[1] Gaur egun, Al Jazeera taldeko zuzendari exekutibo bakarra da; eta, hedabide arabiarren esparruan, emakumezko lider bakarrenetakoa.[2]

Damaskon jaio zen, ama siriarra eta aita palestinarra zituela.[3] (Palestinatik Siriara ihes egin zuen Israelek bere herrialdea okupatu zuelako, eta bera eta bere familia deportatzera behartu zituen 1948an). Khatib-ek erraz hitz egiten ditu zortzi hizkuntza (arabiera, ingelesa, frantsesa, gaztelania, portugesa, italiera, txinera, alemana). 1997an, Al Jazeerarekin elkartu zen telebistako kazetaritzan urgazle gisa. Eta gero produktore izatera pasatu zen, Txinako korrespontsal eta Latinoamerikako Bulegoko buru; azken urteotan Interneteko kazetaritzan erabateko aldaketa egin aurretik.[4]

Dima sare sozialetan eragin handiena duten arabiarren artean sailkatu dute.[5][6][7][8] Arabiar iraultzetan, bere Twitter kontuaren bidez, azken gertakarien inguruko albiste eta iruzkinak ematen zituen.[9][10][11] Gaur denetariko gaiak jorratzen ditu bere gizarte ekimenei buruz, besteak beste, sare sozialak, komunikabideak, amatasuna, poesia, Palestina eta beste batzuk.[12]

Irakeko gerran hasi zen errekonozimendua lortzen, Dohan Al Jazeera kanal arabiarrarentzat zuzeneko albisteen ekoizle gisa lan egin zuenean. CNNko Larry Kingi eta Wolf Blitzerri elkarrizketa bat eskaini zien,[13] eta Control Room-en aurkeztu zuten, Al Jazeerari eta Irakeko inbasioaren estaldurari buruzko 2004ko dokumental batean.[14]

Latinoamerikan esleitu zutenean, Hugo Chávez[15][16] Venezuelako presidente zenduaren sarbide esklusiboa eta hurbila izan zuen, eta zenbait lider elkarrizketatu zituen, hala nola Evo Morales (Bolivia) eta Brasilgo Lula da Silva. Hego eta Erdialdeko Amerikako toki guztien berri emanez, Arabiar Munduari urrutiko kontinente baten aurrekaririk gabeko ikuspegia eman zion. Caracasetik, berri urraketaren iturri bezala aipatzen zen, hala nola, Chávez izan zela Israel gogor gaitzetsi zuen lehen estatuburua Israel eta Libanoko gatazkan[17] eta, urte batzuk geroago, Israelekin harremanak eten zituela. Gaddafik Venezuelara ihes egin zuela ere ukatu zuen.[18]

Dimak arabierazko poemen bilduma bat du, Love Refugee izenekoa (arabieraz: لاجئة حب ).[19] Iraultza arabiarrei buruzko gaztelaniazko liburu baten egilekidea ere bada.

Kazetaritzari buruzko hitzaldiak eman zituen American University in Dubai (AUD) unibertsitatean 2013tik 2015era, eta jarraitzen du ematen mundu osoan. Aldizka poesia errezitaldiak antolatzen ditu Persiako Golkoko hirietan, baita Europan, Ipar Amerikan eta Latinoamerikan ere.[20]

Al Jazeerarekin lanean hasi aurretik, Khatib-ek Swiss Radio Internationalentzat lan egin zuen Bernan eta Munduko Osasun Erakundean Genevan, baita Al-Raya Newspaper eta Dohako Qatar Radio Frantsesez-en ere.

  • Love Refugee (Arabieraz: لاجئة حب), poema bilduma arabieraz, Jamalonen.

Ez-fikziozkoak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]
  • Arabiar iraultzei buruzko liburu bat gaztelaniaz

Erreferentziak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]
  1. (Ingelesez) Newspaper, The Peninsula. (2015-08-13). «AJ+ appoints new managing director» thepeninsulaqatar.com (Noiz kontsultatua: 2023-11-03).
  2. Dima Khatib, una mujer en el periodismo árabe (Parte 1). (Noiz kontsultatua: 2023-11-03).
  3. «وريقـات من ديمة» dimakhatib.blogspot.com (Noiz kontsultatua: 2023-11-03).
  4. (Ingelesez) Berenger, Ralph D.. (2004). Global Media Go to War: Role of News and Entertainment Media During the 2003 Iraq War. Marquette Books ISBN 978-0-922993-10-9. (Noiz kontsultatua: 2023-11-03).
  5. (Ingelesez) «The 100 Most Influential Arabs on Twitter» Wamda (Noiz kontsultatua: 2023-11-03).
  6. «شغف مراسلة تويترية - Forbes Middle East» web.archive.org 2017-11-01 (Noiz kontsultatua: 2023-11-03).
  7. «أبرز الشخصيات العربية على (تويتر) لعام 2011 - جمالك» web.archive.org 2017-10-23 (Noiz kontsultatua: 2023-11-03).
  8. Top 10 Arab women on Twitter. https://www.arabianbusiness.com/.
  9. (Ingelesez) Mackey, Robert. (2011-01-14). «Arab Bloggers Cheer on Tunisia's Revolution» The Lede (Noiz kontsultatua: 2023-11-03).
  10. Owen, Paul; Weaver, Matthew. «Tunisia crisis: live updates». The Guardian (Londres).
  11. Redes sociales, activismo y derechos humanos. Entrevista a Dima Khatib. (Noiz kontsultatua: 2023-11-03).
  12. بابلو نيرودا بلسان عربي مع ديمة الخطيب ومحمد الشهاوي. (Noiz kontsultatua: 2023-11-03).
  13. «CNN.com - Transcripts» transcripts.cnn.com (Noiz kontsultatua: 2023-11-03).
  14. «News» web.archive.org 2005-03-06 (Noiz kontsultatua: 2023-11-03).
  15. Dima Khatib talks about Hugo Chavez. (Noiz kontsultatua: 2023-11-03).
  16. لقاء خاص| هوغو تشافيز يستبعد إعادة العلاقات مع إسرائيل بعد حربها على غزة. (Noiz kontsultatua: 2023-11-03).
  17. «Aljazeera.Net - Winning Arab hearts and minds» web.archive.org 2006-09-05 (Noiz kontsultatua: 2023-11-03).
  18. «Libya protests spread and intensify | World News |Axisoflogic.com» axisoflogic.com (Noiz kontsultatua: 2023-11-03).
  19. «لاجئة حب» web.archive.org 2020-01-26 (Noiz kontsultatua: 2023-11-03).
  20. طفل عربي - ديمة الخطيب. (Noiz kontsultatua: 2023-11-03).

Kanpo estekak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]