Edukira joan

Eric Clapton

Wikipedia, Entziklopedia askea
Eric Clapton

(2017)
Bizitza
Jaiotzako izen-deiturakEric Patrick Clapton
JaiotzaRipley (Surrey)1945eko martxoaren 30a (79 urte)
Herrialdea Erresuma Batua
 Ameriketako Estatu Batuak
Familia
Ezkontidea(k)Pattie Boyd (en) Itzuli  (1979 -  1989)
Melia McEnery (en) Itzuli  (2002 -
Bikotekidea(k)
Seme-alabak
Hezkuntza
HeziketaKingstoneko Unibertsitatea
The Hollyfield School and Sixth Form Centre (en) Itzuli
Hizkuntzakingelesa
Jarduerak
Jarduerakgitarra-jotzailea, egile abeslaria, autobiografialaria, musikagilea, jazz musikaria, abeslaria eta estudioko musikaria
Lateralitateaeskuina
Jasotako sariak
KidetzaCream
The Yardbirds
John Mayall & the Bluesbreakers (en) Itzuli
Blind Faith (en) Itzuli
Derek and the Dominos (mul) Itzuli
The Dirty Mac (en) Itzuli
Izengoitia(k)Slowhand
Genero artistikoarock
bluesa
blues rock
rock psikodelikoa
jazz fusion (en) Itzuli
hard rock
Musika instrumentuagitarra
ahotsa
gitarra elektrikoa
DiskoetxeaWarner Bros. Records
Atco Records
Polydor Records

ericclapton.com
IMDB: nm0002008 Allocine: 2633 Allmovie: p85122 IBDB: 84072
Facebook: ericclapton Twitter: EricClapton Instagram: ericclapton MySpace: ericclapton Youtube: UCtCOFqqGGGunX71nfZgPQOQ Souncloud: ericclapton Spotify: 6PAt558ZEZl0DmdXlnjMgD iTunes: 123853 Last fm: Eric+Clapton Musicbrainz: 618b6900-0618-4f1e-b835-bccb17f84294 Songkick: 387667 Discogs: 17827 Allmusic: mn0000187478 Deezer: 192 Edit the value on Wikidata

Eric Patrick Clapton Shaw (Ripley, Surrey, Ingalaterra, 1945eko martxoaren 30a) rock eta blues gitarra-jotzaile eta abeslari ingelesa da. Slowhand ezizenez ezagutzen dute, euskaraz "esku motela" esan nahi duena.

Eric Claptonek The Yardbirds, The Bluesbreakers, Cream, Blind Faith, Delaney & Bonnie eta Derek & The Dominos taldeetan jo du, eta gaur egun bakarlari bezala jotzen du. Gogokoen duen gitarra elektrikoa Blackie izeneko Fender Stratocasterra da. Berak eraiki zuen hainbat stratocastersen piezekin.

Bere azken lanetan Robert Johnson blues musikaria omentzen du, bere musika ibilbidearen eragile handientzat dauka.

Rolling Stone aldizkariak Garai guztietako 100 gitarra-jotzailerik onenen zerrendan 4. postuan jarri zuen, eta 53. postuan "100 Artista Handienen zerrendan".[1] Rockaren Ospearen Aretoko kide da Clapton, hiru aldiz; Creamek eta The Yardbirds-eko kide izateagatik eta bakarkako ibilbideagatik.

Bere musika-estiloak hainbat aldaketa izan ditu ibilbidean zehar, baina bere erroak beti izan dira lotuta bluesarekin. Berritzailea izan da bere ibilbideko hainbat etapatan: blues rocka eginez John Mayall's Bluesbreakers eta The Yardbirds taldeekin, eta rock psikodelikoa Cream taldearekin. Horrez gain, hainbat estilo jo ditu bakarkako etapan; Delta blues Me and Mr. Johnson abestiarekin, pop "Change the World" abestiarekin edo reggae Bob Marley-ren "I shot the Sheriff" abestiaren bertsioan. Ziurrenik arrakasta handiena Layla abestiarekin lortu zuen, Derek and the Dominos taldearekin ibili zenean.

1999. urtean Crossroads Guitar Festival sortu zuen. Kontzertu benefiko modukoak dira, eta Crossroads Centre izeneko drogazaletasunaren tratamendurako zentrorako dirua biltzen dute Antigua uhartetik.

Claptonek era askotako artisten lanak jo ditu, baina, batez ere, Robert Johnsonenak eta J.J. Cale-renak. Omen egin die beste artista batzuri ere: Bob Marley, Bo Diddley eta Bob Dylan. Aipatu duenez, haren eragin nagusiak hauek izan dira: Freddie King, B. B. King, Albert King, Buddy Guy, Hubert Sumlin i Robert Johnson. Claptonek hau esan zuen Johnson-ez:

« ... inoiz izan den blues-musikari garrantzitsuena. Bera benetakoa zen, erabat, ez dut inoiz ezer aurkitu Robert Johnson baino sentimendu handiagoarekin. Bere musika giza-ahots batean aurki dezakezun negar indartsuena da, benetan... nik beti sentitu nuen zerbaitekin erresonantzian zegoela. »

—Eric Clapton


Clapton bakarka jo duenean noizbait laguntzaile izan dituen musikariak

  • Estudioko albumak
Any Títol Disko-etxea RIAA (U.S.A)
1970 Eric Clapton Atco (primera edició USA), Polydor Cap
1974 461 Ocean Boulevard RSO Or[2]
1975 There's One in Every Crowd RSO Cap
1976 No Reason to Cry Polydor Cap
1977 Slowhand Polydor Triple Platí[3]
1978 Backless Polydor Platí[4]
1981 Another Ticket Polydor Or[5]
1983 Money and Cigarettes Warner Bros. Records Cap
1985 Behind the Sun Warner Bros. Records Platí[6]
1986 August Reprise Records Or[7]
1989 Journeyman Reprise Records Doble Platí[8]
1994 From the Cradle Reprise Records Triple Platí[9]
1998 Pilgrim Reprise Records Platí[10]
2000 Riding with the King amb B. B. King Reprise Records Doble Platí[11]
2001 Reptile Reprise Records Or[12]
2004 Me and Mr. Johnson Warner Bros. Records Or[13]
2004 Sessions For Robert J Warner Bros. Records Cap
2005 Back Home Reprise Records Or[14]
2006 The Road to Escondido amb J.J. Cale Reprise Records Or[15]

Diskografia taldeen arabera

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

The Yardbirds

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

The Bluesbreakers

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Delaney & Bonnie

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Derek & The Dominos

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Hainbat soinu banda grabatzeko ibili da lankidetzan, besteak beste hauetan:

Filmografia eta bideografia

[aldatu | aldatu iturburu kodea]
  • "Farewell Cream" (1968)
  • "Rock And Roll Circus" (1968)
  • "The Concert For Bangladesh" (1971)
  • "Film About Jimi Hendrix" (1973)
  • "Tommy" (l'ópera rock de The Who) (1974)
  • "Circasia" (1975)
  • "The Last Waltz" (Martin Scorsese) (1976)
  • "Eric Clapton's Rolling Hotel" (1978)
  • "Water" (1985)
  • "Hail Hail Rock N Roll" (1986)
  • "Blues Brother's 2000 " (1998)
  • "Concert For George" (2002)

Dokumentalak:

  • "Can You Hear The Wind Howl" (1997)
  • "Tom Dowd: The Language of Music" (2003)
  • "J.J. Cale To Tulsa and Back" (2006)
  • "Before The Music Dies" (2006).

Eric Clapton lankidetzan ibili da hainbat eta hainbat artistarekin zuzenekoetan etan grabaziotan. Horien artean aipagarriak dira hauek: Ashton Gardner & Dyke, John Astley, Babyface, The Band, The Beatles, Marc Benno, Chuck Berry, Stephen Bishop, Leona Boyd, Paul Brady,Gary Brooker, Jack Bruce, J.J. Cale, Jim Capaldi, Joe Cocker, Phil Collins, The Crickets, Brendan Croker, Sheryl Crow, The Crusaders, King Curtis, Roger Daltrey, Rick Danko, Jesse Ed Davis, James Luther Dickinson, Dr. John, Gail Anne Dorsey, Danny Douma, Lamont Dozier, Champion Jack Dupree, Bob Dylan, Aretha Franklin, Kinky Friedman, Bob Geldof, The Wrong, Rick Grech, Buddy Guy, George Harrison, Corey Hart, Jools Holland, Bruce Hornsby, Howlin' Wolf, Elton John, Johnnie Johnson, Michael Kamen, Jonathon Kelly, Bobby Keys, B.B. King, Carole King, Freddie King, Alexis Korner, Corky Laing, Ronnie Lane, Cyndi Lauper, Ijaham Levi, Jerry Lee Lewis, Jackie Lomax, John Martyn, Bob Marley & The Wailers, John Mayall, John Mayer, Davinna McCall, Paul McCartney, Christine McVie, Marcus Miller, Yoko Ono, Les Paul, Shawn Phillips, Plastic Ono Band, The Powerhouse, Billy Preston, Lionel Richie, The Rolling Stones, Leon Russell, Richie Sambora, David Samborn, Otis Spann, Vivian Stanshall, Ringo Starr, Rod Stewart, Stephen Stills, Sting, Hubert Sumlin, Taj Mahal, Tom and Don, Toots and The Maytals, Doris Troy, Tina Turner, Martha Velez, Roger Waters, Bobby Whitlock, The Who, Brian Wilson, Steve Winwood, Stevie Wonder, Ronnie Wood, Bill Wyman's Rhythm Kings, Zucchero and Buckwheat Zydeco. Lankidetza horietako batzuetan azkenean ez da ezer argitaratu.[17]

Sariak eta aitortzak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Urtea Aitortza
1983
  • "Silver Clef saria" eman zioten, musikaren muduan egindako ekarpenengatik.[18]
1994
2004
Urtea Saria Oharrak
1972 Urteko albumik onena:The Concert For Bangladesh. Honekin batera: George Harrison, Ravi Shankar, Bob Dylan, Leon Russell, Ringo Starr, Billy Preston i Klaus Voorman.
1990 Rock-bakarlari onena:"Bad Love".
1992 Millor cançó de rock per "Layla". Honekin batera: Jim Gordon.
1992 Rock-bakarlari onena: Unplugged.
1992 Pop-bakarlari onena: "Tears in Heaven".
1992 Urteko abestirik onena: "Tears in Heaven".
1992 Urteko albumik onena:T Unplugged.
1992 Urteko grabaziorik onena: "Tears in Heaven".
1994 Urteko blues-album tradizional onena: From the Cradle.
1996 Urteko interpretatzaile onena rock instrumentalean: "SRV Shuffle". Honekin batera: Jimmie Vaughan, Bonnie Raitt, Robert Cray, B.B. King, Buddy Guy, Dr. John i Art Neville.
1996 Interpretatzaile onena pop maskulinoan: "Change the World".
1996 Urteko grabaziorik onena: "Change the World".
1998 Interpretatzaile onena pop maskulinoan: "My Father's Eyes".
1999 Rockeko instrumentu-interpretatzaile onena: "The Calling". Honekin batera: Santana.
2000 Urteko blues-album tradizional onena: Riding with the King. Honekin batera: B.B. King.
2001 Popeko instrumentu-interpretatzaile onena: Reptile.
2007 Blues kontenporaneoko album onena: The Road to Escondido. Honekin batera: J.J. Cale.

Erreferentziak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]
  • Steve Turner, "Conversations with Eric Clapton" (Londres: Abacus, 1976)
  • Harry Shapiro, Slowhand - The Story Of Eric Clapton (Proteus Books, 1984)
  • Ray Coleman, Clapton! The Authorised Biography (Warner Books, 1985; publicada originalmente bajo el título de "Survivor")
  • D. Widgery, Beating Time (Chatto & Windus, 1986)
  • Fred Weiler, Eric Clapton (Smithmark, 1992)
  • Harry Shapiro, Eric Clapton (Cátedra, 1993)
  • Marc Roberty, Clapton - The Complete Chronicle (Mitchell Beazley, 1993)
  • Marc Roberty, Eric Clapton: The New Visual Documentary (Omnibus Press, 1994)
  • Marc Roberty, Eric Clapton - The Complete Recording Sessions 1963-1992 (St Martins Pr, 1995)
  • Robin Bextor, Eric Clapton - Now & Then (Carlton Books, 2006)
  • Eric Clapton, Clapton, The Autobiography (Broadway Books, 2007)

Ikus, gainera

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Kanpo estekak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]