José Echegaray

Wikipedia, Entziklopedia askea
José Echegaray
José Echegaray
Datu pertsonalak
Izen osoa José Echegaray y Eizaguirre
Jaio 1832ko apirilaren 19a
Madril (Espainia)
Hil 1916ko irailaren 14a
Madril (Espainia)

José Echegaray y Eizaguirre (Madril, Espainia, 1832ko apirilaren 19a - Madril, Espainia, 1916ko irailaren 14a) ingeniari, matematikari, antzerkigile eta idazle espainiarra izan zen.

Arbaso euskaldunak, aita aragoiarra eta ama nafarra zituelarik, Murtzian igaro zituen haurtzaroko urteak, ondoren Madrilera ikastera itzultzeko.

1904an Literaturako Nobel Saria jaso zuen Frédéric Mistral idazlearekin batera.

Lanak

Literatura

Literaturan eginiko bere lanik aipagarrienak.

  • La esposa del vengador (1874).
  • En el puño de la espada (1875).
  • Locura o santidad (1876).
  • El gran Galeoto (1881).
  • Mariana (1892).
  • El hijo de Don Juan (1892).
  • Mancha que limpia (1895).
  • El loco de Dios (1900).

Zientzia

Zientzialaria eta irakaslea zenez, hainbat tesi eta entsegu kaleratu zituen. Horien artean aipagarrienak, hauek dira:

  • Cálculo de variaciones (1858)
  • Problemas de geometría plana (1865)
  • Problemas de geometría analítica (1865)
  • Teorías modernas de la física (1867)
  • Introducción a la geometría superior (1867)
  • Memoria sobre la teoría de los determinantes (1868)
  • Tratado elemental de termodinámica (1868)

Ikus, gainera

Wikimedia Commonsen badira fitxategi gehiago, gai hau dutenak: José Echegaray Aldatu lotura Wikidatan