Alexandro VI.a

Alexandro VI.a
Artzapezpiku kardinal-apezpiku 1471 - 1476 ← Filippo Calandrini - Oliviero Carafa → Kolegio Kardenalizioko kamarlengoa 1472 - ← Filippo Calandrini - Guillaume d'Estouteville → Kolegio Kardenalizioko dekano 1483 - 1492 ← Guillaume d'Estouteville - Oliviero Carafa → 214. Aita santu 1492ko abuztuak 20 - 1503ko abuztuak 28 ← Inozentzio VIII.a - Pio III.a →
Bizitza
Jaiotza	Xàtiva, 1431ko urtarrilaren 1a
Herrialdea	Aragoiko Erresuma
Lehen hizkuntza	katalana
Heriotza	Erroma, 1503ko abuztuaren 18a (72 urte)
Hobiratze lekua	Santa Maria in Monserrato degli Spagnoli
Familia
Aita	Jofré Llançol i Escrivà
Ezkontidea(k)	ezkongabea
Bikotea(k)	Vannozza dei Cattanei Giulia Farnese
Seme-alabak	ikusi Pier Luigi de Borgia Cesare Borgia Giovanni Borgia, 2nd Duke of Gandia Lucrezia Borgia Gioffre Borgia Girolama Borgia Isabella Borgia Giovanni Borgia Laura Orsini Rodrigo Borgia
Hezkuntza
Heziketa	Boloniako Unibertsitatea
Hizkuntzak	gaztelania katalana italiera
Irakaslea(k)	Gaspare da Verona
Lanbidea
Lanbidea	apaiz katolikoa
Lantokia(k)	Erroma eta Aita Santuen Lurraldea
Sinesmenak
Erlijioa	Erromatar Eliza Katolikoa
IMDb	ch0045214

Alexandro VI.a (Xàtiva, Valentzia, 1431ko urtarrilaren 1a -Erroma, 1503ko abuztuaren 18a) Eliza Katolikoko 214. aita santua izan zen 1492 eta 1503 bitartean. Bere jaiotza izena Roderic Llançol i de Borja zen, Rodrigo Borgia bezala ezagunagoa.

Biografia

Desiderando nui, 1499

Lehen urteak

Borgia leinuak bere jatorria Borja familia noblean du (Borgia bezala italieratua) nortzuk, Zaragozako probintziako Borja herritik zetozenak, Valentziako erresuman ezarri ziren, bere konkistan Jaime I.a Aragoikoaren ondoan parte hartu ondoren. Familiako kide batzuk Napolin eta Erroman ezarri ziren XV. mendearen erdialdean eta idazkera italiarra adoptatu zuten, zeinengatik mundu osoan ezagunak izan ziren.

Aukeraketa

Roderic Borgia Jofré Gil Llançol i Escrivá eta Elisabet de Borgiaren semea izan zen, azken hau, Valentziako gotzaina zen Alfontso de Borgiaren arreba, beranduago Kalisto III.a aita santua izango zena. Bere ikasketak Valentzian hasi zituen arren, bere osaba aita santu bihurtu ondoren Rodrigok Erromara jarraitu zion. Boloniako unibertsitatean egin zituen ikasketetan Zuzenbidean doktoretza lortu zuen, honela notario apostolikoa izatera pasa zelarik. Aita Santuarekin zuen senidetasun harremanaren ondorioz, kardinal diakono in pectore izendatua izan zen, eta Anconako Markako estatuetarako legatua, 1457an erromatar elizaren kantzelariordea eta 1458an Valentziako gotzaina. 1468an Albanoko diozesia jaso zuen.

1458, 1464 eta 1471ko konklabeetan parte hartu zuen, non, hurrenez hurren, Pio II.a, Paulo II.a eta Sixto IV.a aukeratuak izan ziren.

Sakontzeko, irakurri: «1492ko konklabea»

Borgia, behar zen bi hereneko gehienekoan tarte txiki bategatik, bere botoak berak ziurtatua, aita santu izendatua izan zen 1492ko abuztuak 11n, orduan Alexandro VI.a izena hartuz. Aita santu kargua simonia bidez lortu zuela uste izan zen, litekeena dena, baina ebidentziarik gabea. Baztertua dago Infessuraren bertsioa, zeinek "zilarrez beteriko mandoz" hitz egiten duen. Pastorren salaketaren irakurketa zuhurrago batek, berrikusketa bat merezi du, hogeita hiru hautesleetatik zortzik, hau da, Della Rovere, Piccolomini, Medici, Caraffa, Costa, Basso, Zeno eta Cibó amaierara arte Borgiaren aurka irmo mantendu zirela baitio.

Erreferentziak

Wikimedia Commonsen badira fitxategi gehiago, gai hau dutenak: Alexandro VI.a

Aurrekoa Inozentzio VIII.a

Aita Santua 1492-1503

Ondorengoa Pio III.a