Giberelina

Wikipedia, Entziklopedia askea
Giberelina
Konposizioaoxigeno eta karbono
MotaFitohormona, diterpenoid (en) Itzuli eta azido karboxiliko
Erabilera
Rolaplant growth regulator (en) Itzuli
Identifikatzaileak
Gmelin24250
MeSHD005875

Giberelinak fitohormona edo landare-hormonetako mota bat dira, funtsezko zeregina betetzen dutenak landareen hainbat prozesu fisiologikotan. Hazien latentzia moztuz erne egiten ditu eta kimuen eta fruituen hazkuntza aktibatzen du besteak beste[1]. Azido abszisikoaren aurkako eragina du.

Etimologia[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Haien izena onddo batetik dator (Gibberella fujikuroi), 1935ean onddo horretatik isolatu baitzen estreinakoz.

Egitura kimikoa eta motak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Egitura kimikoari dagokionez diterpenoide azidoak dira. Bi giberelina multzo daude, 20 karbono dituztenak eta 19 dituztenak. 20 karbonotakoak ez dira aktiboak baina garaia iristen denean karbono bat galdu eta hirugarren karbonoa hidroxilatzen zaie. Orduan aktibatu egiten dira.

Ehun giberelina baino gehiago ezagutzen dira egun, GA letrekin eta zenbaki batekin izendatzen direnak (GA1, GA2.....GAn)

Funtzioak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Kontzentrazio baxua nahikoa dute beren funtzioa betetzeko. Ehunetan kaltzio kontzentrazioa handitzen dute eta ondorioz zelulen zatiketa eta hazkuntza aktibatzen dute. Horrela beraz, zurtoinen hazkuntza abiatu, erneketa bultzatu, eta ernamuin eta fruituen garapena eragiten dute.

Erabilerak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Nekazaritzan interes handiko substantziak dira, aplikazio praktiko ugari dituztenak hainbat landaren ekoizpenean

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  1. Srivastava, Lalit M.. (2002). Plant Growth and Development: Hormones and Environment. San Diego, California: Associated Press, 171-190 or. ISBN 978-0-12-660570-9..

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]