Katina Paxinou

Wikipedia, Entziklopedia askea
Katina Paxinou

Bizitza
JaiotzaPireo1900eko abenduaren 17a
Herrialdea Grezia
HeriotzaAtenas1973ko otsailaren 22a (72 urte)
Hobiratze lekuaAtenasko Lehen Hilerria
Heriotza moduaberezko heriotza: minbizia
Familia
Ezkontidea(k)Ioannis Paxinos (en) Itzuli  (1917 -  1923)
Alexis Minotis  (1940 -  1973ko otsailaren 22a)
Familia
Hezkuntza
HeziketaHill Memorial School (en) Itzuli
Conservatoire de Musique de Genève (en) Itzuli
Hizkuntzakgreziera
ingelesa
Ikaslea(k)
Jarduerak
Jarduerakaktorea, antzerki aktorea eta zinema aktorea
Enplegatzailea(k)National Theatre of Greece Drama School (en) Itzuli
Lan nabarmenak
Jasotako sariak

IMDB: nm0668093 Allocine: 3095 Allmovie: p55568 TCM: 149061 IBDB: 68516
Discogs: 2454717 Find a Grave: 8293098 Edit the value on Wikidata

Aikaterini Konstantopoulou, Katina Paxinou izenarekin ezagunagoa, (grezieraz: Κατίνα Παξινού; Pireo, 1900eko abenduaren 17a - Atenas, 1973ko otsailaren 22a) Greziako aktore tragiko ospetsua izan zen. Antzerkira bideratua zuen bere ibilbidea, baina nazioarteko ospea lortu zuen Hollywoodeko hainbat filmetan agertzeagatik. 1944an Oscar saria eta Urrezko Globoa irabazi zituen, eta izar bat jaso zuen Hollywoodeko ospearen pasealekuan .

XX. mendeko greziar [1] [2] aktore handia kontsideratuta, bidea ireki zien Melina Mercouri (1920-1994) eta Irene Papas (1926) aktoreen belaunaldiari.

Ibilbidea[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Batez ere antzerkian ibili zen. 1928an egin zuen debuta Atenasen Henry Batailleren Emakume biluzian eta 1930ean Greziako Antzoki Nazionalaren sortzaileetako bat izan zen. Sofoklesen Electra, Ibsenen Espektroak eta beste antzerki klasiko batzuei esker bere ospea sendotu zuen. Bidaide izan zuen bere senarra, Alex Minotis aktore eta zuzendaria.

Bigarren Mundu Gerran Londresen eta Estatu Batuetan bizi izan zen. Bere lehenengo filmagatik ( For Who the Bell Tolls, Ernest Hemingway- k eleberriaren egokitzapena Gary Cooper eta Ingrid Bergman-ekin batera ) Urrezko Globoa eta Oscar aktore onenaren Oscar saria irabazi zituen 1944an. [3] Halako saria eskuratzen zuen lehen aktore atzerritarra izan zen.

Hollywoodeko beste film batzuetan ere jardun zuen, hala nola Electra is in dourning, 1947an ( Rosalind Russell eta Michael Redgrave-rekin, Eugene O'Neill-en antzezlanean oinarrituta) eta The Inheritance ( Jean Simmonsekin ). 1955ean Orson Wellesen Mister Arkadin Europako koprodukzioan hartu zuen parte.

Broadwayko antzokietan Garai zekenak lana antzeztu zuen 1942an eta 1952an Klitemnestra pertsonaiarena egin zuen Sofoklesen Elektra eta Edipo antzezlanean. Federico García Lorcaren La casa de Bernarda Alba filmaren lehen produkzio ingelesa estreinatu zuen 1951n eta BBCrako Bodas de sangre 1959an.

1950ean Greziara itzuli zen eta han etengabe aritu zen oholtza gainean lanean, 1973an minbiziak jota hil zen arte.

Bertolt Brecht, Friedrich Dürrenmatt, Eugene O'Neill eta Euripidesen lanak antzeztu zituen, besteak beste.

1960-70 bitartean Europako zenbait filmetan jardun zuen, Luchino Viscontiren Rocco e i suoi fratelli lanean esaterako.

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]