Fátima Báñez

Wikipedia, Entziklopedia askea
Fátima Báñez


Minister of Health, Social Services and Equality (en) Itzuli

2016ko abuztuaren 16a - 2016ko azaroaren 4a
Alfonso Alonso Aranegui - Dolors Montserrat i Montserrat (en) Itzuli

Espainiako Diputatuen Kongresuko diputatua

2016ko uztailaren 15a - 2019ko maiatzaren 21a
Barrutia: Huelva (en) Itzuli
Hautetsia: 2016ko Espainiako hauteskunde orokorrak

Espainiako Diputatuen Kongresuko diputatua

2016ko urtarrilaren 4a - 2016ko uztailaren 19a
Barrutia: Huelva (en) Itzuli
Hautetsia: 2015eko Espainiako hauteskunde orokorrak

Lan eta Gizarte Ekonomiako ministroa

2011ko abenduaren 22a - 2018ko ekainaren 1a
Valeriano Gómez Sánchez (en) Itzuli - Magdalena Valerio

Espainiako Diputatuen Kongresuko diputatua

2011ko azaroaren 28a - 2016ko urtarrilaren 13a
Barrutia: Huelva (en) Itzuli
Hautetsia: 2011ko Espainiako hauteskunde orokorrak

Espainiako Diputatuen Kongresuko diputatua

2008ko martxoaren 25a - 2011ko abenduaren 13a
Barrutia: Huelva (en) Itzuli
Hautetsia: 2008ko Espainiako hauteskunde orokorrak

Espainiako Diputatuen Kongresuko diputatua

2004ko martxoaren 23a - 2008ko urtarrilaren 15a
Barrutia: Huelva (en) Itzuli
Hautetsia: 2004ko Espainiako hauteskunde orokorrak

Espainiako Diputatuen Kongresuko diputatua

2000ko martxoaren 27a - 2004ko urtarrilaren 20a
Barrutia: Huelva (en) Itzuli
Hautetsia: 2000ko Espainiako hauteskunde orokorrak
Bizitza
Jaiotzako izen-deiturakMaría Fátima Báñez García
JaiotzaSan Juan del Puerto1967ko urtarrilaren 6a (57 urte)
Herrialdea Espainia
Hezkuntza
HeziketaComillasko Pontifize Unibertsitatea
Hizkuntzakgaztelania
Jarduerak
Jarduerakpolitikaria, ekonomialaria eta abokatua
Lantokia(k)Madril
Jasotako sariak
Sinesmenak eta ideologia
Erlijioakatolizismoa
Alderdi politikoa Alderdi Popularra

María Fátima Báñez García (San Juan del Puerto, Huelva, 1967ko urtarrilaren 6a), Fátima Báñez izenez ezagunagoa, Espainiako politikaria, ekonomialaria eta jurista da. Diputatuen Kongresuko diputatua izan zen 2000. urtetik 2019. urtera bitartean, eta Kanpo Arazoetarako Batzordeko burua 2018ko azarotik 2019ko martxora.

2011ko abenduaren 22tik 2018ko ekainaren 1era arte Espainiako Gobernuko Enplegu eta Gizarte Segurantzako ministroa izan zen, eta, hala, sailean sartutako lehen emakumea izan zen, halaber, Espainiako historia demokratikoan Enplegu eta Gizarte Segurantzako ministroaren karguan denbora gehien eman duen titularra. Gaur egun, Rovi enpresa farmazeutikoko Administrazio Kontseiluko kidea da.

Biografia[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Hastapenak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Zuzenbidean eta Ekonomia eta Enpresa Zientzietako lizentziaduna da Comillasko Pontificia Unibertsitatean (ICADE), eta enpresetako zuzendaritzako abokatu teknikoa (ICADE E-3). [beharrezkoa den [erreferentzia behar] Andaluziako Irrati eta Telebistako kontseilaria (1997-2000); urte horretatik aurrera, José María Aznarren bigarren gobernuko PPko diputatu hautatu zuten. VII, VIII, IX, X, XI eta XII. legegintzaldietako diputatua.

Postu politikoak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  • Ekonomia eta Ogasun Batzordeko kidea.
  • Aurrekontu Batzordearen bozeramailea.
  • Industria, Turismo eta Merkataritza Batzordeko kidea.
  • Japoniako Ordezkarien Ganberako Adiskidetasun Taldeko Espainiako Ordezkaritzako kidea.
  • Andaluziako Alderdi Popularreko Lehendakaritzaren koordinatzailea (PP-A).
  • 2016ko abuztuaren 10ean bere gain hartu zuen Osasun, Gizarte Zerbitzu eta Berdintasun Ministerioaren gaien ohiko bulegoa.

Enplegu eta Gizarte Segurantza Ministerioa[aldatu | aldatu iturburu kodea]

2011ko abenduaren 22an, Mariano Rajoyk hala erabakita, Espainiako Gobernuko Enplegu eta Gizarte Segurantzako ministroa izan zen, Valeriano Gómezen ordez.[1]

Ministerio-zorroa bere gain hartu zuenean, langabezia zen espainiarrentzako lehen arazoa, Ikerketa Soziologikoen Zentroaren arabera. Espainian, 5.273.600 langabetu zeuden; kide guztiak langabezian zituzten etxeen kopurua 1.575.000 zen; Espainian, langabezia-tasa % 22,85 zen, eta EBko batez besteko tasa bikoizten zuen; gazteen langabezia-tasa % 50 ingurukoa zen (% 48,6); Espainian, 2007ko laugarren hiruhilekotik, 2.669.400 langilera iristen zen eta aldi baterako langileak %25 ziren, EBko altuenetako bat..[2]

2012ko otsailaren 10ean, ostirala, Alderdi Popularraren gobernuaren lehen lan-erreforma jarri zuen martxan Ministerioak. Erreforma horrek Europako Batzordearen, Espainiako Bankuaren eta ELGAren babesa lortu zuen, baina ez zuen sindikatuen adostasuna lortu.[3][4][5] Báñez elkarrizketarako prest agertu zen beti, baina lan-erreformaren oinarrizko ildoak ez zirela aldatuko baieztatu zuen.[6] Sindikatuek gehien kritikatutako puntua kaleratzea merkatzea zen; izan ere, bidegabeko kaleratzearen kalte-ordaina murriztu egin zen lan egindako urte bakoitzeko 45 egunetik 33ra, eta kaleratze objektiboen kalte-ordaina 20 egunera orokortu zen lan egindako urte bakoitzeko.[7] Lan-erreformaren aurkako mobilizazioak 2012ko martxoaren 29an amaitu ziren, Mariano Rajoyren gobernuaren lehen greba orokorrarekin eta demokraziaren historiako zazpigarrenarekin.[8]

Bere agintaldian, pentsioetako amatasun-osagarria ezarri zen, ama langileei laguntzeko neurri bat, ordura arte Frantziak baino ez zuena martxan. Ekimenak onartu zuen jaiotza-tasak pentsio-sistemari egin dion ekarpena; hala, ama langileek erretiroari zegokion pentsioaren %15erainoko osagarria jasotzen hasi ziren.

Agintaldia amaitzear, guztira 3.252.130 langabetu zeuden, 1.788.092 pertsona gutxiagokoa, 2008ko abendutik kopuru txikiena. Halaber, Gizarte Segurantzan 18.915.668 afiliatu zeuden maiatzean, serie historikoko hilerik onenean.

Bestalde, 2018ko maiatzean kaleratu ziren datuen arabera, kontratu mugagabeen urtetik urterako tasa %19,6 igo zen, eta, hala, kontratazio mugagabeak 52 hilabete jarraian gehitu ziren.

Osasun, Gizarte Zerbitzu eta Berdintasun Ministerioa[aldatu | aldatu iturburu kodea]

2016ko abuztuaren 16an, Báñezek errege-dekretu bidez hartu zituen bere gain Osasun, Gizarte Zerbitzu eta Berdintasun eginkizunak, lehengo karteraren titularraren ordez, Alfonso Alonso, kargua utzi baitzuen bere alderdiko lehendakari izateko, 2016ko euskal hauteskundeetan.[9]

CEOEren fitxa[aldatu | aldatu iturburu kodea]

2019ko uztailaren 5ean, ABC egunkariak jakinarazi zuen Antonio Garamendik patronalaren zuzendaritzan sartuko zuela, "presidentearen aholkulari, eta harekin oso ados egon zen beti Enplegu Saileko buru zenean".[10] 2019ko abenduan sartu zen Rovi farmazialariaren Administrazio Kontseiluan, kontseilari independente gisa, ikuskapen-batzordeetako, izendapenetako eta ordainsarietako kide gisa.

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]