European Challenge Cup

Wikipedia, Entziklopedia askea
(«Europako Kopa» orritik birbideratua)
European Challenge Cup
Antolatzailea European Professional Club Rugby
Sorrera 1996
Eremua  Eskozia
 Frantzia
 Gales
 Ingalaterra
 Irlanda
 Italia
 Georgia
Taldeak 18 (2022-23)
Garaipen gehien Ingalaterra London Harlequins (3 Kopa)
Frantzia AS Montferrand (3 Kopa)
Txapelduna Frantzia RC Toulon (2022-23)
Webgunea www.epcrugby.com

European Challenge Cup-a Europako errugbi kluben arteko txapelketa nagusietan bigarrena da. Urtero jokatzen da, European Professional Club Rugby elkarteak antolaturik.

Historia[aldatu | aldatu iturburu kodea]

London Harlequins da txapelketa gehien irabazi dituen taldea.

1990eko hamarkadan, errugbia kirol profesional bilakatu zelarik, kirol horren arduradunek kluben arteko nazioarteko lehiaketen beharra ikusi zuten. Lehenik Europako errugbi kopa sortu zen, sei nazioetako talde hoberenak biltzen zituena.

Txapelketa horren arrakastak bultzaturik, beste bat antolatzea erabaki zen. Era horretan, 1996-1997 denboraldian European Conference izenekoa sortu zen.

2012an Biarritz Olympiquek irabazi zuen txapelketa. Bestalde 2018ko finala Bilbon jokatu zen, San Mames zelaian[1].

2019-2020 denboraldian, COVID-19 pandemia zela eta, txapelketa eten zen, eta udazkenean amaitu.

Finalak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Sale Sharks.
AS Montferrand.
Urtea Txapelduna Emaitza Txapeldunordea
1997 Frantzia C.S. Bourgoin-Jallieu 18-9 Frantzia Castres Olympique
1998 Frantzia U.S. Colomiers 43-5 Frantzia S.U. Agen
1999 Frantzia A.S. Montferrand 35-16 Frantzia C.S. Bourgoin-Jallieu
2000 Frantzia Section Paloise 34-21 Frantzia Castres Olympique
2001 Ingalaterra London Harlequins 42-33 Frantzia R.C. Narbonne
2002 Ingalaterra Sale Sharks 25-22 Gales Pontypridd R.F.C.
2003 Ingalaterra London Wasps 15-9 Ingalaterra Bath Rugby
2004 Ingalaterra London Harlequins 27-26 Frantzia AS Montferrand
2005 Ingalaterra Sale Sharks 27-3 Frantzia Section Paloise
2006 Ingalaterra Gloucester Rugby 18-12 Ingalaterra London Irish
2007 Frantzia AS Montferrand 23-19 Ingalaterra Bath Rugby
2008 Ingalaterra Bath Rugby 24-16 Ingalaterra Worcester
2009 Ingalaterra Northampton Saints 15-3 Frantzia C.S. Bourgoin-Jallieu
2010 Gales Cardiff Blues 28-21 Frantzia Toulon
2011 Ingalaterra London Harlequins 19-18 Frantzia Stade Français Paris
2012 Euskal Herria Biarritz Olympique[2] 21-18 Frantzia Toulon
2013 Irlandako Errepublika Leinster Rugby 34-13 Frantzia Stade Français Paris
2014 Ingalaterra Northampton Saints 30-16 Ingalaterra Bath Rugby
2015 Ingalaterra Gloucester Rugby 19-13 Eskozia Edinburgh Rugby
2016 Frantzia Montpellier Hérault 26-19 Ingalaterra London Harlequins
2017 Frantzia Stade Français 25-17 Ingalaterra Gloucester Rugby
2018 Gales Cardiff Blues[3] 31-30 Ingalaterra Gloucester Rugby
2019 Frantzia AS Montferrand 23-19 Frantzia Stade Rochelais
2020 Ingalaterra Bristol Bears 32-19 Frantzia RC Toulon
2021 Frantzia Montpellier Hérault 18-17 Ingalaterra Leicester Tigers
2022 Frantzia Lyon OU 30-12 Frantzia RC Toulon
2023 Frantzia RC Toulon 43-19 Eskozia Glasgow Warriors

Garaipenak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Taldea Garaipenak Urteak
Ingalaterra London Harlequins 3 2001, 2004, 2011
Frantzia AS Montferrand 3 1999, 2007, 2019
Ingalaterra Sale Sharks 2 2002, 2005
Ingalaterra Northampton Saints 2 2009, 2014
Ingalaterra Gloucester Rugby 2 2006, 2015
Gales Cardiff Blues 2 2010, 2018
Frantzia Montpellier Hérault 2 2016, 2021
...
Herrialdea Garaipenak Finalistak
 Ingalaterra
12
9
 Frantzia
11
15
 Gales
2
1
 EH
1
0
 Irlanda
1
0
 Eskozia
0
2

Europako ezkutua[aldatu | aldatu iturburu kodea]

2002-2003 denboraldian Europako "hirugarren" txapelketa antolatu zen, batez ere "Sei Nazioetatik" kanpo ziren beste herrien ordezkariei aukera emateko Europa mailan aritzeko (Errumania, Espainia eta Portugal).

Halere lehiaketa honen "ahulezia" nabarmena izanagatik, 3. denboraldia eta gero, bertan behera egon zen. Orduan erabaki zen Errumania eta Espainiako ordezkariek parte hartu behar zutela "Europako txapelketan".

Finalak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Urtea Txapelduna Txapeldunordea Emaitza
2003 Frantzia Castres Olympique Gales Caerphilly 40-12
2004 Frantzia Montpellier R.C. Italia Viadana 25-19
2005 Frantzia F.C. Auch Ingalaterra Worcester 23-10

Euskal taldeak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Baionako Avironen partidua Anoetako estadioan , 2011ko martxoaren 5a.

Euskal Herriko talde ezberdinek aukera izan dute Europako txapelketa hauetan parte hartzeko.

  • Biarritz Olympique
    • Europako txapelketa: 4 denboraldi (1997-98, 1998-99, 1999-2000, 2011-12)
      • Txapelduna: 2012
  • Aviron Bayonnais
    • Europako txapelketa: 11 denboraldi (2005-15 eta 2016-17)
      • Final laurdena: 2006
    • Europako ezkutua: denboraldi bat (2004-05)
      • Finalerdia: 2005
  • Bera Bera R.T.
    • Europako ezkutua: denboraldi bakar bat (2004-05)
      • Lehen itzulia: 2004-05

Bilboko finala[aldatu | aldatu iturburu kodea]

2018eko maiatzaren 11n
 Cardiff Blues Gales 31 – 30 Ingalaterra Gloucester Rugby San Mames, Bilbo
Ikusleak: 32.543
Epailea: Frantzia Jérôme Garcès
entseguak:
T. Williams (41')
G. Smith (54')
B. Scully (75')
gauzatzeak:
J. Evans (41')
G. Anscombe (55')
zigor kolpeak:
J. Evans (4', 15', 50')
G. Anscombe (78') 		entseguak:
H. Trinder (8')
M. Atkinson (37')
J. Hanson (58')
gauzatzeak:
B. Twelvetrees (9', 38', 59')
zigor kolpeak:
B. Twelvetrees (26', 40', 62')

Erreferentzia zerrenda[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  1. ↑ (Ingelesez) «Mapan agertzeko entsegua - Bizkaiko Hitza» Bizkaiko Hitza 2018-05-11 (Noiz kontsultatua: 2018-05-12).
  2. ↑ (Frantsesez) «Toulon 18-21 Biarritz : Terminé , Challenge Européen 2011-2012 - Finale , Rugby - L'Equipe.fr» www.lequipe.fr (Noiz kontsultatua: 2018-05-12).
  3. ↑ Vasca, EiTB Radio Televisión Pública. «Cardiff Blues Challenge Cupeko txapeldun, markagailua iraulita (31-30)» www.eitb.eus (Noiz kontsultatua: 2018-05-12).

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Ikus, gainera[aldatu | aldatu iturburu kodea]

"https://eu.wikipedia.org/w/index.php?title=European_Challenge_Cup&oldid=9446058"(e)tik eskuratuta