Paul J. Crutzen
| Paul J. Crutzen | |
|---|---|
 |
|
| Bizitza | |
| Jaiotza | Amsterdam, 1933ko abenduaren 3a (83 urte) |
| Herrialdea | Herbehereetako Erresuma |
| Hezkuntza | |
| Heziketa | Stockholmgo Unibertsitatea |
| Hizkuntzak | alemana |
| Lanbidea | |
| Lanbidea | kimikaria, Ingeniaria eta unibertsitateko irakaslea |
| Enplegatzailea(k) | Utrechteko Unibertsitatea Georgia Institute of Technology |
| Jasotako sariak | |
| Kidetza | Royal Society Alemaniako Natur Zientzien Leopoldina Akademia Suediako Zientzien Erret Akademia Zientzien Pontifize-Akademia Ameriketako Estatu Batuetako Zientzien Akademia Nazionala Zientzien Errusiar Akademia Academia Europaea Arteen eta Zientzien Herbehereetako Erret Akademia Linzeen Akademia Royal Swedish Academy of Engineering Sciences Arteen eta Zientzien Ameriketako Estatu Batuetako Akademia Amerikako Sozietate Filosofikoa |
Paul Jozef Crutzen (pʌul ˈjoːzəf ˈkrɵtsə(n) ahoskatua; Amsterdam, 1933ko abenduaren 3a) herbeheretar kimikaria da.
Kimikako Nobel saria jaso zuen 1995ean (Mario Molina eta Frank Sherwood Rowlandekin batera), eguratsaren ozono geruzaren inguruan egindako lanagatik. Nitrogenoaren oxidoek ozono geruza hondatu egiten dutela frogatzea izan da bere ekarpen nagusia.[1]
