1971ko Italiako GiroaItzuli Handi honen 54. edizioa izan zen. 1971komaiatzak 20 eta ekainak 10 artean ospatu zen, horietako bat bikoitza izan zen 20 etapatan banatutako 3567 kilometroko ibilbidea eginez, garailea izan zen Gösta Petterssonek, batez beste, 36,57 kilometro orduko abiaduran bete zituenak. Itzulia Leccen hasi eta Milanen amaitu zen.
100 txirrindularik hasi eta 75ek amaitu zuten proba.
Edizio honetan, berriz ospatu zen sarrerako bat 1. etapan maglia arrosa jantziko zuena erabakitzeko (kasu honetan, talde guztia), sarrerako honek sailkapen nagusirako kontatzen ez zuen arren. Oraingo honetan erreleboetan eginiko 6,2 kilometroko taldekako erlojupeko bat izan zen. Salvarani taldea izan zen garaile.
5. eta 6. etapak, hurrenez hurren, Vicente López Carrilek eta Txomin Perurenak irabazi zituzten, ihesaldi bana biribilduz. Hain zuzen ere 6. etapan, garaipenerako faboritoetako bat zen Gianni Mottak bigarren etaparen ondoren dopinaren kontrako kontrol batean emandako positiboa ezagutu zen, ondorioz, italiarra, sailkapen nagusian hamar minuturen galerarekin zigortua izan zelarik.
7. etapan, 22. etapan beranduago 9ra murriztu ziren 35 txirrindularik osatutako ihesaldi batek sailkapen nagusia irauli zuen, ihes egindakoak helmugara pelotoiari sei minutu baino gehiago ateraz iritsiz. Horien artean txirrindulari garrantzitsuak zeuden, Felice Gimondi, Gösta Pettersson, Herman Van Springel eta Francisco Galdos esaterako, azken honek etapa bosgarren amaitu zuelarik. Gimondik irabazi zuen etapa, eta Aldo Moserrentzat izan zen maglia arrosa, hala, Giroko lider izatea lortzen zuen pertsonarik nagusiena bihurtuz, 37 urte eta hiru hilabeteko adinarekin, errekor hau 2002anJens Heppnerrek 37 urte eta bost hilabeterekin gainditu zuelarik, eta jarraian, 2007anAndrea Noèk, 38 urte eta lau hilabeterekin. 10. etapan, mendi ertainekoa, José Manuel Fuente izan zen garailea, eta Perurena garaipenetik gertu geratu zen 15.ean, azkenean hirugarren amaituz.
Edizio honetako etapa erregina 17. etapa izan zen, non Hochtor Glossglockner igo zen, edizio honetako Cima Coppi bere 2506 metroko altuerarekin. Etapa nahigabe bat izan zen faboritoen mugimenduei dagokionez, hauen artean diferentziak egon ez zelarik, etapa Pierfranco Vianellik irabaziz. Baina hurrengo bi etapak ere Alpeetan ospatzen ziren. 18. etapan, ordura arte liderra zen Claudio Michelottok ezin izan zuen gehiago eta maglia arrosa galdu zuen Gösta Pettersson suediarraren mesedetan. Hau ihes eginda iritsi zen helmugara Galdos, Van Springel eta etapa garailea izan zen Gimondirekin batera. 19. etapan, Lino Farisatok irabazi zuena, Gimondik eta Van Springelek zenbait segundoko abantaila lortu zuten euren areriorik zuzenenekiko, diferentziak erabakigarriak izan ez ziren arren.
Azkenik, Pettersson izan zen Giroaren garailea etapa garaipenik lortu gabe, Italiako Giroa irabazi zuen lehen suediarra, eta, orain arte, bakarra, bihurtuz.
Italia.svg){kind=small}
Jugoslavia
Austria
Gösta Pettersson (Ferretti).svg){kind=small}
Herman Van Springel (Molteni).svg){kind=small}
José Manuel Fuente (Kas-Kaskol)
_pictogram.svg){kind=small}
Datuak: Q684937
Azkena (maglia nera)