Lars Hörmander

Wikipedia, Entziklopedia askea
Lars Hörmander
Lars Hörmander.jpg
Bizitza
JaiotzaMjällby (en) Itzuli1931ko urtarrilaren 24a
Herrialdea Suedia
HeriotzaMalmö2012ko azaroaren 25a (81 urte)
Hobiratze lekuaNorthern cemetery (en) Itzuli
Hezkuntza
HeziketaLundeko Unibertsitatea
Tesi zuzendariaMarcel Riesz
Lars Gårding (en) Itzuli
Doktorego ikaslea(k)Vidar Thomée (en) Itzuli
Germund Dahlquist (en) Itzuli
Anders Melin (en) Itzuli
Nils Dencker (en) Itzuli
Christer Kiselman (en) Itzuli
Johannes Sjöstrand (en) Itzuli
Luigi Rodino (en) Itzuli
Jan Boman (en) Itzuli
Lars Nystedt (en) Itzuli
Göran Björck (en) Itzuli
Ragnar Sigurdsson (en) Itzuli
Peter Pettersson (en) Itzuli
Hans Lindblad (en) Itzuli
Anders Källén (en) Itzuli
Arne Enqvist (en) Itzuli
Gudrun Gudmundsdottir (en) Itzuli
Hizkuntzaksuediera
ingelesa
Jarduerak
Jarduerakmatematikaria eta unibertsitateko irakaslea
Enplegatzailea(k)Lundeko Unibertsitatea
Stockholmgo Unibertsitatea
Jasotako sariak
KidetzaSuediako Zientzien Errege Akademia
Linzeen Akademia
Ameriketako Estatu Batuetako Zientzien Akademia Nazionala
Royal Physiographic Society in Lund (en) Itzuli
Arteen eta Zientzien Ameriketako Estatu Batuetako Akademia
Royal Danish Academy of Sciences and Letters (en) Itzuli
Academia Europaea (en) Itzuli
Ameriketako Matematika Elkartea

Lars Hörmander (Mjällby, Suedia, 1931ko urtarrilaren 24a - Lund, Suedia, 2012ko azaroaren 25a) suediar matematikaria izan zen.

Lehenengo ikasketak Lundeko unibertsitatean egin zituen. Marcel Riesz irakaslearen gidaritzapean, funtzioen teoria klasikoa eta analisi harmonikoa landu zituen batez ere. 1950ean jaso zuen titulua, eta Rieszen zuzendaritzapean hasi zen ikerlanean. Hura erretiratu zenean (1952), ekuazio diferentzial partzialak lantzen hasi zen. Doktoregoa 1955ean bukatu zuen, eta Stockholmeko Unibertsitatean irakasle-postua eskatu zuen. Aurretik Estatu Batuetara joan zen eta Chicago, Kansas eta Minnesotako unibertsitateetan aritu zen. Zientzia Matematikoetako Institutuan ere egon zen. Suediara itzuli zen, eta han egon zen irakasle; hala ere, Estatu Batuetan, Stanford Unibertsitatean eta Ikerketa Aurreratuetarako Institutuan bereziki, lan egin zuen. 1962an, Stockholmeko Nazioarteko Kongresuan, Fields domina jaso zuen, ekuazio diferentzial partzialei buruz egindako lanari esker. 1964-68 urteak Princetonen eman zituen, eta 1968tik aurrera Lundeko Unibertsitateko matematikako katedran aritu zen. Liburu hauek idatzi zituen, besteak beste: The analysis of linear partial differential operators (1983-1985, Eragile diferentzial partzial linealen analisia), Linear Partial Differential Operators (1963, Eragile diferentzial partzial linealak), An Introduction to Complex Analysis in Several Variables (1966, Aldagai anitzeko analisi konplexuari sarrera).

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]