Frantziako errugbi selekzioa

Frantziako errugbi selekzioa
Izengoitia	Oilarraren XV-a, ; les Bleus, les Coqs, ; les Tricolores
Elkartea	Fédération Française de Rugby
Estadioa	Stade de France, Paris (80.430)
Hautatzailea	Fabien Galthié
Kapitaina	Antoine Dupont
Partida gehien	Fabien Pelous (118)
Puntu gehien	Frédéric Michalak (436)
Entsegu gehien	Serge Blanco (38)
	Lehenbizikoa
	Bigarrena
Lehenbiziko partida
	Frantzia 8-38 Zeelanda Berria; Paris, 1906ko urtarrilak 1
Garaipenik handiena
	Frantzia 87-10 Namibia; Paris, 2007ko irailak 16
Porrotik handiena
	Zeelanda Berria 61-10 Frantzia; Wellington, Zeelanda Berria, 1997ko ekainak 9
Munduko Errugbi Kopa
Parte hartzeak	10 (aurrenekoa 1987an)
Posturik onena	Txapeldunordea (1987, 2003 eta 2011n)
Sei Nazioen Txapelketa
Parte hartzeak	95
Posturik onena	26 garaipen (10 Slam Nagusi)

Artikulu hau Frantziako gizonezkoen selekzioari buruzkoa da; emakumeen selekzioa gaitzat duena beste hau da: «Frantziako emakumezkoen errugbi selekzioa»

Frantziako errugbi selekzioa Frantziaren ordezkaria da gizonezkoen errugbi partida ofizialetan, hala nola, Munduko Errugbi Kopan, Sei Nazioen Txapelketan eta test-partidetan. 1910ean hasi zen britainiar taldeekin lehian Bost Nazioen Txapelketan, eta 1954an irabazi zuen lehenbiziko titulua. Ordutik aurrera, garaipen gehien lortu dituen taldea da.

Historia

1872an, britainiar merkatariek Frantziako lehenbiziko errugbi taldea sortu zuten Le Havreko portuan: Le Havre Athletic Club. Ondoren, Parisen eta inguruetan sortu ziren taldeak, eta herrialdearen hego-mendebaldean geroago. 1892an jokatu zen Frantziako lehenbiziko txapelketa.^[1] 1906an, Zeelanda Berriak bira egin zuen Europan zehar, eta Frantziak selekzioa osatu zuen haien aurka jokatzeko. Partida Parisko Parc des Princesen izan zen, eta etxekoek 38-8 galdu zuten.^[2]

1910an, Home Nations torneoan parte hartzera onartua izan zen; harrezkero, Five Nations ("Bost Nazioak") izena hartu zuen txapelketak. Hurrengo urtean erdietsi zuen Oilarraren hamabostekoak nazioarteko lehenbiziko garaipena, 16 eta 15, Eskoziaren aurka, Colombesko estadio mitikoan.^[3] Lehen Mundu Gerrak erabat eten zuen kirolaren garapena; errugbilari gehienak mobilizatuak izan ziren, eta anitzek galdu zuten bizia gudu zelaietan, selekzioko 23 jokalarik barne.^[4]

Gerra Handia amaiturik, 1920an berriz ekin zitzaion Bost Nazioen Txapelketari. Urte hartan bertan, Frantziak aurreneko aldiz lortu zuen partida bat etxetik kanpo irabaztea, Irlanda 7 eta 15 garaitu batzuen Dublingo Lansdowne Roaden.^[5] Bai 1920an, bai 1924an, errugbia kirol olinpikoa izan zen, eta bietan Frantziako selekzioak zilarrezko domina lortu zuen. Baina, hamarkadako arrakastarik handienetako bat 1927ko apirilaren 2an iritsi zen, Ingalaterra 3 eta 0 mendean hartu zuelarik, Adolphe Jauregi baxenafarra kapitaina zela.^[6]

1931n, Bost Nazioen Txapelketatik kanporatua izan zen, Frantziako ligan jokalari profesionalak zeudela argudiatuta. Horretaz gain, bortizkeria ere egotzi zitzaien frantziar errugbilariei. Beraz, hamarkada osoan ez zuen britainiar taldeen kontra jokatu. 1939an berriz onartua izan arren, 1940tik 1947ra txapelketa bertan behera geratu zen, Bigarren Mundu Gerraren eraginez.^[7]^[8]

1950eko hamarkadan, Frantziako errugbiak jauzi kualitatiboa eman zuen. 1951ko otsailaren 24an, lehenbiziko aldiz garaitu zuen Ingalaterra Twickenhamen, 3 eta 11.^[9] 1954an, All Blacksak hartu zituen mendean, Jean Praten entsegu bati esker.^[10] Urte berean, Bost Nazioen Txapelketa irabazi zuen, Gales eta Ingalaterrarekin berdindurik. 1955ekoan, berriz, Galesekin partekatu zuen garaipena. 1958an, oso bira arrakastatsua egin zuen Hegoafrikan barrena; Springboken kontrako lehenbiziko partida berdindu zuen (3-3)^[11] eta bigarrena irabazi, 5 eta 9, Ellis Parken.^[12]

Hurrengo urteak ere emankorrak izan ziren, 1959an, 1960an,^{[oh 1]} 1960an eta 1961ean Bost Nazioen Txapelketa irabazi baitzuen. Talentu handiko jokalariak elkartu zituen garai hartako selekzioak, hala nola, Lucien Mias, Christian Darrouy, Pierre Albaladejo, Guy eta André Boniface anaiak, edota Michel Zelaia biarriztarra. Urte batzuetako lehortearen ondoren, 1967koa, 1968koa (Grand Slamarekin) eta 1970koa ere bereganatu zituen. Selekzioaren estiloa erabat aldatua zen orduko, fisikoago bilakatua, Christian Carrère, Walter Spanghero, Benoît Dauga edota Guy Camberaberoren eskutik.^[13]

1970eko hamarkadan, Galesko selekzioa izan zen jaun eta jabe Bost Nazioen Txapelketan. Hala ere, Frantziak maila handiko jokalariak zeuzkan, hala nola, Jean-Pierre Rives eta Jean-Claude Skrela hirugarren lerrokoak, Jo Maso erdikoa eta Jean-Michel Aguirre atzelaria. Jacques Fouroux kapitaina zela, Grand Slama irabazi zuen 1977an; txapelketa hartan 15 jokalari besterik ez zuen erabili Jean Desclaux hautatzaileak, eta taldeak entsegu bakarra lortu zuen.^[13] 1979ko uztailaren 14an, berriz, garaipen historikoa lortu zuen All Blacksen aurka, aurrenekoa Zeelanda Berrian, 19 eta 24.^[14]

1980ko hamarkada oparoa izan zen Frantziako taldearetzat. Jacques Fouroux hautatzaile enblematikoak zuzendurik, sei aldiz irabazi zuen Bost Nazioen Txapelketa: 1981,^[15] 1983 (Irlandarekin), 1986 (Eskoziarekin), 1987, 1988 (Galesekin) eta 1989an, bi Grand Slam barne (1981 eta 1987). Eraginkorra ez ezik, jokatzeko era ziraragarria zen, paregabeko belaunaldi bati esker:^[13] Didier Camberabero, Patrice Lagisquet, Pierre Berbizier, Serge Blanco, Philippe Sella... 1987ko Munduko Errugbi Kopako finalera iritsi zen,^[16] baina Zeelanda Berriak 29 eta 9 garaitu zuen.

1990eko hamarkadan, lehia estua izan zuen Ingalaterrarekin Europako talde nagusia izateko. Jean-Claude Skrela entrenatzaile zelarik, bai 1997an, bai 1998an, Grand Slama irabazi zuen. 1999an, bigarren aldiz iritsi zuen Munduko Errugbi Kopako finala, finalaurrekoan Zeelanda Berriari 43 eta 31 irabazita; finalean, ordea, Australiak garaitu zuen (35-12).^[17] 1999ko Munduko Koparen ostean, Bernard Laportek ordeztu zuen Skrela. Harekin, beste bi Grand Slam eskuratu zituen taldeak, 2002an eta 2004an.^[18]

Taldean, bestek beste, Morgan Parra, Thierry Dusautoir eta Imanol Hariñordoki zeudela, Frantziak bere bederatzigarren Grand Slama irabazi zuen 2010ean, eta 2011n Munduko Errugbi Kopako finalista izan zen hirugarren aldiz.^[19] Horren ondoan, krisialdi luzea izan zuen selekzioak, eta 2022 arte ez zuen berriz Sei Nazioen Txapelketa irabazi.

Uniformea





1906-1912





1915 aldean





1960





1970





1985–86





1987





1991





1995





1999–2001





2003–2005





2007–2009





2010–2011





2011–2012





2015–2016





2019–2020





2021–2022





2023-2024

Palmaresa

Munduko Errugbi Kopa

Urtea

Postua

J

I

B

G

AT

KT

1987

Finalista

6

4

1

215

113

1991

Final laurdenak

4

3

0

1

92

44

1995

Hirugarrena

6

5

0

1

184

87

1999

Finalista

6

5

0

1

210

144

2003

Laugarrena

7

5

0

2

267

155

2007

Laugarrena

7

4

0

3

227

103

2011

Finalista

7

4

0

3

159

124

2015

Final laurdenak

5

3

0

2

133

125

2019

Final laurdenak

4

3

0

1

98

71

2023

Final laurdenak

5

4

0

1

238

61

Denera

57

40

1

16

1823

1027

Irabazlea Finalista Hirugarrena Laugarrena

Sei Nazioen Txapelketa

	Ingalaterra	Frantzia	Irlanda	Italia	Eskozia	Gales
Parte-hartzeak	130	96	132	27	132	132
Bakarkako garaipenak (garaipen partekatuak)
Home Nations	5 (4)	—	4 (3)	—	9 (2)	7 (3)
Bost Nazioak	17 (6)	12 (8)	6 (5)	—	5 (6)	15 (8)
Sei Nazioak	7	7	6	0	0	6
Denera	29 (10)	19 (8)	16 (8)	0 (0)	14 (8)	28 (11)
Slam Nagusiak
Home Nations	—	—	—	—	—	2^{[oh 2]}
Bost Nazioak	11	6	1	—	3	6
Sei Nazioak	2	4	3	0	0	4
Denera	13	10	4	0	3	12
Koroa hirukoitzak
Home Nations	5	—	2	—	7	6
Bost Nazioak	16	—	4	—	3	11
Sei Nazioak	5	—	9	—	0	5
Denera	26	—	13	—	10	22
Zurezko Koilarak
Home Nations	7	—	10	—	5	6
Bost Nazioak	10	12	15	—	15	10
Sei Nazioak	0	1	0	18	4	2
Denera	17	13	25	18	24	20

Txapelduna (19): 1959, 1961, 1962, 1967, 1968, 1977, 1981, 1987, 1989, 1993, 1997, 1998, 2002, 2004, 2006, 2007, 2010, 2022, 2025.
Txapeldun elkarbanatua (8): 1954, 1955, 1960, 1970, 1973, 1983, 1986, 1988.
Slam nagusia (10): 1968, 1977, 1981, 1987, 1997, 1998, 2002, 2004, 2010, 2022.
Le Crunch (11): 2002, 2004, 2005, 2006, 2010, 2014, 2018, 2020, 2022, 2023, 2024.
- Ingalaterra 15 - Frantzia 11
Giuseppe Garibaldi Trofeoa (16): 2007, 2008, 2009, 2010, 2012, 2014, 2015, 2016, 2017, 2018, 2019, 2020, 2021, 2022, 2023, 2025.
- Frantzia 16 - Italia 2
Auld Alliance Trophy (5): 2019, 2022, 2023, 2024, 2025
- Frantzia 5 - Eskozia 3

Europako Nazioen Kopa

Txapelduna (25): 1936, 1937, 1938, 1952, 1954, 1966, 1967, 1968, 1970, 1971, 1972, 1973, 1974, 1976, 1978, 1979, 1980, 1982, 1984, 1985, 1987, 1989, 1990, 1992, 1994.
Txapeldunordea (4): 1969, 1975, 1977, 1997.

Olinpiar Jokoetako txapelketa

Txapelduna (1): 1900.
Txapeldunordea (2): 1920, 1924.

Jokalarien errekorrak

Partida gehien

#	Jokalaria	Postua	Urteak	Partidak
1	Fabien Pelous	bigarren lerroko	1995–2007	118
2	Philippe Sella	erdiko	1982–1995	111
3	Raphaël Ibañez	orpokatzaile	1996–2007	98
4	Serge Blanco	atzelari	1980–1991	93
4	Gaël Fickou	erdiko	2013–	93
6	Olivier Magne	hirugarren lerroko hegal	1997–2007	89
7	Damien Traille	erdiko, atzelari	2001–2011	86
8	Nicolas Mas	harroin	2003–2015	85
9	Sylvain Marconnet	harroin	1998–2011	84
10	Dimitri Szarzewski	orpokatzaile	2004–2015	83
11	Imanol Hariñordoki	hirugarren lerroko	2002–2012	82
11	Louis Picamoles	hirugarren lerroko erdiko	2008–2019	82

2024ko azaroaren 22an eguneratua. Partida ofizialak bakarrik.

Entsegu gehien

#	Izena	Postua	Urteak	J	En
1	Serge Blanco	atzelari	1980–1991	93	38
2	Damian Penaud	erdiko, hegaleko	2017–	53	36
3	Vincent Clerc	hegaleko	2002–2013	67	34
4	Philippe Saint-André	hegaleko	1990–1997	69	32
5	Philippe Sella	erdiko	1982–1995	111	30
6	Philippe Bernat-Salles	hegaleko	1992–2001	41	26
6	Émile Ntamack	atzelari, hegaleko	1994–2000	46	26
8	Christophe Dominici	hegaleko	1998–2007	67	25
9	Christian Darrouy	hegaleko	1957–1967	40	23
9	Aurélien Rougerie	erdiko, hegaleko	2001–2012	76	23

2024ko azaroaren 22an eguneratua. Partida ofizialak bakarrik.

Tanto gehien

#	Izena	Postua	Urteak	J	T	En	Tr	Zk	Dr
1	Frédéric Michalak	zabaltzaile	2001–2015	77	10	61	79	9	436
2	Christophe Lamaison	erdiko, zabaltzaile	1996–2001	37	2	59	78	6	380
3	Thomas Ramos	atzelari	2019-	39	5	78	65	1	379
4	Dimitri Yachvili	uztartze-erdilari	2002–2012	61	2	51	85	2	373
5	Morgan Parra	uztartze-erdilari	2008–2019	71	3	47	86	1	370
6	Thierry Lacroix	zabaltzaile, erdiko	1989–1997	43	6	32	89	2	367
7	Didier Camberabero	zabaltzaile	1982–1993	36	12	48	59	11	354
8	Gérald Merceron	uztartze-erdilari, zabaltzaile	1999–2003	32	3	36	57	3	267
9	Jean-Pierre Romeu	zabaltzaile	1972–1977	34	4	27	56	9	265
10	Thomas Castaignède	atzelari, zabaltzaile	1995–2007	54	18	42	21	5	252
11	Serge Blanco	atzelari	1980–1991	93	38	6	21	2	233

2024ko azaroaren 22an eguneratua. Partida ofizialak bakarrik.

Erreferentziak

↑ History of rugby in France. terrynorm.ic24.net (kontsulta data: 2023-9-19).
↑ 1er janvier 1906: «Pouvons-nous compter sur vous?». Club de rugby Les Nomades, archive.wikiwix.com (kontsulta data: 2023-9-19).
↑ 2 janvier 1911: la première victoire du XV de France. dailymotion.com (kontsulta data: 2023-9-21).
↑ Le rugby et la Grande Guerre. lemonde.fr (kontsulta data: 2023-9-21).
↑ Tournoi des Cinq Nations 1920, 4ème journé. equipe-france.fr (kontsulta data: 2023-9-21).
↑ Perrono, Thomas. Le premier Crunch victorieux: le jour où le XV de France a réussi à battre le XV d’Angleterre. enenvor.fr (kontsulta data: 2023-9-21).
↑ Dhers, Gilles. 1931: violence, amateurisme marron, la France exclue du Tournoi des cinq nations. liberation.fr (kontsulta data: 2023-9-21).
↑ 1931 - La France exclue du Tournoi. aslagnyrugby.net (kontsulta data: 2023-9-21).
↑ 1951-1960: La France parmis les Grands. Ligue Nationale de Rugby, archive.wikiwix.com (kontsulta data: 2023-9-22).
↑ New Zealand vs France, 27 February 1954. stats.allblacks.com (kontsulta data: 2023-9-22).
↑ 26 July 1958, South Africa vs France. Springbok Rugby Hall of Fame, genslin.us (kontsulta data: 2023-9-22).
↑ 16 August 1958, South Africa vs France. Springbok Rugby Hall of Fame, genslin.us (kontsulta data: 2023-9-22).
↑ ^a ^b ^c de la Calle, Fermín. El «rugby champagne» frente al «rugby Rambo», una dicotomía francesa. sport.jotdown.es (kontsulta data: 2023-9-24).
↑ New Zealand vs France, New Zealand, 14 July 1979. All Blacks, archive.wikiwix.com (kontsulta data: 2023-9-24).
↑ Bourniquel, David. Histoire de grand chelem - 1981, la renaissance d’une grande nation de rugby. rugbyrama.fr (kontsulta data: 2023-9-26).
↑ Corbet, Thomas. Les matchs qui ont marqué l'histoire du XV de France en Coupe du monde : Australie 1987. actu.fr (kontsulta data: 2023-9-26).
↑ Alduntzin, Koldo. Australiak bigarren Kopa. Euskaldunon Egunkaria, 1999ko azaroak 7, CC BY-SA 4.0, berria.eus (kontsulta data: 2023-9-28).
↑ Alduntzin, Koldo. Azken bi urteotako lanari esker. Berria, 2004ko martxoak 30, CC BY-SA 4.0, berria.eus (kontsulta data: 2023-9-28).
↑ Zabaleta, Eneritz. Herri oso bat 'All Blacks'-ekin. Berria, 2011ko urriak 25, CC BY-SA 4.0, berria.eus (kontsulta data: 2023-9-29).

Oharrak

↑ Ingalaterrarekin berdindua.
↑ Galesi 1908ko eta 1909ko Slam Nagusiak aitortzen zaizkio; izan ere, Frantzia 1910 arte txapelketan onartua izan ez bazen ere, aurreko bi urteetan Galesko selekzioak, Koroa hirukoitza irabazteaz gain, Frantziari nagusitu zitzaion torneotik kanpo.

Kanpo estekak

(Frantsesez) Frantziako Errugbi Federazioa

Datuak: Q518116
Multimedia: France national rugby union team / Q518116

[1] History of rugby in France. terrynorm.ic24.net (kontsulta data: 2023-9-19).

[2] 1er janvier 1906: «Pouvons-nous compter sur vous?». Club de rugby Les Nomades, archive.wikiwix.com (kontsulta data: 2023-9-19).

[3] 2 janvier 1911: la première victoire du XV de France. dailymotion.com (kontsulta data: 2023-9-21).

[4] Le rugby et la Grande Guerre. lemonde.fr (kontsulta data: 2023-9-21).

[5] Tournoi des Cinq Nations 1920, 4ème journé. equipe-france.fr (kontsulta data: 2023-9-21).

[6] Perrono, Thomas. Le premier Crunch victorieux: le jour où le XV de France a réussi à battre le XV d’Angleterre. enenvor.fr (kontsulta data: 2023-9-21).

[7] Dhers, Gilles. 1931: violence, amateurisme marron, la France exclue du Tournoi des cinq nations. liberation.fr (kontsulta data: 2023-9-21).

[8] 1931 - La France exclue du Tournoi. aslagnyrugby.net (kontsulta data: 2023-9-21).

[9] 1951-1960: La France parmis les Grands. Ligue Nationale de Rugby, archive.wikiwix.com (kontsulta data: 2023-9-22).

[10] New Zealand vs France, 27 February 1954. stats.allblacks.com (kontsulta data: 2023-9-22).

[11] 26 July 1958, South Africa vs France. Springbok Rugby Hall of Fame, genslin.us (kontsulta data: 2023-9-22).

[12] 16 August 1958, South Africa vs France. Springbok Rugby Hall of Fame, genslin.us (kontsulta data: 2023-9-22).

[c-14] Calle, Fermín. El «rugby champagne» frente al «rugby Rambo», una dicotomía francesa. sport.jotdown.es (kontsulta data: 2023-9-24).

[15] New Zealand vs France, New Zealand, 14 July 1979. All Blacks, archive.wikiwix.com (kontsulta data: 2023-9-24).

[16] Bourniquel, David. Histoire de grand chelem - 1981, la renaissance d’une grande nation de rugby. rugbyrama.fr (kontsulta data: 2023-9-26).

[17] Corbet, Thomas. Les matchs qui ont marqué l'histoire du XV de France en Coupe du monde : Australie 1987. actu.fr (kontsulta data: 2023-9-26).

[18] Alduntzin, Koldo. Australiak bigarren Kopa. Euskaldunon Egunkaria, 1999ko azaroak 7, CC BY-SA 4.0, berria.eus (kontsulta data: 2023-9-28).

[19] Alduntzin, Koldo. Azken bi urteotako lanari esker. Berria, 2004ko martxoak 30, CC BY-SA 4.0, berria.eus (kontsulta data: 2023-9-28).

[20] Zabaleta, Eneritz. Herri oso bat 'All Blacks'-ekin. Berria, 2011ko urriak 25, CC BY-SA 4.0, berria.eus (kontsulta data: 2023-9-29).

[13] Ingalaterrarekin berdindua.

[21] Galesi 1908ko eta 1909ko Slam Nagusiak aitortzen zaizkio; izan ere, Frantzia 1910 arte txapelketan onartua izan ez bazen ere, aurreko bi urteetan Galesko selekzioak, Koroa hirukoitza irabazteaz gain, Frantziari nagusitu zitzaion torneotik kanpo.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[oh 1]

[13]

[14]

[15]

[16]

[17]

[18]

[19]

[oh 2]

i e a Munduko errugbi selekzio nagusiak
Ipar Hemisferioa	Eskozia — Frantzia — Gales — Ingalaterra — Irlanda — Italia *British and Irish Lions
---------------
Hego Hemisferioa	Argentina — Australia — Hegoafrika — Zeelanda Berria