Joan XII.a
| Joan XII.a | |||
|---|---|---|---|
 |
|||
955eko abenduak 21 - 964ko maiatzak 14 ← Agapeto II.a - Benedikto V.a → |
|||
| Bizitza | |||
| Jaiotza | Erroma, c. 937 | ||
| Herrialdea |  Italia |
||
| Heriotza | Erroma, 964ko maiatzaren 14a | ||
| Hobiratze lekua | San Joan Laterangoa | ||
| Familia | |||
| Aita | Alberic II of Spoleto | ||
| Jarduerak | |||
| Jarduerak | politikaria, klerikoa, apaiz katolikoa eta agintaria | ||
| Lantokia(k) | Erroma eta Aita Santuen Lurraldea | ||
| Influentziak | pornocracy | ||
| Sinesmenak eta ideologia | |||
| Erlijioa | kristautasuna | ||
Joan edo Joanes XII.a[1] (Erroma, 937 inguru - † ibidem., 964ko maiatzaren 14a) Eliza Katolikoaren 130. Aita Santua izan zen 946 eta 955 urteen bitartean.
Alberiko II.a Spoletokoa aita zuen eta bera hiltzean bere semea Petriren tronuan kokatu zuen. Orduan Octavianus izeneko gazteak 18 urte besterik ez zituen. Adituen ustez, bere agintaldian moraltasunik eza nagusia zen Erroman. Berengario II.a Italiakoa etsaia zuen eta honek Aita Santuen lurraldeetako asko konkistatu zituen. Berengario geldiarazteko, Oto I.arekin ituna sinatu zuen. Laguntzaren truke, Joanek Oto enperadore koroatu zuen.
Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]
 |
Wikimedia Commonsen badira fitxategi gehiago, gai hau dutenak: Joan XII.a  |
|
Artikulu hau Italiako biografia baten zirriborroa da. Wikipedia lagun dezakezu edukia osatuz. |
