Edukira joan

Norvegiera

Wikipedia, Entziklopedia askea
Norvegiera
norsk
Datu orokorrak
Lurralde eremuaNorvegia
Hiztunak4,7 milioi
Rankinga107
OfizialtasunaNorvegia
UNESCO sailkapena1: ziurra
AraugileaSpråkrådet (Norvegieraren Kontseilua)
Hizkuntza sailkapena
giza hizkuntza
indoeuropar hizkuntzak
germaniar hizkuntzak
ipar-germaniar hizkuntzak
Informazio filologikoa
Hizkuntza-tipologiasubjektu aditza objektua, V2 hizkuntza, nominatibo-akusatibo hizkuntza, hizkuntza azentuala, hizkuntza malgukaria, hizkuntza sintetikoa, adjective-noun (en) Itzuli, azentua eta pitch accent (en) Itzuli
Denbora gramatikalakorainaldia, lehenaldia eta geroaldia
Genero gramatikalakgenero maskulinoa, genero femeninoa, genero neutroa eta genero komuna
Kasu gramatikalaknominatiboa, akusatiboa, genitiboa eta datiboa
Alfabetoalatindar alfabetoa
Hizkuntza kodeak
ISO 639-1no
ISO 639-2nor
ISO 639-3nor
Ethnologuenor
Glottolognorw1258
Wikipediano
ASCL1503
Linguist Listnor
IETFno

Norvegiera (norsk) germaniar hizkuntza da, Norvegiako ofiziala: mendebaleko eskandinaviarren azpitaldekoa da eta suedierarekin eta danierarekin antz handia du.

Bi idaztarau ditu: bokmål («liburu hizkuntza») eta nynorsk («norvegiera berria»). Norvegiarrek bi idaztarauak ikasten dituzte, baina praktikan % 85-90 inguruk lehenengoa erabiltzen du, batez ere hiriko inguruetan: 2000an testuen % 92 bokmålez argitaratu ziren.

Norvegiera (emakume bat)
Norvegiera (gizon bat)

Herrialdearen eskualdeen artean eragozpen naturalak daudenez –mendi garaiak, adibidez–, hizkuntzaren dialektoen lexikoan, gramatikan eta joskeran ezberdintasun handiak hauteman daitezke.

Bost multzo nagusi daude: iparraldeko norvegiera (nordnorsk), Trøndelagekoa (trøndersk), erdialdekoa (innlandsmål), mendebalekoa (vestnorsk) eta ekialdekoa (østnorsk).

Norvegiera Eskandinaviako hizkuntza bat da (germaniar hizkuntzen kidea), daniera, suediera, islandiera eta faroerarekin batera. Antzinako eskandinavieratik datoz gaur egun iparraldeko herrialde haietan hitz egiten diren hizkuntzak. Beren bidaietan bikingoek Europan zehar zabaldu zuten antzinako hizkuntza hura, baita Errusiaraino ere.

Danimarka eta Norvegiako Erresumako (1536-1814) garaian daniera ofiziala zen. Hiri inguruetan eta goi-mailako jendearen artean ohikoa zen danieraz hitz egitea, norvegierazko doinuaz eta bertako aldaerak erabiliz, bien arteko nahasketa eginik, alegia. Bi herrialdeak banatu zirenean, daniera-norvegiera eredu hori mintzaira ofizial moduan geratu zen eta apurka-apurka bilakatuz joan zen, bertako osagaiak harturik. Hizkuntza eredu hartaz baliaturik, Henrik Ibsenek, norvegiar idazlerik emankorrenak eta ospetsuenak, XIX. mendeko bigarren erdialdean bere lanik ezagunenak argitaratu zituen.

XX. mendearen hasieran idatzizko eredu propioa egiteko lan handia egin zen. Hastapenetan, daniera-norvegieraren ondorengoa riksmål izan zen, baina 1929tik aurrera eredu estandar ofiziala bokmål da. Garai hartan bertan, norvegierazko hiru idazlek Nobel Saria eskuratu zuten: Bjørnstjerne Bjørnsonek (1903), Knut Hamsunek (1920) eta Sigrid Undsetek (1928). 1933an Norsk rikskringkasting (NRK) sortu zuten, hau da, irrati eta telebista konpainia publikoa.

1951n Thor Heyerdahlen Kon-Tikik hizkuntza horretan egindako film batek lehen aldiz irabazi zuen Oscar saria, dokumental onenaren kategorian.

Azkenik, Norvegieraren Kontseilua (Norsk språkråd) lanean jardun zen 1974tik 2005era. Urte hartan, Norvegiako Hizkuntzaren Kontseiluak ordezkatu zuen (Språkrådet).

Ikus, gainera

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Kanpo estekak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]