Edukira joan

Euskaltzaindia

Artikulu hau "Kalitatezko 2.000 artikulu 12-16 urteko ikasleentzat" proiektuaren parte da
Wikipedia, Entziklopedia askea
Euskaltzain urgazle» orritik birbideratua)

Euskaltzaindia
Ekin eta jarrai
Datuak
Izen ofiziala
Euskaltzaindia, Real Academia de la Lengua Vasca eta Académie de la langue basque
Motahizkuntz arauemailea eta datu-basea
HerrialdeaEspainia eta Frantzia
Jarduera
KidetzaEuskal Editoreen Elkartea
Agintea
LehendakariaAndres Urrutia
Egoitza nagusi
Delegazioak
Historia
Sorrera1918
webgune ofiziala
Facebook: plazaberri Twitter: plazaberri Edit the value on Wikidata

Euskaltzaindia euskara zaindu, aztertu, zabaldu, batu eta hobetzea helburu duen hizkuntza akademia ofiziala da, 1919an sortua. Gehienez, 32 euskaltzain osoz osatzen da (2007 arte, 24 euskaltzain oso ziren)[1] eta Euskaltzain oso horiez gainera, baditu —kopuru mugarik gabe— hainbat euskaltzain urgazle eta euskaltzain ohorezko ere. Euskaltzaindiaren goiburua Ekin eta jarrai da.

Euskaltzaindia, zuzenbidez, Hego Euskal Herriko lau aldundiek sortu zuten, Eusko Ikaskuntzarekin batera. Egoitza Bilboko Zazpikaleetako Plaza Barrian du, eta ordezkaritzak ditu Gasteizen, Donostian, Iruñean eta Baionan. Euskaltzaindiaren finantzaketa iturri nagusia diru laguntzak dira eta, egun, lau erakunde publiko hauek ditu finantzatzaile nagusi: Eusko Jaurlaritza, Arabako Foru Aldundia, Bizkaiko Foru Aldundia eta Gipuzkoako Foru Aldundia.

Euskaltzaindiaren berariazko helburuak Arautegi akademikoan azaldurik eta mugaturik daude (1920). Hasierako Arautegi hura behin eta berriz eguneratua izan da, eta osatua ere bai, Barne Erregelen bidez; izan ere, garaian garaiko hizkuntzazko edo kulturazko aldakuntzek halaxe eskatu dute une bakoitzean (1954, 1972, 1976, 2005, 2009, 2011).

Hala ere, Euskaltzaindiaren azken xedeez ziharduten arautegi-artikuluek berretsi baizik ez dituzte egin hastapenean esandakoak, premiazko zehaztapen berriak gehituz (ikus, adibidez, 1976ko 1. artikulua). Horregatik, gogoratzekoa da Euskaltzaindiaren lehenengo Arautegian Erakundearen xedeak nola marraztu ziren (nahiz eta orduko hizkera aski aldatua dugun gaur):

  1. Izkeraketz eta gizarteketz, euskera ayolaz landu ta yagoten zain egotea, Bazkun aunen elburua da: andik ere bere izena.
  2. Zainbide bioi dagokienez, Sail bitan ere bereizturik euskaltzaiñak beren arloan diardukete; euskal-ikerleen sailean, ta yagoleenean, lagun bakoitza bietan dagokelarik.
(Euskaltzaindiaren sortarauak, 1920)

Horrela, bada, Euskaltzaindia hizkuntzaren corpusaz arduratzen da, baina, halaber, baita berorren estatus sozialaz ere. Hortaz, handik hona bi sail ditu Euskaltzaindiak bere jardueraren baitan: Iker eta Jagon.

Euskaltzaindiaren egoitza nagusiaren aurrealdearen ikuspegi panoramikoa, Bilboko Plaza Barrian.

Eusko Ikaskuntzaren lehenengo biltzarrean, lau lurralde historikoetako (Araba, Bizkaia, Nafarroa eta Gipuzkoa) aldundien babesean sortu zuten, Oñatin, 1919an. Sortze-ekitaldian orduko Espainiako erregeak, Alfontso XIII.ak honako hau esan zuen:

Euskaltzain eta idazle batzuk, 1927an Euskaltzaindiak eginiko ohiko biltzar batean. Ezkerretik eskuinera, zutik: Orixe, Jean Elizalde, Seber Altube, Julio Urkixo eta Erramun Olabide. Eserita: Juan Bautista Eguzkitza, Bonifazio Etxegarai, Resurreccion Maria Azkue eta Georges Lakonbe.
« Sagaratu zaitezke ikasketa eta sustatu ahal den guztian Herriaren aurrerapen eta garapenerako, zeuon hizkuntza landu, milaka urteko euskara beneragarria, gizateriaren altxorraren bitxi preziatua, zeuon gurasoengandik jaso duzuena eta zeuon semeei osorik oinordetzan utzi behar diezuena. »

Alfontso XIII.a[2]

Irailaren 5ean izendatu ziren lehen lau euskaltzainak: Resurreccion Maria Azkue, Luis Eleizalde, Julio Urkixo eta Arturo Kanpion. 1919ko urte horretan bertan, hamabi euskaltzain izendatzeko araudia onartu zen, eta honako kideak izendatu: Txomin Agirre, Piarres Broussain, Jean-Blaise Adema, Erramun Intzagarai, Jose Agerre, Juan Bautista Eguskitza, Raimundo Olabide eta Pierre Lhande. Resurreccion Maria Azkue izan zen lehenengo euskaltzainburua, eta hamabi izan ziren lehen euskaltzain osoak.

Erakundearen helburuak era honetan agertzen dira lehenengo Arautegian: "1. Izkeraketz eta gizarteketz, euskera ayolaz landu ta yagoten zain egotea, Bazkun aunen elburua da: andik ere bere izena. 2. Zainbide bioi dagokienez, Sail bitan ere bereizturik euskaltzaiñak beren arloan diardukete; euskal-ikerleen sailean, ta yagoleenean, lagun bakoitza bietan dagokelarik".

Denboraren poderioz, kopuru hori handitu egin da eta, egun, 24 dira euskaltzain osoak. Euskaltzain osoez gain, urgazleak 150 inguru dira. Ohorezko euskaltzainak: J. Alliers, J. Bilbao, J. Caro Baroja, Basarri, J. Etxaide, J. Garate, N. Holmer, J.M. Jimeno, B. Larrakoetxea, G. Lopez de Gereñu, A. Martinet, S. Onaindia, R. de Rijk, H. W. Terence, P. de Irizar eta Y. Zytsar. Euskaltzain osoen kopurua finkoa da, baina ohorezkoena eta urgazleena beharren araberakoa da. Euskaltzain osoek hitza eta botoa dute, baina gainerakoek hitza bakarrik.

1972ko uztailaren 29a. Hainbat euskaltzain, Aditz batua lanaren lehenbiziko zatia onartzean. Ezkerretik eskuinera, zutik: Koldo Mitxelena, Iratzeder, Jean Haritschelhar, Alfontso Irigoien, Luis Villasante, Jose Maria Satrustegi, Patxi Altuna eta Imanol Berriatua. Makurturik, Juan San Martin, Jose Luis Lizundia, Joseba Intxausti Rekondo eta Xabier Kintana.

Euskaltzaindia, hasieran, bi ataletan banatu zen: ikerketa-atala, euskararen hizkuntza arazoak bideratzeko, eta ariketa lana burutuko zuen atala, hau da, gizarteko arlo guztietara euskararen erabilera bultzatuko zuena. Hasierako urteetan, batzarrak gazteleraz egiten ziren, eta euskara batuarena izan zen erakundeak konpondu behar izan zuen arazoetako bat.

Halaber, garai hartan, neologismoak nabarmen ugaldu ziren eta, berauek arautu eta onartu beharra zegoenez, Euskaltzaindiak lan horri ere ekin zion. Elerti lehiaketak antolatu zituen, euskara ikastegietan irakats zedin saiatu zen, euskara neurtzeko azterketak gertatu eta burutu zituen, baita bertsolari txapelketak antolatu ere. Euskaltzaindiaren erabakiak argitaratzeko Euskera aldizkaria sortu zen.

Espainiako Gerra Zibilak eta Mundu Gerrak eragin handia izan zuten, euskaltzainak bi bandoetan bereizirik eta sakabanaturik gelditu baitziren. 1941eko apirilean Resurreccion Maria Azkuek adierazi zion Agustin Zarrantzi Euskaltzaindia berriro abian jarriko zela, hilaren amaieran egindako batzar batean, Bizkaiko Diputazio frankistaren baimenarekin. 1947ko azaroan Federiko Krutwig euskaltzain oso izendatu zuten, historiako gazteena, 26 urterekin. 1949ko irailean sinatutako gutun batean aurkeztu zuen Krutwigek Euskaltzaindia berritzeko proposamena.[3] Ondorioz, 1949ko azaroan gerra zibilaren ostean lehen aldiz izan zen Ipar Euskal Herriko ordezkaririk Euskaltzaindiaren batzar batean.

Julio Urkixo 1950eko urrian hil ondoren, Krutwigek hala proposatuta, akademiaren batzarrak euskaraz egiten hasi ziren. 1951ko azaroan Azkue hil zen, lehen euskaltzainburua. 1952ko maiatzean Luis Villasante euskaltzain osoaren sarrera hitzaldiari emandako erantzunean, Krutwigek gogor kritikatu zuen Eliza Katolikoa, euskara baztertzeagatik bere jardunean. Adierazpen horien ondorioz, erbesteratu egin behar izan zuen. 1952ko azaroan Ignazio Maria Etxaide izendatu zuten euskaltzainburu. 1954ko abuztuan Euskaltzaindiaren araudiaren berriztapena onartu zen eta urte bereko abenduan Euskera agerkaria argitaratzeko baimena berreskuratzen du Euskaltzaindiak.[4]

Euskara batura bidean

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Euskararen problematikaren inguruan biltzarrak antolatu zituen, eta lehena Arantzazun egin zen, 1956an. Oihartzun berezia izan zuen Euskaltzaindiaren 50. urteurrena zela eta 1968an Arantzazun burututakoa. Bertan, euskara batua sortzeko bideari ekin zioten eta hizkuntza idatziari buruzko arauak eta erabakiak hartu zituzten: idazkera, joskera, jokabidea, aditza eta hiztegia. Euskaltzaindiak bigarren aldi horri ekin zionetik lan joria egin du, literatur lehiaketak, gramatika lehen urratsak eman (EGLU), hiztegigintzako erabakiak, idazkera landu, euskal alfabetatze eta euskalduntzean lehen urratsak eman, Euskararen Gaitasun Agiria (EGA), eta abar.

1979an, Espainiako trantsizioaren garaian, 1970ko hamarkadako azken urteetan, udal hautatu berrietan izenak ofizialki euskaraz jartzeko aukera ireki zen, eta arautu gabeko alorra zenez, presazko eta premiazko lan bat beharrezkoa zela erabaki zuen Euskaltzaindiak, Koldo Mitxelena onomastika batzordeburuak bultzatuta. Ondorioz, Euskal Herriko udalen izendegia argitaratu zuen, zeinean asmatutako izenak ez ziren gutxi. Hango erabakiak zuzentzen eta fintzen joan ziren ondoren, akademiak erabaki baitzuen 1998an herri-izenak arau bihurtu behar zirela, gomendio edo izendegi bateko elementu soilak baino gehiago[5]..

Azken urteotako lan nagusiak lau izan dira: Orotariko Euskal Hiztegia, Euskararen Herri Hizkeren Atlasa, Euskal Gramatika eta Hiztegi Batua.


Euskaltzaindiaren armarria eta goiburua

Milurtekoa aldatzearekin batera, UPNren Nafarroako Gobernuak ordu arteko diru laguntzak ukatu zizkion Euskaltzaindiari, akademiak Nafarroa Euskal Herriaren barruan agertzen duelako.[6] 2015ean, gobernu berriaren etorreraz, ordea, harremanak hobetu egin ziren. 2019ko otsailaren 23an, Nafarroako Jauregian egindako ekitaldian, Nafarroako Gobernuak berritu egin zuen hamarkada luzez nafar agintariek Euskaltzaindiarekin izandako lankidetza, erakunde horren mendeurren ospakizunen testuinguruan.[7]

2013ko irailaren 23an, Europako Parlamentuaren Europar Hiritarra 2013 saria jaso zuen. Sari horren bitartez, urtero saritzen dira europar balioen alde borroka egin, estatu kideen eta herritarren arteko integrazioa edo lankidetza bultzatu eta Europar Batasuneko Oinarrizko Eskubideen Gutunean azaltzen diren balioak aldarrikatzen dituzten pertsonak eta erakundeak.[8] 2013ko abenduaren 3an, berriz, Euskaltzaindiko Gramatika Batzordeko hamabost kideek dimisioa eman zuten, Euskaltzaindiko zuzendaritzak baztertu zituelakoan.[9][oh 1] 2019ko martxoaren 6an, Pedro Sanchezek, kargua uzten zuen Espainiako gobernuburuak, Euskaltzaindiaren Bilboko egoitza bisitatu zuen, eta erakundearen ohorezko liburuan sinatu, herrialde horretako gobernuburu batek inoiz hori egindako lehendabiziko aldia.[10]

2012ko urriaren 18an, Bilbon, Akademiaren egoitzan egin zen bilkura berezian, euskaltzainek hurrengo lau urterako Zuzendaritza berria aukeratu zuten, lagun hauek osatuta:[11]. 2016ko urriaren 28an, Zuzendaritza berretsi zuten.

Zuzendaritza taldea

[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Zuzendaritza taldea[12]
Euskaltzainburua Euskaltzainburuordea Idazkaria Diruzaina Iker sailburua Jagon sailburua
 Andres Urrutia   Xarles Videgain   Xabier Kintana   Sagrario Aleman   Adolfo Arejita   Jean-Baptiste Coyos 

Lurralde ordezkariak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Lurralde ordezkariak[13]
 Araba  Gipuzkoa  Nafarroa LapurdiNafarroa BehereaZuberoa Iparraldea
 Roberto Gonzalez de Viñaspre  Miriam Urkia    Andres Iñigo   Xarles Videgain 

Kudeatzaile eta idazkariordea

[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Kudeatzailea[14] Idazkariordea[14]
 Joseba Zabaleta   Erramun Osa 

Euskaltzainburuak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]
 1919-1951   1952-1962   1963-1966   1967-1970   1970-1988   1989-2004   2005-gaur egun 
                    
 Resurreccion Maria Azkue   Inazio Maria Etxaide   Jose Maria Lojendio   Manuel Lekuona   Luis Villasante   Jean Haritxelhar   Andres Urrutia 
Euskatzaindia Santurtzira itsasontziz Andolin Eguzkitza euskaltzain izendatzera (Bizkaie, 2002-02-23)

Euskaltzainak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Sakontzeko, irakurri: «Euskaltzainen zerrenda»

Euskaltzainak Euskaltzaindiko kideak dira, hau da, euskararen akademiako kideak. Eginkizunen arabera, hiru mailatan sailkatuta daude:

  • Euskaltzain osoak: erakundearen Osoko Bilkura osatzen dute. Kide berriak izendatzeko gaitasuna daukate bai eta erabakietan esku hartzekoa ere.
  • Euskaltzain urgazleak: eginkizun murriztuagoa dute, baina batzordeetan esku har dezakete.
  • Euskaltzain ohorezkoak: izendapen ohoragarria da.

Euskaltzain osoak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Euskaltzain osoak Euskal Akademiako kide izatearen eskubide guztiak dituzten euskaltzainak dira, hau da, Euskaltzaindiko zuzendaritzako kide izan daitezke, eta boto eskubidea dute Euskaltzaindiak akademia gaiak aztertzeko egiten dituen bileretan. Euskaltzain osoek, sortzez edo jatorriz, euskal lurralde guztietakoak izan behar dute, horrela euskalki guztiek Euskaltzaindian ordezkaria izan dezaten.[15] 2019an, 29 dira eta, gehienez, 32 izan daitezke. Euskaltzain osoak 75 urtera iristen direnean, euskaltzain emeritu bihurtzen dira automatikoki. Emerituen kopurua ezin da euskaltzainen heren bat baino gehiago izan.

Euskaltzain osoak[16]
 Sagrario Aleman   Adolfo Arejita   Andres Alberdi   Aurelia Arkotxa   Miren Azkarate   Itxaro Borda 
 Jean-Baptiste Coyos   Jean-Louis Davant   Patxi Goenaga   Roberto González de Viñaspre   Andres Iñigo   Joseba Irazu 
 Jabier Kaltzakorta   Xabier Kintana   Joseba Lakarra   Jose Luis Lizundia   Miren Agur Meabe   Alfontso Mujika 
 Beñat Oihartzabal   Miren Lurdes Oñederra   Paskual Rekalde   Andoni Sagarna   Patxi Salaberri   Pello Salaburu 
 Ibon Sarasola   Castillo Suarez   Ana Toledo   Patxi Uribarren   Miriam Urkia   Andres Urrutia 
 Xarles Videgain   Patxi Zabaleta   Mikel Zalbide    


Euskaltzain urgazleak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Sakontzeko, irakurri: «Zerrenda:Euskaltzain urgazleak»
Euskaltzaindiaren bilera bat Tolare baserrian[17]

Euskaltzain urgazleak dira euskararen arloren batean nabarmendu eta Euskaltzaindiak bere lanean lagun diezaion izendatutako pertsonak. Eskubidea dute Euskaltzaindiak akademia gaiak aztertzeko egiten dituen bileretara joateko eta haietan hitz egiteko, baina botorik gabe; orobat, ez dute Euskaltzandiko zuzendaritzako kide izaterik. Izan ere, euskaltzain osoek bakarrik dituzte bi eskubide horiek.

Euskaltzain ohorezkoak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Euskaltzain ohorezkoak dira euskararen arloren batean nabarmendu eta Euskaltzaindiak ezagutza ematearren izendatutako pertsonak. Eskubidea dute Euskaltzaindiak akademia gaiak aztertzeko egiten dituen bileretara joateko eta haietan hitz egiteko, baina botorik gabe; orobat, ez dute Euskaltzandiko zuzendaritzako kide izaterik. Izan ere, euskaltzain osoek bakarrik dituzte bi eskubide horiek.[17][18]

Euskaltzain ohorezkoak[19]
 Jose Antonio Aduriz   Paulo Agirrebaltzategi   Angel Aintziburu   Dionisio Amundarain   Xabier Amuriza   Pierre Andiazabal 
 Pello Apezetxea Zubiri   Xipri Arbelbide   Pakita Arregi   Joxe Austin Arrieta   Koldo Artola   Gorka Aulestia 
 Joxe Azurmendi   Luis Baraiazarra   Erramun Baxok   Roman Berriozabal   Antonio Campos   Junes Casenave-Harigile 
 Philippe Chareyre   Jean Baptiste Dirassar-Hiriart Urruty   William Anthony Douglass   Jose Mari Espartza   Martzel Etchehandy   Ana Etxaide 
 Jose Ramon Etxebarria   Natxo de Felipe   Juanito Gallastegi   Xabier Garagorri   Libe Goñi   Joakin Gorrotxategi 
 Bernardo Ibarra   Maite Idirin   Joseba Intxausti Errekondo   Jose Angel Irigarai   Joxemari Iriondo   Mixel Itzaina 
 Jose Karrera   Mariasun Landa   Amaia Lasa   Mikel Lasa   Jon Landaburu   Jon Lopategi Lauzirika 
 Ander Manterola Aldekoa   Pello Mariñelarena   Joan Martí i Castell   Iñaki Martinez de Luna   Xabier Olarra   Martin Orbe 
 Francisco Javier Oroz Arizkuren   Jean-Baptiste Orpustan   Mentxu Peña   Georges Rebuschi   Xabier Rico   Manuel Maria Ruiz Urrestarazu 
 Iñaki Sarriugarte 


Egun, Euskaltzaindiak ondorengo zerbitzuak eskaintzen ditu (koadroan arduradunak adierazita).[20]:

 Azkue Biblioteka eta Artxiboa   Onomastika   Argitalpenak  Komunikazioa eta Irudia  Informatika eta Telekomunikazioa   Hizkuntzaren Kalitatearen Behatokia 
 Prudentzio Gartzia   Mikel Gorrotxategi   Jon Artza   Iñaki Mendizabal   Iñaki Kareaga   Andoni Sagarna 

Azkue Liburutegiko eta Artxiboa

[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Azkue Biblioteka eta Artxiboa Euskaltzaindiaren egoitzan daude Bilbon.

Azkue Liburutegiko eta Artxiboa Bilboko Plaza Barrian daude. Bere helburua euskal kulturako gaien ikerkuntzan eta hedapenean dihardutenei laguntzea da.[21] 1997. urteaz geroztik Pruden Gartzia da zuzendaria.[5] Bere funtsen katalogoa oso zehatza da eta paperean zein digitalki kontsultatu daiteke. Dauzkan liburuen artean aipagarrienak hauek dira: Auspoa liburu-bilduma. Antonio Zavalak sortu zuena; Principe de Viana aldizkaria; Anaitasuna aldizkariko ale guztiak (1953-1982); Luis Villasantek idatzitakoak; Nafarkaria astekaria, Euskaldunon egunkariaren gehigarria (1991-2002); Herri literatura jardunaldietako antologia; Euskararen Historia Soziala (EHS). Argibide bibliografikoak liburuaren inguruan eratutako datu-basea[22]; eta Azkue sariketako liburu sarituak (1975-1990).

Juan San Martin eta Luis Villasante Euskaltzaindiak Euskal Herriko herri aginteekin hitzarmena sinatu zuen egunean, 1989an. Haien atzean, Federico Krutwig, Patxi Altuna, Alfonso Irigoien eta Pello Salaburu.
  • Ahoskera
  • Argitalpena
  • Azkue Liburutegia
  • Corpusa
  • Dialektologia-Atlasgintza
  • Euskara Batua
  • Gramatika
  • Hiztegigintza
  • Lege-ekonomia
  • Literatura
  • Onomastika
  • Sustapena

1919an Euskera aldizkaria argitaratzen hasi ziren, eta zenbait etenaldi izan zituen, halabeharrez. 2009ko urrian Erlea aldizkaria argitaratzen hasi zen, Bernardo Atxagaren zuzendaritzapean.[23]

Lan harremanak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

2015eko abenduaren 18an eta 2016ko martxoaren 16an, Euskaltzaindiko langileek lanuzteak egin zituzten, lan hitzarmenaren alde.[24][25] 2016ko urriaren 27an, Euskaltzaindiko zuzendaritzak eta langileen ordezkariek hitzarmen propio baterako oinarriak ezartzen dituen aurreakordioa sinatu zuten. Horrenbestez, bertan behera geratu zen urriaren 28rako deitutako greba deialdia.[26]

Euskaltzaindiari elitista izatea kritikatu zaio. Halaber, bertako kideak dinosauroak direla eta gerontokrazia osatzen dutela adierazi izan da kultura esparru batzuen aldetik, horren autoritatea aitortuta ere, "lan-metodologian eta dinamismoan" lukeen eredugarritasuna zalantzan jarriz.[27][28] Era berean, hizkuntzaren gaurkotasunari buruzko kritikak sortu dira Euskaltzaindiak hartutako hainbat erabaki direla eta.[29] Akademiak badu guzti horren berri, eta agerikoa da XXI. mendeko premietara egokitzeko azken urteetan egin duen ahalegina[erreferentzia behar]: esaterako, 2016an paperean eta Interneten argitaratu zen Euskaltzaindiaren Hiztegia; 2016tik, sare sozialetan tarte nabarmena dauka Akademiak; Jagonet zerbitzua azkartu da... Eta Mendeurrenerako (2018-2019) beste horrenbeste berrikuntza ezarri nahi dira.

  1. Pello Salaburuk adierazi zuenez —ordu arte, batzorde hartako buru izandakoa—, "hartara 32 urteko tradizioa hautsi" egin zen, ordu arte batzorde horrek baitzuen gramatikako gaiak kudeatzeko ardura; ikus Pello SALABURU: «Puntu batzuk argitu nahian», Deia, 2013-12-06.

Erreferentziak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]
  1. «Euskaltzain oso izendatu dituzte Joan Mari Torrealdai eta Lourdes Oñederra», Diario Vasco, 2007-12-01.
  2. 1976ko Otsailaren 26eko 573/1976 Dekretua
  3. «Euskaltzaindia: Historia laburra» www.euskaltzaindia.eus (Noiz kontsultatua: 2022-01-30).
  4. «Euskaltzaindiaren historia (kronologia bat): 1937-1959», Euskaltzaindia, 2019-09-02.
  5. a b Iñigo, Andres. (). Euskal herriko udalen izendegia / Aurkezpena. Euskaltzaindia, 9 or. ISBN 978-84-95438-74-4. PMC 796264874. (Noiz kontsultatua: 2020-05-09).
  6. Alberto BARANDIARAN: «Euskararen tratamendua Sanzen garaian. Kronologia (1999-2002)», Jakin, 2003ko martxoa-apirila, 135. zenbakia.
  7. (Gaztelaniaz) «Un siglo de colaboración por el euskera entre euskaltzaindia y navarra . Noticias de Navarra» Noticias de Navarra (Noiz kontsultatua: 2019-03-06).[Betiko hautsitako esteka]
  8. «Euskaltzaindiak Europar Hiritarraren Saria jaso du». 2013ko irailaren 23a.]
  9. Urzu URKIZU: «Euskaltzaindiko Gramatika Batzordeak dimisioa eman du»[Betiko hautsitako esteka], Berria, 2013-12-03.
  10. «Pedro Sanchez Euskaltzaindiaren egoitzan izan da» www.eitb.eus (Noiz kontsultatua: 2019-03-06).
  11. Felix IBARGUTXI: «Zuzendaritza berria Euskaltzaindian», Diario Vasco, 2013-01-03.
  12. Zuzendaritza: Zuzendaritza taldea. Euskaltzaindia.org. 2016ko abenduaren 10ean kontsultatua
  13. Zuzendaritza: Lurralde ordezkariak. Euskaltzaindia.org. 2016ko abenduaren 10ean kontsultatua
  14. a b Zuzendaritza taldea: Kudeatzailea eta idazkariordea. Euskaltzaindia.org. 2016ko abenduaren 10ean kontsultatua
  15. Euskaltzaindiaren Arautegia.
  16. Euskaltzain osoak. Euskaltzaindia.org. 2022ko urriaren 12an kontsultatua
  17. a b «Euskaltzaindiak 19 urgazle eta 26 ohorezko berri izendatu ditu» Argia (Noiz kontsultatua: 2021-11-30).
  18. Euskaltzaindia. (2024-05-31). «Euskaltzaindiak 21 ohorezko eta 9 urgazle berri izendatu ditu» www.euskaltzaindia.eus (Noiz kontsultatua: 2024-07-01).
  19. Euskaltzain ohorezkoak. Euskaltzaindia.org. 2016ko abenduaren 10ean kontsultatua
  20. Zerbitzuak. Euskaltzaindia.org. 2016ko abenduaren 10ean kontsultatua
  21. «Azkue Biblioteka eta Artxiboa - Euskaltzaindia» www.euskaltzaindia.eus (Noiz kontsultatua: 2018-10-31).
  22. Intxausti, Joseba. (2011). Euskararen Historia Soziala (EHS) : argibide bibliografikoak (Lehen emanaldia). Euskaltzaindia ISBN 9788495438683. PMC 771284684. (Noiz kontsultatua: 2018-10-31).
  23. Erlea aldizkaria kalean da
  24. «Euskaltzaindiko langileek lanuztea egingo dute bihar», Berria, 2015-12-17.
  25. «Euskaltzaindiko langileek hitzarmenaren aldeko bi orduko lanuztea egingo dute asteazkenean», Europa Press, 2016-03-15.
  26. «Desconvocada la huelga en Euskaltzaindia tras alcanzarse un preacuerdo entre la dirección y los trabajadores», Europa Press, 2016-10-27.
  27. Elefantea, autoritatea, zorua eta beste, garabibe.eus, 2016-02-21.
  28. Amalur, Artola. (2015-11-06). «Jon Alonso «Helburua euskararen erabilera bada, eta jaisten ari bada, zerbait ari gara gaizki egiten»» GARA (Noiz kontsultatua: 2017-05-26).
  29. Abaitua, Mikel Hernández. Hobe beharrezko kritika Euskaltzaindiari — Eibar.ORG | Eibarko peoria. (Noiz kontsultatua: 2017-05-26).

Ikus, gainera

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Kanpo estekak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]


Euskarazko Wikipedian bada atari bat, gai hau duena:
Euskara