Frantziako hizkuntzak

Wikipedia, Entziklopedia askea
Frantziako hizkuntzen jatorrizko hedapena

Frantziako hizkuntzak ugari dira, gero eta ugariago etorkinei esker. Hala ere, Estatuak frantsesa mantentzen du mintzaira ofizial bakartzat, eskualdeetako hizkuntzak egoera oso gutxituan utziz eta arriskupean.

Metropolikoak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Itsasoz harandikoak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Grande Terre: nyelâyua, kumaka, caaca, yuaga, jawea, nemia, fwâia, pijea, pwaameia, pwapwâa, Voh-Koné-ko hizkuntza, cèmuhia, paicîa, ajiëa, arhâa, arhöa, ôrôêa, nekua, sîchëa, tîrîa, xârâcùùa, xaragurèa, drubéa, numèèa
Loyauté uharteetan: nengonea, drehua, iaaia, fagauvea
  • Frantziar Polinesia: tahitiera, marquisiera, Tuamotuko mangareviera, Ra’ivavae, Rapa hizkuntzak
  • Wallis eta Futuna uharteak: wallisiera eta futuniera
  • Mayotte: mahoresa, Mayotteko malgaxa.

Azken urteetan iritsitakoak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Etorkinek azken urteetan eramandako hainbat hizkuntza ere mintzatzen dira Frantzian:

Ikus, gainera[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]