Istripu zerebrobaskularra (IZB), garun-hodietako istripua (GHI)[1] edo buruko isuria[2] laster garatzen den burmuinaren galera funtzional akutua da, bururako odolaren garraioaren asalduraren ondorioz gertatutakoa, iskemiak eraginda (odolbilduek edo enboloek) edo odoljario bat direla kausa.
Garai batean, enbolia hitza erabiltzen zen iktus edo istripu zerebrobaskularrari aipamena egiteko. Apoplexia ere sinonimoa da.
Burmuineko neuronek energia asko behar dute; horregatik, burmuinak oxigeno eta glukosa asko behar ditu. Burmuinak gorputzak behar duen energiaren % 25 kontsumitzen duela esan ohi da, organo txikia izan arren[3].
Iskemia dagoenean, odola ez da burmuinetara iristen, eta iktusa sortzen da. Iskemia hodi-uzkurduraren ondorioz edo odolbildu baten ondorioz sortzen da. Istripu zerebrobaskularraren beste kausa bat odoljarioak dira, burmuineko arteria edo zain bat puskatzen denean. Bigarren hori ez da hain ohikoa, istripu zerebrobaskularren eragile nagusia iskemia baita.
Heriotza-tasa handiak eragiten ditu. Munduko Osasun Erakundearen arabera, IZBak dira, arteria koronarioen gaixotasunarekin batera, gaixotasun kardiobaskular nagusiak. Nazioarteko erakundearen arabera, 17,7 milioi pertsona hil ziren 2015ean gaixotasun kardiobaskularren ondorioz. Heriotza horietatik, 6,7 milioi IZBri dagozkio[4].
1970eko hamarkadan, Munduko Osasun Erakundeak honela definitu zuen garun-hodietako istripua: «Kausa zerebrobaskularra duen defizit neurologikoa, lehenengo 24 orduetatik aurrera irauten duena edo epe hori baino lehen heriotzak eteten dena»[5]. Definizio horrek ehunetako kaltearen itzulgarritasuna islatzen zuela uste zen, eta, horretarako, 24 orduko muga ezarri zen, arbitrarioki. Muga horrek istripu iskemiko iragankorretik bereizteko balio du, istripu zerebrobaskularraren sintomekin lotutako sindromea, zeina erabat konpontzen den epe hori baino lehen[6].
Terminologia zientifikoak hainbat izen erabiltzen ditu kontzeptu horretarako. Garun-hodietako istripu edo Istripu zerebrobaskularra 1927an sartu zen «teoria baskularren kontzientzia eta onarpena gero eta handiagoa zela adierazteko, eta [...] burmuinaren hornidura baskularrean bat-bateko etenaldi batek zituen ondorioak ezagutzeko»[7]. XXI. mendean, neurologia anglosaxoiko zenbait tratatuk ez erabiltzea gomendatzen dute, zeren eta «istripu» hitzak dakarren kasualitatearen konnotazioak ez baitu behar bezala nabarmentzen azpiko arrisku-faktoreen aldagarritasuna[8][9][10]. Horren ordez, mediku ingelesdunek stroke erabiltzen dute, garai batean konbultsio apoplejikoaren sinonimo gisa erabiltzen zena[11]. Nazio Batuen ErakundekoGaixotasunen Nazioarteko Sailkapenean, hasiera batean ingelesez argitaratua, stroke (8B20) erabiltzen du etiketa diagnostiko gisa[12]; bestalde, gaztelaniazko bertsioak garun-infartu (I63.9) gisa itzuli zuen CIE-10ean[13] eta garun-hodietako istripua (8B20) CIE-11n[14]. Bestalde, iktusa[15] (kolpe esanahia duen ahots latindarra), Errenazimentu garaiko mediku-tratatu latindarren edizioetan sartu zen, latin klasikoan «bat-bateko eraso» gisa hartzen zena, nahiz oso espezifikoa ez izan. Garun-infartuaren sinonimotzat hartzen da, istripu zerebrobaskularrarekin batera[16].
Garun-atake terminoa garun-hodietako istripuaren izaera akutua azpimarratzeko sartu zen, American Stroke Association-en arabera (American Heart Association-en atala)[17], zeinak 1990ez geroz erabili duen terminoa[18]. Istripu zerebrobaskular iskemikoari zein hemorragikoari buruz hitz egiteko erabiltzen da[19].
Koadroaren larritasuna txikitu dezaketen tratamenduak garaiz emanez gero, gaur egun, espezialista askok nahiago dute beste terminologia bat erabili, hala nola garun-atakea eta garun-hodietako sindrome iskemiko akutua (bihotzeko eta sindrome koronario akututik eratorriak, hurrenez hurren), lehen sintomen aurrean azkar jokatu behar dela adierazteko[20]. Bestalde, Espainiako Medikuntzako Erret Akademia Nazionaleko termino medikoen hiztegiak (2011) eremu semantiko berean biltzen ditu honako izen hauek: iktusa, garun-hodietako istripua, garun-hodietako istripu akutua, garuneko hodi istripua, istripu entzefalikoa, apoplexia, garun-apoplexia, garun-hodietako gaixotasun akutua eta garuneko gaixotasun akutua; gainera, hizkuntza-erregistro gisa barne hartzen ditu: garun-atakea, garun-kongestioa eta garuneko isuria adierazten du; azkenik, eta dagoeneko erabiltzen ez dena, iktus apopletikoa[21].
Iktus iskemiko edo garun-hodietako krisi buxatzaile bat (garun-infartu ere deitua) gertatzen da egiturak odol-fluxua bat-batean, eta berehalako etetearen ondorioz, odol-isuria galtzen duenean. Horrek infartu-eremu bat sortzen du, eta une horretantxe gertatzen da benetako garun-infartua. Entzefalo-masa isurtzen duten arteriaren bat buxatzeagatik bakarrik gertatzen da, bai fibrina edo kaltzioa metatzeagatik, bai eritrozitoetan anormaltasunen bat gertatzeagatik, baina, oro har, arteriosklerosiagatik (edo ateroesklerosiagatik) edo enbolo batengatik (garun-enbolia) izaten da, beste leku batetik datorrena, izan bihotzetik edo beste arteria batzuetatik (karotiden edo arku aortikoaren adarkatzetik, esaterako). Garun-arterien iskemia mekanismo eta prozesu hauen bidez gerta daiteke:
Arterien estenosiak (hodi-uzkurdura) prozesu asko pizten ditu (garun-hodiespasmoa). Sarritan, gastu kardiakoaren gutxitzeak edo arterietako tentsio larria eta jarraituak eragiten du, eta horrek estenosia eragiten du, eta, beraz, garun-fluxu baxua.
Oso garrantzitsua da bihotzaren aurikulako fibrilazioa kontrolatzea, bihotzeko fibrilazioek garunera irits daitezkeen tronboak osa baitezakete eta IZBak eragin.
Iktus tronbotiko edo aterotronbiko batean, Gatzapen bat (tronboa) sortzen da garuna isurtzen duten arterietako batean, eta horrek iskemia eragiten du; garun-arterietan aterosklerosi-plakak egoteak laguntzen du fenomeno hori agertzen.
Iktus tronbotikoan, eskuarki, odol-gatzapen[23] bat sortzen da plaka aterosklerotikoen inguruan. Arteria pixkanaka blokeatzen denez, garun-hodietako istripu tronbotiko sintomatikoak astiroago agertzen dira iktus hemorragikoan baino. Tronbo batek, berez (odol-hodia erabat blokeatzen ez badu ere), IZB enbolikoa eragin dezake tronboa hautsi eta odolean zehar bidaiatzen badu; mementu horretan, enboloa deritzo. Istripu zerebrobaskularra bi tronbosi motak eragin dezakete:
Hodi txikien gaixotasunak garunaren barruan dauden arteria txikienak sartzen ditu tartean: Willisen zirkuluaren adarrak, garuneko erdiko arteria, zurtoina eta orno arteria distaletik eta basilarretik sortzen diren arteriak. Hodi txikietan tronboak sor ditzaketen gaixotasunak hauek dira (beheranzko intzidentzian): lipohialinosia (Odol-presio handiaren eta zahartzearen ondorioz odol-hodietan materia hialino koipetsua metatzea), endekapen fibrinoidea (hodi horiei eragiten dien istripu zerebrobaskularra, istripu zerebrobaskular lakunartzat ezaguna) eta mikroateroma (plaka aterosklerotiko txikiak)[25].
Zelula faltziformeen anemiak (odol-zelulak pilatzea eta odol-hodiak blokeatzea eragin dezakeenak) garun-hodietako istripua ere eragin dezake. Garun-hodietako istripua da zelula faltziformeen anemia duten 20 urtetik beherako pertsonen bigarren heriotza-kausa nagusia[26]. Airearen kutsadurak ere garun-hodietako istripua izateko arriskua areago dezake[27].
Garuneko sinu benosoaren tronbosiak[28] iktusa eragiten du tokiko zain-presioa handitzearen ondorioz, arteriek eragindako presioa gainditzen baitu. Errazagoa da infartuek Odoljario-eraldaketa bat jasatea (odol-ihesa kaltetutako ingurunera) beste garun-hodietako istripu iskemiko batzuk baino[29].
Gorputzeko beste zati bateko (enboloa) zain batean sortutako odolbildu baten ondorioa da, zeinak, guztiz edo partzialki askatu ondoren, garunera bidaiatzen duen odolaren bidez. Zirkulazio-emarira hainbat arrazoirengatik iritsitako beste material baten ondorioa ere izan daiteke. Eskuarki, bihotzean sortutako odolbildua da, edo baita fraktura (gantz-enbolia), tumore (enbolismo metastasikoa), farmako edo aire-burbuila bat ere. Garuneko arteria txikietara iristean, enboloa geratu egiten da haien tamaina baino handiagoa denean, eta, orduan, fenomeno iskemikoa sortzen du.
Odoljarioak iktusa bi mekanismoren bidez eragiten du. Alde batetik, arteria horren mendeko garun-eremua odol fluxurik gabe uzten du, baina, bestetik, galdutako odolak konpresioa eragiten du garun-egituretan, beste odol-hodi batzuk barne; beraz, horrek eragindako eremua handitu egiten du. Gero, presio osmotikoaren diferentziak direla eta, sortutako hematomakfluxu plasmatikoa erakartzen du, eta, ondorioz, tokiko konpresioa berriro handitzen da. Mekanismo hori dela eta, garuneko odoljario baten larritasunaren eta pronostiko medikoaren balorazioa 24-48 ordu atzeratzen da, kaltetutako eremua erabat zehaztu arte.
Odol-presio handia da arrazoi nagusia (arteria-hipertentsioa), baita garuneko aneurismaren bat ere, eta, ondoren, sedentarismoa (gorputz-mugikortasun txikia, batez ere beheko gorputz-adarretan: egunean, gutxienez, ordu-erdiko ibilaldirik ez egitea), erradikalen kontsumo handitik datozenak, besteak beste, tabako, frijitu edo koipe hidrogenatuetatik, elikadura txarra gantz kaltegarrien kontsumoagatik (kolesterola, triglizeridoak, trans gantzak, etab.), arterioesklerosia eragin dezaketenak, eta horrekin batera, alkohol, tabako edo droga gehiegi kontsumitzeaz gain, bihotzeko arazoak izatea, hala nola aurikulako fibrilazioa edo hasiera batean bihotzekoak edo baskularrak ez diren beste gaitz batzuk, hala nola diabetesa edo estresa. Faktore horietako edozeinek, edo aldi berean batek baino gehiagok, iktusa izateko joera handitzen dute.
Gaixotasun zeliakoak, tratatu ezean, horrelako erasoak eragin ditzake, batez ere gazte eta haurrengan. hala ere, ez da aintzat hartzen, ez eta diagnostikatu ere, batez ere digestio-sintoma nabarmenik gabe gertatzen delako. Atzerapenak diagnostikoan, kalte itzulezinak ekar ditzake[31].
gantz kaltegarrien maila (triglizeridoak gehitzea barne), hala nola dentsitate txikiko lipoproteina edo LDL altua (kolesterol-mota bat), zeinak handitu egin baitaitezke olio hidrogenatuen eta osasungarriak ez diren beste elikagai batzuen kontsumoaren ondorioz;
Aldian-aldian aspirina pixka bat hartzeak, iktusaren kontrako prebentzio eragina izango du[32]. Hala ere, aspirina minaren kontrako sendagaia da, eta, zenbait kasutan, bere kontraindikazioak ditu[33].
↑World Health Organisation (1978). Cerebrovascular Disorders (Offset Publications) (en inglés). Geneva: Organización Mundial de la Salud. ISBN 978-92-4-170043-6. OCLC 4757533
↑«CIE-10-ES Diagnósticos» (Cuarta edición). Madrid: Ministerio de Sanidad de España/Organización Mundial de la Salud. 2022. Consultado el 7 de julio de 2022.
↑«Trastornos cerebrovasculares». Manual de codificación. CIE-10-ES Diagnósticos. 4a Edición. 2022. Madrid: Ministerio de Sanidad de España. 2021. p. 186. Consultado el 7 de julio de 2022. «El término ictus y ACV son usados a menudo de manera indistinta para referirse al infarto cerebral. Están indexados en el código I63.9 Infarto cerebral, no especificado.»
↑Mosby's Medical Dictionary, 8th edition (ingelesez). Elsevier. 2009
↑«What is a Stroke/Brain Attack?». National Stroke Association (en inglés). Archivado desde el original el 19 de octubre de 2013. Consultado el 27 de febrero de 2014.
↑Segen's Medical Dictionary. (en inglés). Farlex, Inc. 2010.
↑Diccionario de términos médicos. Madrid: Editorial Médica Panamericana. 2011. ISBN 9788498351835
↑«¿Qué es el ictus?, ¿cuáles son sus causas?» Archivado el 24 de febrero de 2021 en Wayback Machine., artículo en el sitio web Ictus SEN, del Grupo de Estudio de Enfermedades Cerebrovasculares de la SEN.
