Fauno: berrikuspenen arteko aldeak
t Robota: Testu aldaketa automatikoa (-{{HezkuntzaPrograma}} +{{HezkuntzaPrograma|Kultura klasikoa}}) |
No edit summary |
||
| 1. lerroa: | 1. lerroa: | ||
{{HezkuntzaPrograma|Kultura klasikoa}} |
{{HezkuntzaPrograma|Kultura klasikoa}} |
||
[[Fitxategi:Faun merse.jpg|thumb|Fauno, [[Pál Szinyei Merse]] [[hungariar]]rak margotua]] |
[[Fitxategi:Faun merse.jpg|thumb|Fauno, [[Pál Szinyei Merse]] [[hungariar]]rak margotua]] |
||
'''Fauno''' (latinezko |
'''Fauno''' (latinezko ''faunus'' hitzetik, bere aldetik antzinako grezierazko ''φαῦνος'', ''phaunos'' hitzetik datorrena) [[Erromatar mitologia|erromatar]] pertsonaia da. Baso eta oihanetako izpirituen pertsonifikazioa zen, artalde eta [[Artzain|artzainen]] zaindaria, eta [[Greziar|greziarren]] [[Pan]] jainkoaren parekoa. ''Lupercus'' (“otso”) deitura gaineratzen zaio maiz. Ahuntzaren adarrak eta apatsak dituzten basoetako izakiei egiten die erreferentzia. |
||
Faunoa zelai eta basoetako jainkoa zen, sailak babesten zituena, ugalkortasuna handitzen zuena eta piztiengandik babesten zituena. Jainko profetikotzat hartzen zen, basoetan entzuten ziren ahotsen bitartez edota ametsen bitartez komunikatzen zena; batzuetan amesgaiztoen errudun gisa ere hartzen zen. Izaera lizunarekin irudikatzen zen, etengabe basoko [[Ninfa|ninfei]] jarraika. Batzuetan baserritarren aurkako sorginkeriak bidali zitzakeela ere sinesten zen; haiek orduan, gorputza sendabelarrekin igurzten zuten. |
|||
== Erreferentziak == |
== Erreferentziak == |
||
11:58, 5 iraila 2019ko berrikusketa
Fauno (latinezko faunus hitzetik, bere aldetik antzinako grezierazko φαῦνος, phaunos hitzetik datorrena) erromatar pertsonaia da. Baso eta oihanetako izpirituen pertsonifikazioa zen, artalde eta artzainen zaindaria, eta greziarren Pan jainkoaren parekoa. Lupercus (“otso”) deitura gaineratzen zaio maiz. Ahuntzaren adarrak eta apatsak dituzten basoetako izakiei egiten die erreferentzia.
Faunoa zelai eta basoetako jainkoa zen, sailak babesten zituena, ugalkortasuna handitzen zuena eta piztiengandik babesten zituena. Jainko profetikotzat hartzen zen, basoetan entzuten ziren ahotsen bitartez edota ametsen bitartez komunikatzen zena; batzuetan amesgaiztoen errudun gisa ere hartzen zen. Izaera lizunarekin irudikatzen zen, etengabe basoko ninfei jarraika. Batzuetan baserritarren aurkako sorginkeriak bidali zitzakeela ere sinesten zen; haiek orduan, gorputza sendabelarrekin igurzten zuten.
Erreferentziak
 |
Wikimedia Commonsen badira fitxategi gehiago, gai hau dutenak: Fauno  |
| Jainko-jainkosak |  | |
|---|---|---|
| Jainko-jainkosa abstraktuak | ||
| Kondairazko fundatzaileak | ||
| Testuak | ||
| Ohiturak | ||
| Ikus, gainera | ||
|
Artikulu hau mitologiari buruzko zirriborroa da. Wikipedia lagun dezakezu edukia osatuz. |