2021eko Eurovision Abesti Lehiaketa
 |
Artikulu hau etorkizunean gerta litekeen gertakari bati buruzkoa da. Litekeena da orri honetako informazioa edozein unetan aldatzea, beraz. |
| 2021eko Eurovision Abesti Lehiaketa | |
|---|---|
| Lehen finalerdia | 2021eko maiatzaren 18 |
| Bigarren finalerdia | 2021eko maiatzaren 20 |
| Finala | 2021eko maiatzaren 22 |
| Egoitza | Rotterdam Ahoy, Rotterdam |
| Antolatzailea | AVROTROS Nederlandse Omroep Stichting (NOS) Nederlandse Publieke Omroep (NPO) |
2021eko Eurovision Abesti Lehiaketa urtero ospatzen den Eurovision Abesti Lehiaketaren 65. edizioa izango da. Rotterdamgo Ahoy aretoan ospatzekoa da, Herbehereek 2019ko edizioa irabazi ondoren. Finalerdiak maiatzaren 18 eta 20an jokatuko dira, eta final handia maiatzaren 22an.[1] Herbehereak 2020ko edizioa antolatzekoak ziren, baina bertan behera utzi zen COVID-19 pandemiaren ondorioz.[2]
Kokapena[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Herbehereek lehiaketa antolatuko duten bosgarren aldia izango da, herrialdeak 2019ko edizioa irabazi ondoren Duncan Laurence abeslariaren eskutik. Aurretik Hilversumen (1958), Amsterdamen (1970), eta birritan Hagan (1976 eta 1980) egin zen ekitaldia.
2019ko udan burututako lizitazio prozesu batean, Rotterdamgo Ahoy aretoa hautatu zuten 2020ko egoitza bezala Herbeheretako irrati-telebista erakunde publikoek (AVROTROS, NOS eta NPO) eta Europako Irrati-Telebista Batasunak. 2020ko martxoaren 18an, COVID-19 pandemiaren eraginez 2020ko edizioa bertan behera utziko zela iragarri zenean, hurrengo urteko edizioa Rotterdamen antolatu ahal izateko elkarrizketak zabalduko zituela adierazi zuen EBUk.[3] 2020ko apirilaren 23an, 2021eko edizioa antolatu ahal izateko funtsak handitzea adostu zuen Rotterdamgo udal bilkurak.[2] 2020ko maiatzaren 16an, Rotterdam egoitza bezala baieztatu zuen EBUk.[4]
Formatua[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Arau aldaketak[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Lehen aldiz, koristen ahotsentzako pista grabatua erabiltzea baimeduko da, COVID-19 pandemiaren egoeran delegazioen pertsona-kopurua murriztu ahal izateko. Ahots nagusiak zuzenean kantatzeko derrigortasunak iraunean jarraituko du.[5]
Eszenatokia[aldatu | aldatu iturburu kodea]
2021eko edizioaren datak argitaratzean, edizioko produktore exekutiboa den [[Sietse Bakkerrek 2020rako planifikatuta zegoen eszenatoki-diseinu bera 2021an ere erabiliko zela esan zuen. Hau "Open up" esloganean eta Herbehereetako paisaia lau tipikoan inspiratuta egongo da. Eszenatoki hau Florian Wieder diseinatzaile alemaniarrak proiektatu du, beste hainbat edizioetakoen kargu egin izan dena (2011, 2012, 2015, 2017, 2018, 2019). Hala ere, 2019an ez bezala, artistak eta delegazioak egoten diren Green Room-a estadio nagusiaren barruan egongo dira. Eszenatoki berdina kontserbatuko delaren abistearen ondoren, Azerbaijan bezalako herrialdeek 2020rako pentsatuta zuten estetikaren zati bat mantenduko dutela esan dute.
Begirale exekutiboa[aldatu | aldatu iturburu kodea]
2020eko urtarrilean, EBUk Leihaketaren ondoren Martin Österdahl suediarrak Jon Ola Sand norvegiarra ordezkatuko zuela aitortu zuen. Österdahlek esperientzia dauka arloan, izan ere, azken hamarkadan Suedian ospatutako bi edizioen (2013 eta 2016) produktore exekutiboa izan zen, eta Leihaketaren erreferentziazko taldearen parte izan zen 2012 eta 2016 artean.
Kantak[aldatu | aldatu iturburu kodea]
2020ko edizioa bertan behera utzi ondoren, EBUk urte horretarako hautatuak izan ziren kantak 2021rako baliogarri bezala izendatzea edo ez debatitu zuen komunikabide nazionalekin. Victoriak, 2020 eta 2021rako Bulgariar ordezkariak, publikoki hau onartzera bultzatu zuen. Hala ere, 2020ko martxoaren 20an erabaki zen, Leihaketaren arauekin bat egiteko, 2020rako hautatuak izan ziren abestiek ezingo zutela 2021an parte hartu.
Produkzioa[aldatu | aldatu iturburu kodea]
2021ko Eurovision Abesti Leihaketa haien artean erlazionatutako hiru telebista-sare neerlanderen arteko koprodukzio bat izango da: AVROTROS, Nederlandse Omroep Stichting (NOS) eta Nederlandse Publieke Omroep (NPO). Hauetako bakoitzak rol ezberdina hartuko du Leihaketaren antolakuntzan. Sietse Bakker eta Astrid Dutrénit izango dira produktore exekutiboak, Emilie Sickinghe eta Jessica Stam produktore exekutibo ordeak izango diren bitartean.
Behin-behineko partaideak[aldatu | aldatu iturburu kodea]
2020ko edizioa bertan behera utzi ondoren, hainbat herrialdek 2020rako aukeratuak zituzten artistak baieztatu zituzten 2021erako, hain zuzen ere, Australia, Austria, Azerbaijan, Belgika, Bulgaria, Errumania, Eslovenia, Espainia, Georgia, Grezia, Herbehereak, Israel, Letonia, Malta, San Marino, Suitza, Txekia eta Ukraina.
Beste herrialdeak[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Alemania: 2020ko ordezkariak, Ben Dolicek, 2021ra aurkezteko nahia aurkeztu arren, oraindik ez da akordio batera heldu. Badirudi alemaniar telebistaren (NDR) erabakia Eurovision egunean emititutako programa berezi batean Benek egin zuen aktuazioaren araberakoa izango dela.
Danimarka: 2020ko apirilaren 3an, daniar telebistak (DR) 2021an haien ordezkaria urtero erabilitako Dans Melodi Grand Prix prozesuaren bidez hautatuko zutela adierazi zuen. Beraz, 2020rako ordezkariak ziren Ben&Tan-ek leihaketa berriz irabazi beharko lukete 2021an parte hartu ahal izateko.
Estonia: 2020ko martxoaren 18an, estoniar telebistak (ERR) 2021an erabili ohi duten prozesua, Eesti Laul hautespen nazionala alegia, mantenduko zutelaren berri eman zuten. Hala ere, 2020ko ordezkariari, Uku Suvisteri, bertan postu finkoa eskaini zioten, honek onartu zuelarik.
Finlandia: 2020ko martxoaren 25an, finlandiar telebistak (YLE) haien ordezkari berria UMK emanaldiaren bidez aukeratuko zutela adierazi zuen. Honen harira, Akselek, 2020ko ordezkariak, berriro aurkezteko intentzioa publikoa egin zuen.
Frantzia: 2020ko ekainaren 20ean, bere ordezkariak, Tom Leebek, 2021rako agenda-arazoak zirela eta Eurovisionera ezingo zela aurkeztu adierazi zuen. Era berean, frantziar telebistak 2021rako hautespen nazionalarneen formatua berreskuratuko zuelaren berri eman zuen.
Irlanda: 2020ko ordezkariak, Lesley Royk, RTÉri kanta berriak bidaliko zizkiola adierazi zuen, eta horietan oinarrituta erabakiko zela buelta hipotetikoa.
Islandia: 2020ko ordezkaria zen Daði Freyr-ek, 2021ra bueltatzeko eskuragarritasuna adierazi zuen, baina bakarrik herrialdeko telebistak, RÚV-k, zuzenean hautatzen bazuen. Islandiak azken urteotan Söngvakeppnin Sjónvarpsins lehiaketaren bidez hautatu izan du bere ordezkaria.
Italia: 2020ko ordezkariak, Diodatok, 2021ko Lehiaketara aurkezteko gogoa adierazi zuen, eta hau posiblea izango baliteke espekulatu da, italiar ordezkaria hautatzeko erabiltzen den Sanremoko kantu jaialdia atzeratzearen ondorioz.
Kroazia: Damir Kedžok, 2020ko ordezkariak, 2021an bueltatzeko intentzioa publikoa egin du. Hala ere, 2020ko ekainaren 23an HRTk, Kroaziar Irrati-Telebistak, haien ordezkaria duela urte gutxi berreskuratutako Dora emanaldiaren bidez aukeratuko zutela adierazi zuen.
Lituania: 2020ko martxoaren 30an, lituaniar irrati-telebistak (LRT) haien 2021ko ordezkaria Pabandom iš Naujo programaren bidez hautatuko zutela esan zuen. 2020ko ordezkariak eta lehiaketa irabazteko faboritoak ziren The Roop taldeari finalean postua eskaini diete.
Norvegia: 2020ko martxoaren 26an, norvegiar telebistak (NRK) 2021an erabili ohi duten Melodi Grand Prix lehiaketa haien ordezkaria hautatzeko modua izan zutela aitortu zuen. Ulrikkeri, 2020ko ordezkariari, bertan postu finkoa eskaini ziotenean, honek atzera bota zuen: "Eurovisionera joango banaiz, nire kantak benetan eragin bat duelako izatea nahi dut, ez jendeak penagatik bozkatu didalako".
Serbia: Tokiko komunikabideek 2020ko ordezkaria zen Hurricane taldearen bueltaren berri eman dute. RTS, Serbiar Irrati-Telebistak, irailean erabakiko dutela aitortu dute.
Suedia: 2020ko martxoaren 18an, Suediak erabili ohi duen programaren (Melodifestivalen) zuzendariak, Christer Björkmanek, 2021an artista eta kanta berriak "betiko moduan" hautatuko zituztela adierazi zuen. 2020ko ordezkariak ziren The Mamas, kanta egokia badute berriro aurkeztuko direla esan dute.
Zipre: 2020ko ekainaren 1ean, CyBC-k, Ziprear Komunikabideen Korporazioak "kantariarekin bi aldeko itun batera ailegatu ondoren, 2021rako aldatzea adostu dugula" esan zuen. Zipreko telebistako kideek, gainera, 2020rako hautatu zuten Sandrorekin lan egitea "oso desatsegina" izan dela aitortu dute, kantariak "berak konposatutako, bere estiloko eta eroso sentitzen den kanta bat eramatea besterik ez" zuela nahi erantzun dielarik.
Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]
- ↑ (Ingelesez) «The countdown to Eurovision 2021 begins!» Eurovision.tv 2020-06-15 . Noiz kontsultatua: 2020-06-15.
- ↑ a b (Ingelesez) eurovisiontj. (2020-04-23). «🇳🇱 Rotterdam City Council agrees to extra funding for Eurovision 2021» ESCXTRA.com . Noiz kontsultatua: 2020-04-25.
- ↑ Eurovision 2020 in Rotterdam is cancelled
- ↑ Rotterdam returns as Eurovision Song Contest Host City in 2021
- ↑ EBU introduces changes to secure Eurovision’s sustainability
Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]
| Autoritate kontrola |
|
|---|
Datuak: Q50729731
| Eurovision Abesti Lehiaketaren edizioak |
|
1956 •
1957 •
1958 •
1959 •
1960 •
1961 •
1962 •
1963 •
1964 •
1965 •
1966 •
1967 •
1968 •
1969 •
1970 •
1971 •
1972 •
1973 •
1974 •
1975 •
1976 •
1977 •
1978 •
1979 •
1980 •
1981 •
1982 •
1983 •
1984 •
1985 •
1986 •
1987 •
1988 •
1989 •
1990 •
1991 •
1992 •
1993 •
1994 •
1995 •
1996 •
1997 •
1998 •
1999 •
2000 •
2001 •
2002 •
2003 •
2004 •
2005 •
2006 •
2007 •
2008 •
2009 •
2010 •
2011 •
2012 •
2013 •
2014 •
2015 •
2016 •
2017 •
2018 •
2019 •
|
| Besteak |