Madrilgo burdinbide tunelak

Atocha — Chamartin burdinbide tunelak
1. tunelaren iparraldeko sarrera, Madril–Chamartin geltokian
Kokapena
Herrialdeak	Madril, Espainia
Deskribapena
Mota	Burdinbide tunelak
Hasiera	1967 / 2008 / 2021
Ezaugarri teknikoak
Luzera	7 km
Bidearen zabalera	1 435 mm / 1 668 mm
Bide kopurua	8
Elektrifikazioa	3 kVcc / 25 kV AC
Gehieneko abiadura	120 km/h
Ustiapena
Egoera	Zerbitzuan
Jabea	ADIF
Operadorea	Renfe Operadora
Eskema  Madril — Valladolid Madril–Chamartin Madril–Atochako Atea  Madril — Sevilla

Atocha — Chamartin burdinbide tunelak (Barreko tunelak izenez ezagutzen direnak) Madrilgo burdinbide tunelak dira. Hegoalde-iparraldera begira daude, eta Atocha-Aldiriak geltokia eta Madril–Chamartin geltokia geltokiak lotzen dituzte. Horiek dira, bidaiari kopuruari dagokionez, hiriburuko garrantzitsuenak.

Konexioak bi tunel ditu, bakoitza bi trenbiderekin, eta hirugarren bat nazioarteko zabalerako trenentzat, lau trenbiderekin. Normalean, Risako tunela bezala ezagutzen dena jatorrizkoa da, Recoletosko geltokitik pasatuz. Zerbitzuan dagoen bigarren tunela, lehenengoaren mendebaldean dago, Eguzkitik pasatuz, eta, abiadura handikoa, ekialdean.

Izena

"Barreko tunela" deitzen zaio, eraikuntzaren garaian oso ezaguna zen feriako erakarpen batekin zuen antzekotasunagatik, "Barrearen hodia" deitua. Hodi bat zen, haren luzetarako ardatzaren inguruan biraka zebilela zeharkatu beharrekoa. Espainiako Gobernuaren aurkako garaiko prentsa, eraikuntza berriaz trufatzen zen, eta, beraz, izen honekin bataiatu zuen, zenbait hamarkadatan zehar iraun zuena.

Tunelak

Lehen tunela

7 kilometroko tunela, Indalecio Prietoren etapan proiektatua izan zen Espainiako Sustapen Ministerioaren buru bezala, Chamartingo geltokia Pio Printzearen geltokiaren alternatiba bezala diseinatzen zen bitartean, Espainiako Gerra Zibilaren etorreraren eta ondorengo krisi ekonomikoaren ondorioz, 1967ra arte inauguratu ez zen arren.

Proiektatutako tunela Prado pasealekuaren azpitik zihoan, Recoletos pasealekuaren azpitik, non Recoletosko geltokia proiektatuta zegoen, Madrilgo erdiguneari zerbitzua emango ziona, Castellana pasealekua, non Ministerio Berrien geltokia proiektatuta zegoen garatzen ari zen finantza-eremu batean, eta, azkenik, Castellana pasealekuaren ardatzetik banatzen da, eta Chamartin barrutiko hainbat kaleren azpitik Chamartin de la Rosa herri zaharrera iristen da. Geltoki berrira Ministerio Berrietatik igarotzean, tunela ministerio-eraikinaren plazaren azpitik igarotzen da, geltokia dagoen tokitik, eta AZCA multzoaren azpitik, zehazki Castellana 81 edo Bilboko Bankuaren dorrearen azpitik, zeinak zimendu berezi bat egin behar izan baitzuen tunelaren alboetan. Santiago Bernabeu estadioaren azpiko zati bat ere badu, eta hegoaldetik iparraldera zeharkatzen du, jokalekuaren eta harmailen azpitik.

Bere irekiera Chamartingo geltokiaren inaugurazioarekin bat etorri zen, baita azken honek Madril-Bartzelona eta Madril-Hendaia eta Madril-Burgos burdinbideen inauguratu zen.

Madrilgo Renfe Aldiriak sarearen sorrerarekin, tunel honek, hasieran, sortutako lau lineatako trafikoak hartu zituen: C-1, C-2, C-8a eta C-8b, urtez urte, bertatik igarotzen diren trenen bolumena handituz, metro-linea baten antzeko maiztasunetara iristen direnak. Gaur egun,  ,  ,  ,  eta  lineak doaz, baita distantzia ertaineko eta ibilbide luzeko zenbait tren ere.

Bigarren tunela

Tunelaren edukiera mugatuaren arazoa konpontzeko eta Madrilgo Renfe Aldirietako trenen  linea masifikatzeko, 2004an 7,5 kilometroko bigarren tunel bat eraikitzeko lanak hasi ziren, aurrekoaren mendebaldean. Tunel berri hau 2008ko uztailaren 9an inauguratu zen eta uztailaren 11tik aurrera zerbitzu komertziala eskaintzen du.

Tunelaren proiektuak tarteko hiru estazio aurreikusten ditu: Sol, Alonso Martinez eta Ministerio Berriak. Sol geltoki berria 2009ra arte ez zen ireki (tunela bera baino urtebete geroago); Alonso Martinezko geltokia, berriz, gaur egun hilzorian dago, administrazioen arteko akordio baten faltan.

Mendebaldeko tunelaren luzera 7,5 kilometrokoa da, nahiz eta azpiegitura berriaren distantzia, guztira, 8,254 kilometrokoa izan, xafla enbutituko bidea erabiltzearen berezitasuna du, eta horrek Espainiar Estatu osoan Atochako geltokian eta Alcobendas–San Sebastián de los Reyesko geltokiaren sarrerako tunelean baino ez ditu aurrekariak. Hamazazpi aireztapen-putzu eta larrialdietarako hamahiru irteera hartzen ditu (600 metrotik behin). Segurtasun-neurri gisa, ASFA 200 sistemaz hornituta dago, bai eta ERMTS sistemaz ere, 1. eta 2. mailetan (lehen aldiz aldiriko linea batzuetan).

Gaur egun, 1. mailako ERMTSa baino ez dago zerbitzuan; izan ere, ERMTSk, 2. mailan, fidagarritasun-arazoak ditu, GSM-Rren eta tunelean instalatutako telefonia-antenen artean interferentziak sortzen baitira. RENFEk eta ADIFek fidagarritasun-arazoak konpontzen dituztenean, ERMTS 2. maila martxan jartzen denean maiztasunak gora egingo du, eta segurtasun eta sendotasun handiagoa egongo da atzerapenen aurrean.

Tunel berritik,  eta  lineetako aldiriko trenak ibiltzen dira, hau da, Aranjueztik edo Parlatik Madrilgo erdigunera doazen bidaiariek 8-9 minutu aurrezten dituzte. Ibilbide luzeko edo distantzia ertaineko trenak ere ibiltzen dira.

Tarteko geltoki guztiak zerbitzuan daudenean, Madrilgo metroaren  ,  ,  ,  ,  ,  ,  eta  lineekin bat datozela bermatuko da.

Hirugarren tunela

Hirugarren tunela 2010eko apirilaren 24an hasi zen zulatzen eta 2011ko otsailaren 11n amaitu zen, 7,31 kilometroko luzera du, horietatik 6,8 "Gran Vía" tunelagailuak zulatu dituelarik. Abiadura handirako baino ez da erabiltzen, eta Atochako eta Chamartingo geltokiak nazioarteko zabaleraren bidez komunikatzen ditu, tarteko geltokirik gabe. Bere aurrekontua 206 milioi euro baino gehiagokoa izan zen, batez besteko sakonera 45 metrokoa eta Karlos V.a enperadorearen plaza, Errege Lorategi Botanikoa eta Alfontso XII.a eta Serranoren kaleen azpitik doa. Tunel honi Lorategi Botanikoa izena jarri diote, tunelaren azpitik doalako eta bere izena Atochako aldean dagoen kartelean ikus daitekeelako, sarrera baino lehen.

Bere inaugurazioa, hasiera batean 2013 amaierarako aurreikusia, atzeratu egin zen, bere eraikuntza, 2011n amaitu zen arren, krisia zela eta Espainiako Sustapen Ministerioak 2020ra arte egindako murrizketen ondorioz, segurtasun probak luzatu egin baitziren, seinaleztapen teknologia oso konplikatu bat zeramalako.

Hala ere, 2020ko lehen hilabeteetan lanak erabat geldiarazi ziren, ez horiek bakarrik, baita mundu osokoak ere, COVID-19 pandemiaren ondorioz, eta, beraz, berriro atzeratu zen. Azkenik, 2021ean ireki zen.

Azpiegitura

Chamartin            Ministerio Berriak        Alonso Martínez    Recoletos        Sol            Atocha

Ikus, gainera

• Administrador de Infraestructuras Ferroviarias
• Renfe Operadora

Kanpo estekak

• Datuak: Q174022
• Multimedia: Túneles ferroviarios Atocha-Chamartín / Q174022