Edukira joan

Gangliosido

Wikipedia, Entziklopedia askea
Gangliosidoa.

Gangliosidoak oligosakarido multzo bat duten glukolipidoak dira. Nerbio-sistema zentraleko zeluletan oso ugariak dira.

Egitura eta motak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Gangliosidoak zeramidaz (esfingosina + gantz-azidoa), oligosakarido batez eta azido sialikoz osaturik daude. Azido sialiko hau amino talde bat duen azukre azidoa da. Azido sialiko ugariena Azido N-Azetilneuraminikoa da (NANA). Molekula anfipatikoa da.

60 gangliosido desberdinetatik gora identifikatu dira dagoeneko.

Garrantzi biologikoa

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Nerbio-sistema zentraleko zeluletan aurkitzen dira eta bertan mintzeko lipidoen %6a osatzen dute[1]. Zelula mintzen kanpoaldeko geruzan kokatzen dira eta gangliosidoen buru polarrak hormona glikoproteiko zehatz batzuen errezeptoreak dira.

Ernst Klenk zientzilari alemaniarrak isolatu zituen aurrenekoz 1942 urtean. Garuneko ganglioen zeluletan aurkitu zituenez gangliosido izena eman zien[2].

Erreferentziak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]
  1. Stryer, Lubert. (1975). Biosynthesis of Macromolecular Precursors. W H Freeman & Co, 486 or. ISBN 0-7167-0174-X..
  2. «Gangliosides, structure, occurrence, biology and analysis» web.archive.org 2009-12-17 (Noiz kontsultatua: 2018-12-22).

Kanpo estekak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]