Amoniako
Amoniako | |
---|---|
Formula kimikoa | NH3 |
SMILES kanonikoa | 2D eredua |
MolView | 3D eredua |
Konposizioa | Nitrogeno eta hidrogeno |
Azido konjokatua | amonio |
Base konjokatua | amida ioi |
Aurkitzailea | Joseph Priestley |
Eponimoa | Zeus Ammon (en) |
Mota | pnictogen hydride (en) |
Ezaugarriak | |
Dentsitatea | 0,7625 kg/m³ (0 °C, gas) |
Soinuaren abiadura | 415 m/s (0 °C, gas) |
Azidotasuna (pKa) | 9,21 |
Disolbagarritasuna | 34 g/100 g (ur, 20 °C) |
Momentu dipolarra | 1,471 D |
Fusio-puntua | −77,74 °C −78 °C |
Irakite-puntua | −33,4 °C −33 °C (760 Torr) −33,33 °C (101,325 kPa) |
Entropia molar estandarra | 192,5 J/(mol K) |
Fusio-entalpia | 1,471 D |
Formazio entalpia estandarra | −45,94 kJ/mol |
Lurrun-presioa | 8,5 atm (20 °C) |
Masa molekularra | 17,026549096 Da |
Erabilera | |
Rola | primary metabolite (en) |
Arriskuak | |
NFPA 704 | |
Lehergarritasunaren beheko muga | 15 vol% |
Lehergarritasunaren goiko muga | 28 vol% |
Gutxieneko dosi hilgarria | ikusi
|
Batezbesteko dosi hilgarria | ikusi
|
Autoignizio tenperatura | 651 °C |
Denboran ponderatutako esposizio muga | 18 mg/m³ (10 h, baliorik ez) 35 mg/m³ (8 h, Ameriketako Estatu Batuak) 25 ppm (, Egipto, Australia, India, Japonia, Hego Korea, Mexiko, Zeelanda Berria, Norvegia, Peru, Suedia, Turkia, Erresuma Batua) 20 ppm (, Austria, Belgika, Danimarka, Finlandia, Alemania, Islandia) 14 mg/m³ (, Europako Batzordea, Hungaria, Herbehereak) 10 ppm (, Frantzia) 20 mg/m³ (, Polonia) 50 ppm (, Thailandia, Filipinak) |
Denbora laburreko esposizio muga | 27 mg/m³ (Polonia) 35 ppm (Australia, India, Hego Korea, Mexiko, Zeelanda Berria, Peru) 50 ppm (Belgika, Finlandia, Islandia, Suedia) 36 mg/m³ (Europako Batzordea, Hungaria) 20 ppm (Frantzia) 20 mg/m³ (Errusia) |
IDLH | 210 mg/m³ eta 300 ppm |
Berokuntza globalerako gaitasuna | 0 |
Eragin dezake | ammonia exposure (en) |
Identifikatzaileak | |
InChlKey | QGZKDVFQNNGYKY-UHFFFAOYSA-N |
CAS zenbakia | 7664-41-7 |
ChemSpider | 217 |
PubChem | 222 |
Reaxys | 3587154 |
Gmelin | 16134 |
ChEBI | 79 |
ChEMBL | CHEMBL1160819 |
NBE zenbakia | 1005 |
RTECS zenbakia | BO0875000 |
ZVG | 1100 |
DSSTox zenbakia | BO0875000 |
EC zenbakia | 231-635-3 |
ECHA | 100.028.760 |
CosIng | 31839 |
MeSH | D000641 |
RxNorm | 1299884 |
Human Metabolome Database | HMDB0000051 |
KNApSAcK | C00007267 |
UNII | 5138Q19F1X |
NDF-RT | N0000022607 |
KEGG | D02916 eta C00014 |
PDB Ligand | NH3 |
ASHRAE | 717 |
Amoniakoa (NH3) nitrogenozko atomo batez eta hidrogenozko hiru atomoz osatutako konposatu kimikoa da. Ur-disoluzio batean, base baten lana egin dezake ioi amonioa (NH4+) sortzeko.
Jatorria
[aldatu | aldatu iturburu kodea]Amoniakoa naturan kantitate nabarmenetan aurkitzen den konposatu kimiko bat da, animalia eta landare jatorriko substantzia nitrogenatuetatik sortzen dena. Amoniakoa eta amonio-gatzak kantitate txikian aurkitzen dira euri-uretan[1].
Marten, Jupiterren, Saturnon, Uranon, Neptunon eta Plutonen ere aurkitzen da[2].
Ekoizpena
[aldatu | aldatu iturburu kodea]Industria kimikoko produktu garrantzitsuenetako bat da. 2018an amoniakoaren ekoizpen industrial globala 175 milioi tonakoa izan zen[3], eta 2021ean 236 milioi tonakoa[4]. 2018ko datuen arabera, munduko amoniakoaren %28,5 Txinan ekoizten da, %10,3 Errusian, %9,1 AEBetan eta %6,7 Indian[3]. Gaur egun ekoizten den amoniakoaren %90 nekazaritzarako ongarriak sortzeko erabiltzen da. Horrez gain, hondakinen tratamendurako, zelulosaren eta paperaren industriarako, garbiketa produktuak sortzeko eta lehergaiak egiteko erabilgarria da[5].
Amoniakoaren ekoizpen masiboan Haber-Bosch prozesua erabiltzen da[5][6]:
N2 + 3 H2 → 2 NH3, ΔH° = −91.8 kJ/mol
Toxikotasuna
[aldatu | aldatu iturburu kodea]Amoniakoa oso toxikoa da uretako animalientzat, eta horregatik ingurumenarentzat arriskutsu gisa sailkatuta dago[7]. Ez da hain toxikoa ugaztun gehienentzat[8] eta landareentzat[9]. Tabakoaren kearen osagaietako bat da[10].
Pisuaren
araberako kontzentrazioa |
Molartasuna | Masa/bolumena | Piktogramak | Giza osasunerako
eta ingurumenerako arriskuak |
---|---|---|---|---|
% 5-10 | 2,87-5,62 mol/L | 48,9-95,7 g/L | H314: Larruazaleko erredura larriak eta begietako kalteak eragiten ditu | |
% 10-25 | 5,62-13,29 mol/L | 95,7–226,3 g/L | H314: Larruazaleko erredura larriak eta begietako kalteak eragiten ditu.
H335: Arnas narritadura eragin dezake. H400: Oso toxikoa uretako bizidunentzat. | |
> %25 | >13,29 mol/L | >226,3 g/L | H314: Larruazaleko erredura larriak eta begietako kalteak eragiten ditu.
H335: Arnas narritadura eragin dezake. H400: Oso toxikoa uretako bizidunentzat. H411: Toxikoa uretako bizidunentzat, efektu iraunkorrak ditu. |
Amoniakoaren eginkizuna sistema biologikoetan
[aldatu | aldatu iturburu kodea]Amonio ioiak animalien metabolismoaren hondakin toxikoak dira. Arrainetan eta uretako ornogabeetan, zuzenean uretara kanporatzen da. Ugaztunetan, marrazoetan eta anfibioetan, urea bihurtzen da, modu eraginkorragoan gorde daitekeena. Hegaztietan, narrastietan eta lurreko barraskiloetan, azido uriko bihurtzen da, solidoa dena eta, beraz, ur-galera minimoarekin kanpora daitekeena[11].
Erreferentziak
[aldatu | aldatu iturburu kodea]- ↑ (Ingelesez) Chisholm, Hugh. (1911). «Ammonia» in: Encyclopædia Britannica. 1 Cambridge University Press, 861-863 or..
- ↑ (Ingelesez) Murdin, P. (2001). Encyclopedia of Astronomy & Astrophysics. CRC Press, 702 or. ISBN 9781000523034..
- ↑ a b (Ingelesez) Mineral Commodity Summaries 2020. USGS, 117 or. doi: . ISBN 978-1-4113-4362-7..
- ↑ (Ingelesez) Fernández, Lucía. (2022). «Production capacity of ammonia worldwide from 2018 to 2021, with a forecast for 2026 and 2030» Statista.
- ↑ a b Iztueta Olano, Maddi. (2022). «Amoniakoa, ahobiko arma» Berria.
- ↑ (Ingelesez) Atkins, P.W.; Overton, T.L.; Rourke, J.P.; Weller, M.T.; Armstrong, F.A. (2010). Shriver and Atkins Inorganic Chemistry. New York: W. H. Freeman and Company, 383 or. ISBN 978-1-42-921820-7..
- ↑ (Ingelesez) «Ecological Effects of Ammonia» Department of Agriculture.
- ↑ (Ingelesez) Withers, Philip C.; Cooper, Christine E.; Maloney, Shane K.; Bozinovic, Francisco; Cruz Neto, Ariovaldo P.. (2016). Ecological and Environmental Physiology of Mammals. OUP Oxford, 258 or. ISBN 9780191092671..
- ↑ (Ingelesez) Lewis, Robert Alan. (1998). Lewis' Dictionary of Toxicology. CRC-Press, 73 or. ISBN 9781566702232..
- ↑ (Ingelesez) Talhout, Reinskje; Schulz, Thomas; Florek, Ewa; Benthem, Jan van; Wester, Piet; Opperhuizen, Antoon. (2011). Hazardous Compounds in Tobacco Smoke. , 613-628 or. doi: ..
- ↑ (Ingelesez) Campbell, Neil A.; Reece, Jane B. (2002). Biology. San Francisco: Pearson Education, 937-938 or. ISBN 978-0-8053-6624-2..
Kanpo estekak
[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Artikulu hau kimikari buruzko zirriborroa da. Wikipedia lagun dezakezu edukia osatuz. |