1967ko Italiako Giroa

Datu orokorrak

Lasterketa

50. Italiako Giroa

Txapelketa

1967 Super Prestige Pernod

Etapak

23

Datak

maiatzak 20 – 1967.eko ekainak 11

Luzera

3.572 km

Herrialdea

Italia

Irteera-lekua

Treviglio

Helduera-lekua

Milan

Emaitzak

Txapelduna

Felice Gimondi (Salvarani)

Txapeldunordea

Franco Balmamion

Hirugarrena

Jacques Anquetil (Bic-Hutchinson)

Puntukako sailkapena

Dino Zandegù (Salvarani)

Eskalatzailerik onena

Talderik onena

1967ko Italiako Giroa Itzuli Handi honen 50. edizioa izan zen. 1967ko maiatzak 18 eta ekainak 9 artean ospatu zen, horietako bat bikoitza izan zen 22 etapatan banatutako 3572 kilometroko ibilbidea eginez, garailea izan zen Felice Gimondik, batez beste, 35,339 kilometro orduko abiaduran bete zituenak. Itzulia Treviglion hasi eta Milanen amaitu zen.

130 txirrindularik hasi eta 70ek amaitu zuten proba.

Edizio honetan parte hartu zuen lehen aldiz KAS taldeak Italiako Giroan, eta arrastoa utzi zuten itzulian, taldekako sailkapena, mendikoa eta hiru etapa irabaziz eta maglia arrosa hamaika egunez eramanez bi txirrindulari ezberdinen artean. Lasterketan, protagonista nagusiak esprinterrak izan ziren. Willy Planckaert, Dino Zandegu, Rudi Altig eta Michele Dancelliren artean bederatzi etapa banatu zituzten.

Era berean, edizio honetan, hurrengo urteetan zeresan handia izango zuen txirrindulari batek parte hartu zuen: Eddy Merckx belgikarra, bere lehen parte-hartzea izan zen honetan bi etapa garaipen lortu zituelarik, sailkapen nagusian 9. postuan amaitzeaz gain. Lasterketan, polemika ere ez zen falta izan. 19. etapan, elurpean jokatu zena, Tre Cime di Lavaredo izeneko mendatea igo zen lehen aldiz. Egun horretan, Gimondik irabazi zuen etapa, segundo gutxira Eddy Merckx eta Gianni Motta sartu zirelarik. Alabaina, etapa baliogabetua izan zen irregulartasunengatik eta zaletuen bultzakadengatik, italiar txirrindularia biziki haserrarazi zuena, lasterketa uzteko puntuan egon zena, baina bi aldiz pentsatu ondoren, lasterketan jarraitzea erabaki zuen.

20. etaparen amaieran, edizio honetako etapa erregina izan zena, Jacques Anquetilek jantzi zuen maglia arrosa. Dena dela, Gimondi, Girora bronkitisak jota joan zena, frantziarragandik oso gertu zegoen sailkapen nagusian, minutu erdi baino gutxiagora. Italiarrak 21. etapan ihes egin zuen eta etapa 4. postuan amaitu zuen, baina sailkapen nagusiko lehen postuetan zeudenekiko lau minutu baino gehiagoko diferentziarekin. Sailkapen nagusia erabat irauli zen, eta Gimondik, bere karreran irabaziko zituen hiru Giroetatik lehena irabazi zuen.

Taldeak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Taldea	Taldeko liderra
Molteni	Gianni Motta
Bic	Jacques Anquetil
Cynar	Rik Van Looy
Filotex	Franco Bitossi
Germanvox	Vito Taccone
Kas	Francisco Gabika
Mainetti	Marino Basso

Taldea	Taldeko liderra
Max Meyer	René Binggeli
Peugeot	Ferdinand Bracke
Romeo Smiths	Eddy Schutz
Salamini-Luxor	Vittorio Adorni
Salvarani	Carlo Chiappano
Vittadello	Michele Dancelli

Etapak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Etapa	Ibilbidea	Kilometroak	Garailea	Liderra
1.a	Treviglio-Alessandria	135	Italia Giorgio Zancanaro	Italia Giorgio Zancanaro
2.a	Alessandria-La Spezia	223	Espainia Antonio Gómez del Moral	Espainia Antonio Gómez del Moral
3.a	La Spezia-Prato	205	Italia Michele Dancelli	Espainia Antonio Gómez del Moral
4.a	Florentzia-Chianciano Terme	155	Italia Dino Zandegu	Espainia Antonio Gómez del Moral
5.a	Erroma-Napoli	220	Belgika Willy Planckaert	Italia Michele Dancelli
6.a	Palermo	63	Alemania Rudi Altig	Italia Michele Dancelli
7.a	Catania-Etna	169	Italia Franco Bitossi	Italia Michele Dancelli
8.a	Reggio Calabria-Cosenza	218	Frantzia Jean Stablinski	Espainia José Pérez Francés
9.a	Cosenza-Tarento	242	Belgika Albert Van Vlierberghe	Espainia José Pérez Francés
10.a	Bari-Potenza	145	Belgika Willy Planckaert	Espainia José Pérez Francés
11.a	Potenza-Salerno	160	Alemania Rudi Altig	Espainia José Pérez Francés
12.a	Caserta-Block Haus	220	Belgika Eddy Merckx	Espainia José Pérez Francés
13.a	Chieti-Riccione	253	Belgika Georges Vandenberghe	Espainia José Pérez Francés
14.a	Riccione-Lido degli Estensi	94	Belgika Eddy Merckx	Espainia José Pérez Francés
15.a	Lido degli Estensi-Mantua	164	Italia Michele Dancelli	Espainia José Pérez Francés
16.a	Mantua-Verona	45 (banakako erlojupekoa)	Danimarka Ole Ritter	Frantzia Jacques Anquetil
17.a	Verona-Vicenza	140	EH Francisco Gabika	Italia Silvano Schiavon
18.a	Vicenza-Udine	169	Italia Dino Zandegu	Italia Silvano Schiavon
19.a	Udine-Tre Cime di Lavaredo	170	Baliogabetua	Italia Silvano Schiavon
20.a	Cortina d'Ampezzo-Trento	235	Italia Vittorio Adorni	Frantzia Jacques Anquetil
21.a	Trento-Tirano	153	Italia Marcello Mugnaini	Italia Felice Gimondi
22.a a	Tirano-Madonna del Ghisallo	137	EH Aurelio González Puente	Italia Felice Gimondi
22.a b	Madonna del Ghisallo-Milan	68	Belgika Willy Planckaert	Italia Felice Gimondi

Sailkapenak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Clasificación general

1.	Felice Gimondi	Italia	101h 05' 34"
2.	Franco Balmamion	Italia	+ 3' 36"
3.	Jacques Anquetil	Frantzia	+ 3' 45"
4.	Vittorio Adorni	Italia	+ 4' 33"
5.	José Pérez Francés	Espainia	+ 5' 17"
6.	Gianni Motta	Italia	+ 6' 21"
7.	Lucien Aimar	Frantzia	+ 7' 25"
8.	Francisco Gabika	Euskadi	+ 9' 43"
9.	Eddy Merckx	Belgika	+ 11' 41"
10.	Eusebio Vélez	Euskadi	+ 15' 00"