Zenozoiko
| Zenozoiko | ||||
|---|---|---|---|---|
| Zenozoiko | ||||
| Kronologia | ||||
| Hasiera | duela 66 milioi urte | |||
| Amaiera | baliorik ez | |||
| Honen parte da | Fanerozoiko eta ICS Standard Global Chronostratigraphic (Geochronologic) Scale (en)  | |||
| Osatuta | Paleogeno Neogeno Kuaternario | |||
| ||||
Zenozoikoa Fanerozoikoko hirugarren eta azken garai geologikoa da, orain dela 65 milioi urte hasitakoa eta egun dirauena[1][2] Mesozoikoaren osteko aroa da. Zenozoiko hitza antzinako grezierazko καινός/kainos ("berri") eta ζωή/zoe ("animalia") hitzen lotunea da, euskaraz animalia berriak esan nahi duena.
Zenozoikoan, Indiak Asiarekin bat egin zuen (duela 55-45 milioi urte) eta Arabiak Eurasiarekin Tetis ozeanoa desagerraraziz (duela 35 milioi urte). Horren ondorioz, alpetar orogenia gertatu zen, Pirinioak, Alpeak edo Himalaia sortu zituena, besteak beste.
Zenozoikoa ugaztunen aroa da, Kretazeoaren amaieran dinosauroak desagertu zirenean, Lurraren fauna nabarmenen bilakatu zirenak. Zenozoikoan ere, duela 30 milioi urte, lehendabiziko primateak agertu ziren, nahiz eta Homo sapiens duela 200.000 urtera arte agertu ez.
Izendapena[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Zenozoiko hitza antzinako grezierazko kainós (καινός 'berria') eta zōḗ (ζωή 'animalia') hitzetik eratortzen da. Izena 1840an John Phillips geologoak proposatu zuen, hasierako Kainozoiko izendapenarekin[3][4][5].
Izenak aurreko aroena jarraitzen du: Mesozoiko ("erdiko animaliak"), Paleozoiko ("animalia zaharrak") eta Proterozoiko ("lehenagoko animaliak") eonarena.
Zatiketa[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Paleogenoa[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Paleogenoa hegazti ez ziren dinosauroen desagerpenetik, orain dela 66 milioi urte, Neogenoaren hasieraraino hedatzen da, orain dela 23 milioi urte. Paleozenoa, Eozenoa eta Oligozenoa dira bere barneko epokak.
Paleozenoa K-T iraungitzean hasi zenez, gertakari horren ondorioz berreskuratzen hasi zen. Kontinenteek gaur egun duten formaren antza hartu zuten, baina guztiak zeuden euren artean banatuta, India barne. Afrika eta Eurasiaren artean Tetis ozeanoa zegoen, eta Amerikak ere bereiziak zeuden, Panamako istmoa oraindik ez baitzen sortu. Klimak epeltzeko joera izan zuen, uneren batean oihanak poloetan egon ziren. Ozeanoetan predatzaile nagusia marrazoak ziren, narrasti erraldoiak desagertu baitziren. Creodonta bezalako ugaztun talde arkaikoak[7] eta lehenengo primateak agertu ziren, hutsik zegoen mundua betez. Ugaztun gehienak txikiak ziren oraindik, eta animaliarik handienak krokodilo erraldoiak eta Titanoboa bezalako sugeak ziren, inoiz egondako sugerik handiena[8].
Eozenoa orain dela 56 milioi urte hasi eta orain 34 milioi urte amaitu zen. Eozenoaren hasieran ugaztun gehienak txikiak ziren eta oihanetan bizi ziren, Paleozenoan bezala. Euren artean lehen primate, balea eta zaldiak zeuden, beste ugaztun primitibo askorekin. Kate trofikoaren erpinean hegazti erraldoiak zeuden, Gastornis bezala. Zenozoikoaren zatirik handienean hegan egin ezin zezaketen hegazti haragijale handiak izan ziren predatzailerik handienak, Kuaternarioan desagertu ziren arte. Tenperatura 30 gradukoa zen, eta polotik polora tenperatura gradiantea txikia zen. Eozeno Ertainean Australia eta Antartika arteko itsas-laster zirkunantarktikoa sortu zen, ozeano korronte guztiak aldatu zituenak, mundua hoztuz eta oihan tropikalak murriztuz. Ondorioz, ugaztunak hazi ziren; euren artean, jada guztiz urtarrak ziren baleak. Andrewsarchus kate-trofikoaren goiko aldean jarri zen, eta marrazoen ordez Basilosaurus baleak hartu zuen euren lekua. Eozenoaren amaieran urtaroak berriro hasi ziren martxan, sabanak hedatu ziren eta belarra sortu zen[9][10]. Eozenoaren eta Oligozenoaren artean iraungitze nabarmena egon zen, ezagutzen ez ditugun arrazoin ondorioz.
Oligozenoa orain dela 34 milioi urte hasi eta orain dela 23 milioi urte amaitu zen. Trantsiziozko garaia izan zen, Eozenoko mundu tropikaletik ekosistema modernoetara. Belarraren hedapena handia izan zen, espezie berriekin gune berri asko konkistatzen. Belarjale berri asko agertu ziren, horren ondorioz, tartean lehenengo elefanteak eta martsupial asko ere. Felinoak eta kaninoak ere garau honetan sortu ziren. Hostoiraunkor asko ere garai honetan agertu ziren. Urtaroak egonkortu ziren eta, beraiekin, urtaroei lotutako euriteak. Ugaztunak gero eta handiago egin ziren. Paraceratherium, inoiz bizi izan den ugaztunik handiena, epoka honetakoa da[11].
Paleozenoa ikertzeko munduko lekurik hoberena Zumaian dago eta bertan definitu da Paleozenoaren iraupena zein den.[12][13] Paleozeno eta Eozenoan zehar Pirinioak sortzen zebiltzan eta horregatik itsasoko azkeneko sedimentuak garai honetakoak dira. Metaketa batez ere Urbasa-Andimendi-Trebiñu inguruan eman zen hegoaldean eta Galea lurmuturraren inguruan, Getarian eta Miarritzen iparralderago. Sedimentuak karetsuak dira baina K/T mugan fosil motak aldatu ziren, desagerpen masiboa dela eta. Nummuliteak agertu ziren eta hauek erruz aurki daitezke sedimentuetan. Antzeko makroforaminiferoak ere agertzen dira. Hauetaz gain algak, moluskuak, ekinodermatuak, krustazeoak, arrainak eta zetazeoak agertu dira (azken hauek Araba eta Nafarroako hainbat lekutan)[14].
Neogenoa[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Neogenoa orain dela 23,03 milioi urte hasi eta orain dela 2,58 milioi urte amaitu zen. Miozenoan eta Pliozenoan banatzen da[15].
Miozenoa orain dela 23,03 milioi urte hasi eta orain dela 5,333 milioi urte amaitu zen. Belarra askoz gehiago hedatu zen, munduko gune askotan nabarmenduz eta basoak gutxituz prozesuan. Alga basoak hedatu ziren, foka batzuen eboluzioarekin batera. Perisodaktiloak asko zabaldu ziren, barietate asko sortuz. Primate espezie berri asko agertu ziren. Gune menditsu lehorrak mundu osoan zehar asko ziren. Tetis itsasoa itsi zen, Arabiar penintsularen sorrerarekin eta, ondorioz, Itsaso Beltza, Itsaso Gorria, Mediterraneoa eta Kaspiar itsasoa sortu ziren. Honen ondorioz gune lehorrak hedatu ziren. Gaur egun dauden landare espezieen % 95 Miozenoan eboluzionatu zuten.
Pliozenoa orain dela 5,333 milioi urte hasi eta orain dela 2,58 milioi urte amaitu zen. Aldaketa klimatikoa oso handia izan zen, gaur egungo espezie eta landareeen egoerara eraman zuena. Mediterraneoa lehortu zen Messiniarreko gatz-krisian. Australopithecusa agertu zen Afrikan, gizakien adarraren lehen generoa. Panamako istmoa sortu zen, eta Ipar eta Hego Amerikako animalien arteko migrazioa abiatu zen. Sabanak asko hedatu ziren, Indian montzoiak, Asiako ekialdean basamortuak eta Saharako basamortua sortu zen. Lurreko kontinenteak gaur egungo itxurara aldatu ziren[16][17].
Miozeno eta Pliozenoan zehar Euskal Herriko arkuko mendiak eta Pirinioak jada sorturik zeuden, eta bi isurialde egon ziren, bata Kantauri Itsasora eta bestea Ebroko arrora. Bertan bi laku handi sortu ziren, bata Erriberan eta bestea Trebiñun. Ebaporita ugari egon ziren, igeltsu eta gatzez osatutakoak, adibidez.[18]
Kuaternarioa[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Kuaternarioa orain dela 2,58 milioi urte hasi zen eta gaur egun arte irauten du. Fanerozoikoko periodo geologikorik laburrena da. Gaur egungo animaliak eta gizakia egoteagatik bereizten da. Klima oso aldakorra izan da. Bi epokatan banatzen da: Pleistozenoa eta Holozenoa.
Pleistozenoa orain dela 2,58 milioi urte hasi eta orain dela 11.700 urte amaitu zen. Izotz aroak izan ziren nabarmen garai honetan, Eozenoaren erdialdean hasi zen hoztearen ondorioz. Lau glaziazio independente egon ziren, glaziarrak 40ºN baino beherago jaitsi ziren gune menditsuetan. Bitartean, Afrikaren desertifikazioa askoz nabarmenagoa egin zen, Sahara, Namib eta Kalahari basamortuak sortu ziren. Mamutak, nagi erraldoiak, otsoak eta beste megafauna batzuk agertu ziren. Homo sapiensaren sorrera era garai honetan hasi zen, Afrikan egondako lehorte erraldoi baten ostean. Pleistozenoa amaitzen ari zela, megafauna gehiena desagertu zen, baita giza espezie batzuk, neandertalak kasu. Afrikan megafaunaren adibide batzuk mantendu ziren, hipopotamoak eta errinozeroak kasu. Gizakiak iraungitzen honetan izan duen papera eztabaidan dago[19].
Holozenoa orain dela 11.700 urte hasi zen eta gaur egun arte luzatzen da[20]. Historia Unibertsala biltzen duen garaia da. Gizakiak orain dela 10.000 urte hasi zuen ekintzaren ondorioz espezie asko desagertu dira, nahiz eta Industria Iraultzaren ondoren nabarmena izan den[21][22]. Gizakiak kontinenteak banatu (Panamako kanala, Suezko kanala), nekazaritzaren bidez basogabetze erraldoia egin eta berotze globala eragin ditu, besteak beste.
Tektonika[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Klima[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Bizia[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]
- ↑ Global Boundary Stratotype Section and Point (GSSP) of the International Commission of Stratigraphy
- ↑ International Stratigraphic Chart, 2008
- ↑ Penny cyclopaedia of the Society for the diffusion of useful knowledge.. London, 1833-43. (Noiz kontsultatua: 2021-09-06).
- ↑ (Ingelesez) The Geologic Time Classification of the United States Geological Survey Compared with Other Classifications, Accompanied by the Original Definitions of Era, Period and Epoch Terms. U.S. Government Printing Office 1925 (Noiz kontsultatua: 2021-09-06).
- ↑ A geologic time scale 1989. Cambridge University Press 1990 ISBN 0-521-38361-7. PMC 20930970. (Noiz kontsultatua: 2021-09-06).
- ↑ (Ingelesez) Schmitz, Birger; Pujalte, Victoriano; Molina, Eustoquio; Monechi, Simonetta; Orue-Etxebarria, Xabier; Speijer, Robert P.; Alegret, Laia; Apellaniz, Estibaliz et al.. (2011-12-01). «The Global Stratotype Sections and Points for the bases of the Selandian (Middle Paleocene) and Thanetian (Upper Paleocene) stages at Zumaia, Spain» Episodes Journal of International Geoscience 34 (4): 220–243. doi:. (Noiz kontsultatua: 2021-02-28).
- ↑ Rose, Kenneth David. (2006). The beginning of the age of mammals. Johns Hopkins University Press ISBN 978-0-8018-9221-9. PMC 646769601. (Noiz kontsultatua: 2021-02-28).
- ↑ (Ingelesez) Head, Jason J.; Bloch, Jonathan I.; Hastings, Alexander K.; Bourque, Jason R.; Cadena, Edwin A.; Herrera, Fabiany A.; Polly, P. David; Jaramillo, Carlos A.. (2009-02). «Giant boid snake from the Palaeocene neotropics reveals hotter past equatorial temperatures» Nature 457 (7230): 715–717. doi:. ISSN 1476-4687. (Noiz kontsultatua: 2021-02-28).
- ↑ «The Eocene Epoch» ucmp.berkeley.edu (Noiz kontsultatua: 2021-02-28).
- ↑ (Ingelesez) «Paleogene Period and the Beginning of the Cenozoic Era» Science 2017-01-24 (Noiz kontsultatua: 2021-02-28).
- ↑ Prothero, Donald R.. (2013). Rhinoceros giants : the paleobiology of Indricotheres. Indiana University Press ISBN 978-0-253-00826-8. PMC 839555714. (Noiz kontsultatua: 2021-02-28).
- ↑ Overview of Global Boundary Stratotype Sections and Points (GSSP's)
- ↑ Zumaiako flysch'ari eman diote Paleozenoko estratipo izendapena nazioarteko adituek. Berria, 2007-06-21
- ↑ «Euskal Herriko historia geologikoa» web.archive.org 2007-09-27 (Noiz kontsultatua: 2021-02-26).
- ↑ (Ingelesez) «Neogene Period | Timeline & Facts» Encyclopedia Britannica (Noiz kontsultatua: 2021-02-28).
- ↑ «The Miocene Epoch» ucmp.berkeley.edu (Noiz kontsultatua: 2021-02-28).
- ↑ «Pliocene quick guide» web.archive.org 2015-02-25 (Noiz kontsultatua: 2021-02-28).
- ↑ J.C. Larrasoaña, M. Garcés, X. Murelaga y E. Beamud. Magnetoestratigrafía y magnetismo ambiental de las Facies de Tudela (Mioceno inferior) en las Bardenas Reales de Navarra (sector occidental de la cuenca del Ebro)
- ↑ «The Pleistocene Epoch» web.archive.org 2014-08-24 (Noiz kontsultatua: 2021-02-28).
- ↑ «The Holocene Epoch» ucmp.berkeley.edu (Noiz kontsultatua: 2021-02-28).
- ↑ (Ingelesez) Biello, David. «Fact or Fiction?: The Sixth Mass Extinction Can Be Stopped» Scientific American (Noiz kontsultatua: 2021-02-28).
- ↑ (Ingelesez) «Extinction crisis continues apace» IUCN 2009-11-03 (Noiz kontsultatua: 2021-02-28).
